Παιδακι μου...
Η κόρη μου μόλις έφυγε με τον πατέρα της για διακοπές και δαγκώνω τις κολώνες. Είπα φέτος μια ψυχή που είναι να βτει ας βγει νωρίς να χαλαρωσω το υπόλοιπο καλοκαίρι γιατι πέρισι στα Κύθηρα έιχα πάθει εμμονή που θα έφευγε μετα και από την ανησυχία μου δεν φχαριστηθηκα και ήμουν ένα μάτσο νεύρα.
Δεκά μερες δεν θα κοιμηθώ.
Είμαι η μόνη που φανταζεται δυστυχηματα, παιδεραστές, και ατυχήματα μόλις φέυγει από κοντά μου;
Μάλλον.
Υποφέρω.
Την θέλω εδω κοντά μου να την αγκαλιαζω, να πάιζει στο πόδι του γραφείου, να ακούω το γέλιο της και τα αυτοσχέδια τραγούδια της.
Οσο και αν καλωςορίζω την ξεκούραση την σωματικη....
δεν θα ησυχάσω μέχρι να επιστρέψουν.
Δεκά μερες δεν θα κοιμηθώ.
Είμαι η μόνη που φανταζεται δυστυχηματα, παιδεραστές, και ατυχήματα μόλις φέυγει από κοντά μου;
Μάλλον.
Υποφέρω.
Την θέλω εδω κοντά μου να την αγκαλιαζω, να πάιζει στο πόδι του γραφείου, να ακούω το γέλιο της και τα αυτοσχέδια τραγούδια της.
Οσο και αν καλωςορίζω την ξεκούραση την σωματικη....
δεν θα ησυχάσω μέχρι να επιστρέψουν.
Comments
Μιας και το περασα περυσι,που στειλαμε τον μικρο κατασκηνωση(και η Ζωη ητανε μεσα στην στεναχωρια)..φετος που θα ξαναπαει την ειδαμε αλλοιως,και οχι μονο θα χαλαρωσουμε δεκαπεντε μερες,αλλα και μεχρι διημερο μας βλεπω μονους:-)
..Δες'το σαν ευκαιρια να κανεις πραγματα που με την μικρη διπλα σου,απλα δεν...και οταν γυρισει γλεντα το μαζι της:-)
Καλημερες.