Θέλω να φύγω από το φβ, και να ξανάρθω εδω. Υπάρχει κανεις

Πάει πολύς καιρός που έχω γράψει. Όμως έχω κάθε διάθεση να ξαναρχίσω. Προσπάθησα να ξεκινήσω ένα καινούργιο blog στο site μου, όμως προτιμώ να συνεχίσω εδώ και να σας φέρω εκεί σιγά-σιγά, όσοι έχετε παραμείνει εδώ τελοσπάντων.

Το facebook μας έφαγε από κει που γίναμε αναγνώστες γίναμε αρθρογράφοι γίναμε παντογνώστες. Στο facebook γνώρισα μία κοπέλα την Ειρήνη Γιώργη. Η κοπέλα αυτή γράφει για μισογυνιστικα θέματα.

Και δυστυχώς η επικαιρότητα της δίνει πολύ υλικό.

Νιώθω περήφανη γιατί θεωρώ ότι το blog μου ήτανε από τα πρώτα που μιλούσανε για τα θέματα αυτά χωρίς όμως να υπάρχει η σωστή ορολογία. Πριν 20 χρόνια δεν υπήρχε όρος gas lightning, δεν ήτανε ο κόσμος έτοιμος να ακούσει για Πατριαρχεία, μισογυνισμό, γυναικοκτονια.

Εγώ τα έλεγα χιουμοριστικά γιατί ακόμα δεν είχα καταλάβει ότι ακόμα και εγώ που έρχομαι από το εξωτερικό με άλλα μυαλά είχα εμποτιστεί πάρα πολύ από πάρα πολλά πράγματα. 

Να είναι καλά η κοπέλα που τα βάζει τα πράγματα στη θέση τους καμιά φορά μπορεί να φαίνονται extreme αυτά που γράφει όμως δεν είναι…. σου σπάει και σου αναλυ από πού ξεκινάει το σποράκι του κακού και το κοιτάς και λες μα αυτό δεν είναι τίποτα και όμως, είναι αυτό το σποράκι που μεγαλώνει. Αυτό το σποράκι το έχουνε οι περισσότεροι άντρες μέσα τους και πάρα πολλές γυναίκες.

Θα μου πεις σου αρέσει το καινούργιο cancel culture; Όχι. Πολλά πράγματα δεν τα καταλαβαίνω. Πολλά πράγματα με ενοχλούν. Θεωρώ ότι πολλοί νέοι άνθρωποι βρήκανε την καραμέλα να κουνήσουν το δάχτυλο και κρύβονται πίσω από κάτι σημαντικό ως άλλες κύριαΛουκά.

Ένας άλλος λόγος που δε μου αρέσει είναι γιατί με περιορίζει στη δουλειά μου. Μία από τις δουλειές μου. Γράφω ερωτικά βιβλία στα γαλλικά. Ειχα δεν είχα πάλι το σεξ με βρήκε. Και ας μην το εξασκώ εδώ και έξι χρόνια πια. Δεν θέλω σχόλια.

Βλέπω όταν γράφω ότι πρέπει να προσέχω τι θα πω πως θα το πω. Αυτό δεν επιτρέπεται, αυτό είναι ταμπού, αυτό θα πέσουν να μας φάνε, αυτό η εταιρεία δεν θα το εγκρίνει. Όμως όσο πιο ταμπού είναι κάτι, όσο πιο νευρωτικό είναι, τόσο πιο σέξι. Τουλάχιστον όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ. Να δίνεσαι σε κάποιον να θέλει να σε πάρει.

Αυτοί οι ρόλοι που πάμε να εξαλείψουμε, αναρωτιέμαι πόσο μεγάλο ρόλο θα παίξουν στη λιμπιντο.

Ζούμε περίεργους καιρούς. Όμως θέλω να γράφω από δω και να σας γράφω εντυπώσεις μου και τι πιστεύω και τι σκέφτομαι και αν δω ότι το blog έχει ζωή θα συνεχίσω.

Ποιος ξέρει ίσως να σας στείλω και το τικ τοκ μου.