Ο χωριάτης άνθρωπος δεν ειναι στη καταγωγή....

ο λαχαναγορίτης, ο γύφτος...
Πολλες φορές με εχουν κατηγορησαι οτι εχω κάτι με τους βλαχους ή τους χωριάτες, και φυσικά εκείνη την ώρα δεν καθομαι να εξηγήσω αυτό που εγώ θεωρώ αυτονόητο.
Ο χωριατης δεν ειναι καποιος από χωριό, ειναι αυτός που θα σε ρωτήσει κάτι που δεν τον αφορά, ο αδιάκριτος, αυτός που δεν έχει συναίσθηση των οριών που έχουμε στις αρχες μιας γνωριμίας.
Αυτός που θα σε ρωτήσει με ποιον μιλάς στο τηλέφωνο ενω του έχεις μιλήσει 2 φορές, αυτός που θα σου πει τι να κανεις χωρις να τον εχεις ρωτήσει, αυτός που θα μάθει κατι για σένα ξωφαλτσα-δεν του το εχεις πει εσύ γιατι δεν τον ξέρεις στην τελική- και θα έρθει να το συζητησετε.
Ο βλακας, ο κουτσομπολης, ο "εγω υπάρχω".
Αυτός που οι γονεις του απο μικρό του έλεγαν οτι ειναι ξεχωριστός, καλύτερος και φυσικά δεν βασίζεται πουθενά αυτή η πίστη.
Αυτός που θεωρει οτι εχει περισσότερα δικαιώματα.
Αυτός που τον φτύνουν και νομίζει οτι βρεχει-αντε, οτι τον ζηλέυουν.
Αυτός που θα σου βγαλει υποκορίστικό μέσα σε λίγες μέρες και θα φερεται λες και γνωριζόσαστε χρόνια χωρίς να του εχεις δωσει εσύ κανέναν θάρρος.
Αυτός που θα πεις κάτι και θα σου πει: "Είσαι λάθος".


Αυτούς λέω χωριάτες και προβιβάζονται σε γύφτους όταν εχουν και κακιά και μιζέρια.
Θα τους ελεγα ζώα, αλλά φοβάμαι μη γυρίσει το σκυλί παρεξηγημένο, και μου κάνει παράπονα.
Αυτο βλέπεις, δεν καταλαβαινει οτι είναι εκφράσεις.