Εγωισμός

Πήρα να δω πώς ειναι ο πατερας μου.
Σηκώθηκε, ειναι καλύτερα.
Τελικά το νοσοκπομείο βοήθησε;

Η μητερα μου παραδεχτηκε οτι ειναι μπερδεμένη αλλά" πρεπει να συνεχίσει".
"Δεν μπορει να αφήσει να της τον ανοιξουν" (δικές της λέξεις).
"Δεν μπορει να σκεφτεί οτι μπορεί να πεθάνει. Θα καταρρευσει."
Βρήκε εναν γιατρο 90 χρονων καθηγητη πανεπιστημίου που ειναι κατα των χημικών και επεμβάσεων.
Χάρηκε.
Της ειπα οτι μιλάει για το τι θέλει εκείνη, ακούω "εγω" αλλα ο μπαμπάς τι θέλει;
Είπε οτι δεν μπορεί να να του πει πράγματα που δεν πιστεύει.
Οτι δεν μπορει να μου εξηγησει, γιατι δεν την αφήνω να μιλήσει.
(Αυτο απο γυναικα που μιλούσε ακαταπαυστα 45 λεπτα χωρις να καταλαβει οτι ο συνομιλητής της ειχε κατεβασει το ακουστικό στο γραφειο για να μπορεσει να δουλέψει εφοσον την ειχε παρακαλεσει 4 φορες να κλείσουν...)
Οτι χτες στο νοσοκομείο μιλούσε με έναν νεαρο που της ειπε να γραψει βιβλίο.
Και γιατι δεν το γραφω.
Οχι μαμα, δεν θα σου γραψω ύμνο.
Αρκετα χρησιμοποιείς τον τοκετό μου ως διαφήμηση στην γειτονια και δίνεις δικαιώματα στον κάθε άσχετο χασαπη/ μανάβη να σχολιάσει μόλις με γνωρίσει.
Αρκετα, ειλικρινά.

Της ειπα εφοσον βρήκε γιατρο, να αφησει σε κέινον την ευθυνη και αν αυτος πει εγχειρηση, να την κάνουν.
Εκει τσινισε.
Οχι, μου λεει, κανω ερωτησεις. θέλω να καταλαβαινω. Αν δεν μ άρεσει ο τύπος δεν θα τον ακούσω.
Εγώ εγω εγω..

Δηλαδη θελει γιατρο για να τον βαλει μπροστα οχι για να τον συμβουλευτει. Αν κάνει το λάθος να της φερει αντίρρηση θα τον αμφισβητήσει;
Ξέρω την απάντηση... άσε.

Πρέπει να ακολουθησω τον δρόμο μου, μου είπε.
Μόνο που στον δρόμο σου γεματο καλές προθεσεις, άλλοι πανε στην κόλαση.

Και μου έκανε εντυπωση η αλλαγη του ύφους της.
Χτες ταπεινη, φοβισμένη, να μπω μπροστα στο σοι.
Φυσικα και φοβαται μην πεθανει ο πατερας μου.
Από αγαπη;' Δεν ξέρω πως την βιώνει.
Μέχρι και σήμερα αυτή ειναι "το αιωνιο θύμα του", αυτός δεν την αφήνει, δεν ακούει, και ναι συμφωνω ειναι στραβοξυλο, αλλα με ενοχλει που δεν παιρνει καμία ευθυνη, ποτέ, η ίδια.

Σημερα που βρήκε γιατρο με το μέρος της θαρρεις, αρχισε τα "δεν μπορεις να καταλάβεις"(ναι ειμαι ηλίθια), "ξέρω πολλά", "ειστε ολοι εναντιον μου"....

Εγώ εγω εγω....



Να μπω μπροστα για ποιο λόγο;
Να μην εγχειριστει ο πατερας μου;
Να μην την λυντσαρουν;


Δεν ξέρω αν εχει δικιο εκείνη, οι αλλοι...δεν εχει σημασια.
Σημασια εχει οτι ολες οι πλευρες νομίζουν οτι κατεχουν την αλήθεια και δεν κανουν πίσω.
Και σύντομα θα αρχισουν οι κατηγορίες.
Να μπω μπροστα να κάνω τι;


Να προστατεψω τον πατερα μου από ποιον;
Πού ειναι η αλήθεια; Πού ειναι το σωστο;


Να σεβαστουμε την επιθυμία του.
Και αν ΝΟΜΙΖΕΙ οτι θα σωθει με τον χ τρόπο, ασχετως με το τι πιστευουμε οι αλλοι, να βγαλουμε τον σκασμό.
Σάμπως δεν μιλήσαμε ολοι, σαμπως δεν φωναξαμε;
Σαμπως η μοντερνα ιατρικη εχει ολες τις απαντήσεις;

Δεν έχω απάντηση.
Δεν έχω γνωσεις αρκετες.
Τουλάχιστον καποιος μεσα στο κολοσογο αυτό το παραδεχεται.
Δεν ξέρω αρκετα.
Είμαι πολύ μέσα στα πράγματα για να δω καθαρα.


Αφήστε με στην ησυχία μου, και μη με θυμόσαστε οποτε σας συμφερει.
Μην με χρησιμοποιείτε για δικά σας εγωιστικά τριπάκια, για τα δικά σας προσωπικά στοιχηματα.
Στην αρενα αυτή οπου όλοι περιμένουν να δουν αν "τελικά ειχαν δικιο", οπου όλοι εχουν ένα προσωπικό στοίχημα, σκέφτεται κανείς οτι θέλουν το ίδιο πράγμα;

Να σωθεί;

Δεν ξέρω, ισως εγω τα βλέπω ετσι.
Ισως ειμαι μαθημενη να βλέπω μόνο την σκοτεινή πλευρα των ανθρώπων πια.



Συνεχίζεται....