Τι είπε;

Περιστατικό ένα.
Προχωράω στον δρόμο στην Κατεχάκη και βλέπω ένα ταξι. Πρώτη μερα με τα σανδάλια μου ειχαν γίνει τα πόδια φετες, οποτε τον φωνάζω και του λέω "Λεωφ. Αλεξάνδρας;"
"Λυπάμαι κοπέλιά, δεν θα προλάβω, πρέπει να πάω Χαλάνδρι. Να σε πάω προς τα κει, αν βολεύει...."

Εμεινα να τον κοιτάω ενώ ακουγα το Φσσσστ! Μποινγκ του Βουτσα με υπερβολική ηχώ στο κεφάλι μου.

Περιστατικό δύο
Περιμένω στη σταση να πάρω την κόρη μου, και ένα κινούμενο κλίσε (χοντρος καραφλός)στριβει με την σακαράκα του φωνάζοντάς μου "Βυζάρες!"

Τι ειναι αυτό που ωθεί εναν ενήλικα αντρα να εκφραστει έτσι σε μια παντρεμένη/ωριμη/μεγάλη/γυναίκα/μητέρα/ ουατεβερ....άγνωστη με αυτόν τον τοσο εκφυλιστικό και οικείο τροπο; Πότε δεν θα το κάταλαβω.
Και ποτε δεν θα το δεχτω, για να ειμαι ειλικρινής.

Πιο μικρή φαντασιονόμουν να τους κοπανάω το κεφάλι με ένα φτυάρι, ή να τους ξεριζώνω τα μπαλάκια με τα γυμνά μου χέρια. Αργότερα έμαθα οτι σχεδον όλες μου οι φίλες και γνωστές έχουν νιώσει αυτό το κύμα οργής κάποια στιγμή που απλώς λες "Φτανει!!".
Φτάνει με τις προσβολές, με την χυδαιότητα, με τα πουλία σας που τα κρέμάτε σαν μετάλια στο κούτελό σας και που τα πετάτε στην μούρη μας, ειτε στη δουλειά, ειτε στον δρόμο, είτε στις φιλίες μας.

Γύρισα και τον κοίταξα.
Χοντρος, καράφλας και ηλίθιος.
Δεν θυμώνω πια.
Μεγαλώνοντας αποδεχεσαι τους μαλάκες αυτού του κόσμου, την υπαρξή τους, το αναποφευκτο ζόρι που θα τραβήξεις αν εχεις την ατυχία να τους διασταυρώσεις.
Ευχαρίστησα την τύχη μου που η μίζερη αγάμητη βρώμικη υπαρξή του πέρασε από την δική μου για 3 δευτερόλεπτα μόνο, και αναρωτήθηκα πόσες φορές άκουσα τετοια, από 11 χρόνων κοριτσάκι.
Για το "κώλο" και την "κωλάρα" μου, χοντροι ταξιτζίδες να γλύφουν το στομα τους οταν αγόραζα παγωτο, με κοτσιδάκια ακόμα, γέροι ταξιτζίδες να μου ανοιγουν την πόρτα για να με χουφτώσουν όπως έβγαινα, αφεντικά που με απέλυαν επειδη δεν τους εβρισκα ελκυστικούς, και τοσα, μα τόσα πολλά άλλα που μου μαύριζαν την ζωή.

Τις σκέψεις μου διεκοψε ενας μαυριδερός τύπος τυπου Πακιστανος ο οποιος, με κοιταξε πηγαινοντας να πάρει το παπακι του με τα ντελίβερι και δειλα δειλά ψιθύρησε: "Ωραία γκομενα."


Φσσσσστ Μποινγκ.