Μπήκε η άνοιξη, οργασμικο μπασσο.
Κάθισα να δουλέψω μόλις άνοιξα το μάτι μου όπως κάνω, όλο αυτό το διάστημα, από το πρωι ώς το βράδυ.
Και ξαφνικά συνειδητοποίησα οτι σε λίγα χρόνια δεν θα μπορω να χορέψω, όσο και να το θέλω, το σώμα μου δεν θα μπορει να υπακούσει.
Εβαλα το λαπ τοπ στο στερεοφωνικό και άρχισα να χορέυω και να τραγουδάω. Πώς αλλαξε αμέσως η ματιά μου, γέμισα αισιοδοξία, καλή διαθεση.
Απέφυγα να βάλω κομμάτι που μου θύμιζαν καταστάσεις, με γέμιζαν νοσταλγία ( δεν μου έμεναν πολλές επιλογες η ζωή μου όλη μες τη μουσική.)
Μ αυτό εδώ πάντως, θέλω να βγάλω τα ρούχα μου, και να νιώσω το δερμα, την αγκαλιά...
τελος πάντων, το βρίσκω αισθησιακό.
Και μετά βρήκα και λαιβ εκδοχή με Τσακα Καν και Φίλιπ Μπέιλικαι σκέφτηκα τι κρίμα που τόσα χρόνια ο 'Αγγελος δεν ξεκουνήθηκε να κάνουμε πεντε πράγματα (δεν γινεται να τα κάνω όλα μόνη μου).
Δεν βαριεσαι.
Βάλτε τα στο τέρμα και νιωστε τον χορο να σας αλλάζει τη ματιά!
Εδω οι τελειες χορογραφίες
Και με το συγκεκριμένο, εκλαψα.
κακογραμμένο μεν αλλα ενιωσα...ο,τι ελπίζω να νιωσετε κι εσεις, για τα παιδια για τους γονείς, για τις ικανότητες μας ως ανθρωποι, για την περηφάνεια, για ο,τι θετικό μπορούμε να βγάλουμε.
http://www.youtube.com/watch?v=OBTwT3E3ffM
Και ξαφνικά συνειδητοποίησα οτι σε λίγα χρόνια δεν θα μπορω να χορέψω, όσο και να το θέλω, το σώμα μου δεν θα μπορει να υπακούσει.
Εβαλα το λαπ τοπ στο στερεοφωνικό και άρχισα να χορέυω και να τραγουδάω. Πώς αλλαξε αμέσως η ματιά μου, γέμισα αισιοδοξία, καλή διαθεση.
Απέφυγα να βάλω κομμάτι που μου θύμιζαν καταστάσεις, με γέμιζαν νοσταλγία ( δεν μου έμεναν πολλές επιλογες η ζωή μου όλη μες τη μουσική.)
Μ αυτό εδώ πάντως, θέλω να βγάλω τα ρούχα μου, και να νιώσω το δερμα, την αγκαλιά...
τελος πάντων, το βρίσκω αισθησιακό.
Και μετά βρήκα και λαιβ εκδοχή με Τσακα Καν και Φίλιπ Μπέιλικαι σκέφτηκα τι κρίμα που τόσα χρόνια ο 'Αγγελος δεν ξεκουνήθηκε να κάνουμε πεντε πράγματα (δεν γινεται να τα κάνω όλα μόνη μου).
Δεν βαριεσαι.
Βάλτε τα στο τέρμα και νιωστε τον χορο να σας αλλάζει τη ματιά!
Εδω οι τελειες χορογραφίες
Και με το συγκεκριμένο, εκλαψα.
κακογραμμένο μεν αλλα ενιωσα...ο,τι ελπίζω να νιωσετε κι εσεις, για τα παιδια για τους γονείς, για τις ικανότητες μας ως ανθρωποι, για την περηφάνεια, για ο,τι θετικό μπορούμε να βγάλουμε.
http://www.youtube.com/watch?v=OBTwT3E3ffM
Comments
ή περιμένει τ΄ άστρα να τη πάρουν αγκαλιά στη μουσική της νύχτας.
Ο έρωτας δεν είναι πολεμιστής. Είναι ένα μωράκι ορφανό, είναι γιορτή όπου εσύ, γυμνή κι αποκαλυπτική καλείσαι να περάσεις τη γέφυρα της ζωής και να μεθύσεις μ’ ένα καλό κρασί. Κέρασέ τον, λοιπόν στο γιορτινό τραπέζι. Πέταξε τ’ άρματα στη πάντα. Κι ονειρέψου σ’ ένα ξέφρενο χορό αγάπης κι ομορφιάς για όλα όσα τώρα αισθάνεσαι μαζί του. Ελπίζω…!
Wow..το boogie wonderland ηταν -και συνεχιζει να ειναι για μενα-ενα απο τα απολυτα dance hit ever..ειδικα το τελευταιο ηταν καταπληκτικο...μεχρις δακρυων...