Γαλλικά και Αγγλικά

Εχω μια εβδομάδα που με ζήτησε ενα φροντιστήριο να πάω να δουλέψω. Προβληματιστηκα ως προς τα ωραρια. Δεν θέλω να στελνω την μικρή στην μητέρα μου όυτε να παρακαλάω πεθερες και πρωην.

Η κοπέλλα που το έχει με συμπαθησε αμέσως. Πολύ.
Κόμπλαρα.
Οταν σε συμπαθούν έτσι τόσο απότομα και πολύ, βλέπουν κατι του εαυτού τους πιθανον που εσύ δεν έχεις.

2-3 μέρες μετά απογοητεύτηκε και μου τα ψιλο μασαγε.
Τι είχα, τι έχασα θα μου πεις.

Σε όλη αυτή τη διαρκεια βεβαια ουτε που με εξετασε να δει αν ξερω καλά την γλωσσα κλπ, ήταν όλο "με το ματι". Το φίλινγκ. Ενιωσα λίγο άσχημα γιατι ενιωσα λίγη απόρριψη, αλλα πιθανόν εφταιγα κι εγώ (ακύρωσα ενα ραντεβου λόγω αδιαθεσίας, τελικά πήγα με παυσίπονο, και επειδή εφαγα στήσιμο μισής ώρας και, ήμουν αυταρχική και ελαφρως "κάπως" με την κοπέλα που ήρθε γιατι ναι μεν ήξερε οτι θελει να βγαλει ενα χαρτι για τη δουλεια της, μου δήλωσε δε οτι πλεον σιχαινεται τα Γαλλικά...ενιωσα να εχω χασει την ώρα μου).

Δεν παραπονιέμαι, μου θύμισε οτι μου αρεσει να διδάσκω, αλλα και πόσο μισώ να λέιπω τα απογευματα από το σπίτι.
'Ετσι, μου ήρθε μια ιδεα.
Την βλεπετε σήμερα στο πλάι του μπλογκ.


Ποιος ξέρει, ίσως υπάρξει ανταπόκριση.