Δεσμά
σημερα έχω νέυρα
Μου την δίνουν όλες αυτές οι εταιρίες που με πρήζουν (άλλες κάθε μέρα άλλες κάθε δυο μέρες) για το χρέος στις πιστωτικές μου.
Βάζω λεφτά, τους τόκους η τράπεζα τους παίρνει, αντε γαμηθείτε στην τελική. Με το να με παίρνεις ΚΑΘΕ μερα για "ενημέρωση" τάχα μου, είναι παρενόχληση.
Να πάρω την γενική γραμματεία καταναλωτή μου λένε κάποιοι. Ελα μου όμως που η μία εταιρεία δεν ακούγεται καθαρά το όνομα της και δεν μπορώ να την καταγγείλω (και το νουμερο -τι βολικό- δνε υπάρχει στον κατάλογο)
Προβληματίστηκα αυτές τις μέρες
Φανταστείτε 2 γυναίκες. Η καθε μια παντρευεται άντρα άλλης εθνικότητας.
Η μια πχ είναι βραζιλιάνα και παντρευεται Ελληνα και η άλλη ελληνίδα και παντρευεται Αμερικάνο, ας πούμε.
Και δυστυχούν στον γάμο τους.
Και οι σύζυγοι τις απειλούν.
Οτι θα πάρουν το παιδί οτι θα τις απελάσουν από την χώρα, ότι ότι ότι...
Τώρα τελευταία άκουσα πολλα περιστατικά και αναρωτήθηκα πόσο πολύ προχωρήσαμε τελικά από την εποχή της κακοποιησης (ξύλο) και της απελευθέρωσης.
Δεν έχω χρόνο να αναλύσω περισσότερα, είμαι στη δουλειά.
Μου λείπει η μάνα μου σαν σύμβολο, τώρα τελευταία.
Μετά θυμάμαι τα ψέμματα, την εκμετάλευση και την χειραγώγηση και κρατιέμαι.
And how was your week?
Μου την δίνουν όλες αυτές οι εταιρίες που με πρήζουν (άλλες κάθε μέρα άλλες κάθε δυο μέρες) για το χρέος στις πιστωτικές μου.
Βάζω λεφτά, τους τόκους η τράπεζα τους παίρνει, αντε γαμηθείτε στην τελική. Με το να με παίρνεις ΚΑΘΕ μερα για "ενημέρωση" τάχα μου, είναι παρενόχληση.
Να πάρω την γενική γραμματεία καταναλωτή μου λένε κάποιοι. Ελα μου όμως που η μία εταιρεία δεν ακούγεται καθαρά το όνομα της και δεν μπορώ να την καταγγείλω (και το νουμερο -τι βολικό- δνε υπάρχει στον κατάλογο)
Προβληματίστηκα αυτές τις μέρες
Φανταστείτε 2 γυναίκες. Η καθε μια παντρευεται άντρα άλλης εθνικότητας.
Η μια πχ είναι βραζιλιάνα και παντρευεται Ελληνα και η άλλη ελληνίδα και παντρευεται Αμερικάνο, ας πούμε.
Και δυστυχούν στον γάμο τους.
Και οι σύζυγοι τις απειλούν.
Οτι θα πάρουν το παιδί οτι θα τις απελάσουν από την χώρα, ότι ότι ότι...
Τώρα τελευταία άκουσα πολλα περιστατικά και αναρωτήθηκα πόσο πολύ προχωρήσαμε τελικά από την εποχή της κακοποιησης (ξύλο) και της απελευθέρωσης.
Δεν έχω χρόνο να αναλύσω περισσότερα, είμαι στη δουλειά.
Μου λείπει η μάνα μου σαν σύμβολο, τώρα τελευταία.
Μετά θυμάμαι τα ψέμματα, την εκμετάλευση και την χειραγώγηση και κρατιέμαι.
And how was your week?
Comments