τα νεα μου

Εχω μέρες να γραψω γιατι έχω πάρει τους δρόμους και τα βουνα. Ψαχνω για σπιτι και συναντω καθε λογής καρύδι.
Αλλος θέλει 5% αυξηση στα 2 χρόνια, αλλος 10%, αλλος δεν θέλει γατες...Χτες ειδα ενα ωραοτατο ρετιρε πρωην δωμα "φτιαγμενο" με ξυλο και τζάμι. Για μενα που ζω παντα τόσο ανοιχτα, ήταν το τελειο σπιτι, με γυάλινους τοιχους, πασο κουζινα και πελωρια βεραντα.
Ηθελε να δει την δηλωση μου, την ειχε ο λογιστης μου, τον πήρα τηλεφωνο.
Δεν είχα προβλημα αλλα του εξεηγησα οτι δεν φαίνονται όλα πχ η διατροφη.

"Πως θα τα βγαλεις περα;" μου ειπε μολις το ειδε.
Εβλα τα γελια....
"Σας την εδειξα καλή πιστη, σας ειπα οτι δεν ειναι όλα τα χρηματα εδω, τωρα πρεπει αν σας ανλυσω τα εξοδα της καθημειρνοτητας μου για να σας πεισω; Δεν θα το κάνω."
Ενταξει ωραιο καθιστικο με γύαλινο τοιχο, εξυπνη κουζινα (μη φανταστειτε τιποτα εκριβο, το άσπρο το ξύλο), αλλα ειναι ενα ανακαινισμενο δώμα, και το παρακανε.

Μου ειπε θα το σκεφτει.
Το σκεφτηκα και γω....το οτι ακομα και αν υπογραφαμε, δεν ηθελε να φερνω κουτες εδω γιατι θα ήταν μαστοροι και δεν θα μου έδινε τα κλειδια.
Φωβερη καχυποψια, ισως τελικα ήταν για καλό.

Ειδα και κατι σπιτι τοσο χαλια που ζητανε του κοσμου τα λεφτα, τρελλαθηκα.
Ο καθενας στην κοσμαρα του.

Ψαχνω τα ρετιρε τωρα. Συνειδητοποιησα οτι αντεχω να ζω σε μικρο σπιτι αρκει να εχω βεραντα και απορω πως δεν το σκεφτηκα πιο πριν. Ηταν το πατρικο μου διαμπερες με βεραντα, και οσο να ναι ανοιγει η καρδια μου.




Γαμηθηκα στην δουλεια αυτο το διαστημα, (και εκανα και πακεταρισμα), δεν ξερω τι μου επιφυλασσει το μελλον, αν η θεση μου σταθεροποιηθηκε η δεν θα ξαναδουλεψω για την συγκεκριμενη εταιρεια...
Σημερα παω σε μια νεα δουλεια, ειδωμεν.

Πωωω πρεπει να τελειωνω να βαλω και τον υπολοιπο χρονο στο μπλογκ....
Λειπει το 2007.

Τι να πρωτοκανω;