Θελω να κοπανησω το κεφαλι μου στον τοιχο
Εβαλα μπελά στο κεφάλι μου.
Ο σπιτονοικοκύρης μου εινει το ειδος του ανθρωπου που τα ξερει όλα (καθ.πανεπιστημιου), έχει απαξιωτικό ύφος και γινεται συνέχεια προσωπικός.
Και δεν εχει αίσθηση των ορίων των απαιτησεων του και του εαυτού του σε σεχση με τον αλλον.
Ηδη μου τοεκλεισε μαι φορα και αγριεψα, σημερα δε, μου εβαλε χερι επειδη πηγε πιο νωρις στην εφορια (αφου μου ειπαν οτι γινεται τι φταιω εγω;) και εκτεθηκε στην υπαλληλο, και χαλασε η μερα του και και και
"Ειστε αναξιοπιστη", μου ειπε και μουρθε να παρω το σπασμνο νεροχυτη της κουζινας του που πληρώνω ΕΓΩ κα ινα του το βάλω εκει που ξέρει.
Μεχρι τώρα ολη αυτη η ιστορια μου εχει κοστισει οσα ειχα και δεν ειχα 2500 ευρω. 1000 προκαταβολη και 1220 οι εργασιες.
Και ακομα δεν εβαλα τεντες
Και γιατι να βάλω;
Αφου οπωε δειχνουν όλα δεν θα κάτσω πανω απο δυο χρονια, που ήταν ο ορος για νατα φτιαξω μισα μισα. Αλλα οχι του προηγουμενου ενοικιαστή, οτι χαλασω εγω. Και τελικα δνε μπορουμε να συννενοηθουμε και θα καταλήξω να αφαιρεσω μονο τα δικά του από το νοικι, ενω ημουν ξεκαθαρη οτι δεν υπαρχουν αλλα λεφτα για να του φτιαξω το σπιτι να είναι ετοιμο να μπω.
Συμπψηφισαμε το πρωτο νοικι με το βαψιμο, αλλα μετα παρουσιαστηκε ο σπασμενος νεροχυτης.
Γαμα τα
Κατα τα αλλα ο πρωην μου μετακομιζει ξανα με την μητερα του.
Δεν μου αρεσει αλλα δεν μου πεφτει λόγος.
Δεν μου αρεσει γιατι θεωρω οτι το μεγαλύτερο challenge του ήταν το να νιωσει υπευθυνος και να μην αποφευγει τις ευθύνες του. Να ενηλικιωθει πλήρως.
Με την μαμα να τα κανει όλα και να καταπιεζει, ποσο θα του παρει να ξεσπασει επανω μου;
Γιατι αυτος "αναγκαστηκε να παει για οικονομικους λόγους" και εγω μετακομίζω σε μεγαλύτερο σπιτι. Εγω.
Που του παίρνω τοσα λεφτα για διατροφή.
Θα δυγκρινει, θα νευριαζει, και θα εχω δυο μετωπα να αντιμετωπισω.
Ενταξει σεναρια κάνω και ελπίζω να βγω λάθος.
Οσο για τον ιδιοκτητη, θα τα πουμε λίγο πριν λήξει το συμβολαιό μου.
Σημερα ερχεται η μεταφορική και μπαινω με βαρια καρδιά.
Καθόλου όπως το ονειρεύτηκα.
Μα γιατι, γιατι πάω και μπλεκω σε τετοιες καταστασεις;
"Μέχρι να μάθεις να οριοθετεις αποτελεσματικά τον εαυτο σου θα αφήνεις πάντα πολύ σκοινί να σε κρεμασουν' Μου λεγε ο ψυχολόγος μου (η κατι τετοιο τελος παντων), και το βλέπω καθαρα.
Ειδα το προβλημα, αλλα προχωρησα, σαν τυφλή.Γιατι; Γιατι εχω συνηθισει πια να ειμαι σε προβληματικες καταστασεις και δενλειτουργει το σημα κινδυνου, θεωρειται μια "φυσιολογικη κατασταση"
Καλα να πάθω.
Ο σπιτονοικοκύρης μου εινει το ειδος του ανθρωπου που τα ξερει όλα (καθ.πανεπιστημιου), έχει απαξιωτικό ύφος και γινεται συνέχεια προσωπικός.
Και δεν εχει αίσθηση των ορίων των απαιτησεων του και του εαυτού του σε σεχση με τον αλλον.
Ηδη μου τοεκλεισε μαι φορα και αγριεψα, σημερα δε, μου εβαλε χερι επειδη πηγε πιο νωρις στην εφορια (αφου μου ειπαν οτι γινεται τι φταιω εγω;) και εκτεθηκε στην υπαλληλο, και χαλασε η μερα του και και και
"Ειστε αναξιοπιστη", μου ειπε και μουρθε να παρω το σπασμνο νεροχυτη της κουζινας του που πληρώνω ΕΓΩ κα ινα του το βάλω εκει που ξέρει.
Μεχρι τώρα ολη αυτη η ιστορια μου εχει κοστισει οσα ειχα και δεν ειχα 2500 ευρω. 1000 προκαταβολη και 1220 οι εργασιες.
Και ακομα δεν εβαλα τεντες
Και γιατι να βάλω;
Αφου οπωε δειχνουν όλα δεν θα κάτσω πανω απο δυο χρονια, που ήταν ο ορος για νατα φτιαξω μισα μισα. Αλλα οχι του προηγουμενου ενοικιαστή, οτι χαλασω εγω. Και τελικα δνε μπορουμε να συννενοηθουμε και θα καταλήξω να αφαιρεσω μονο τα δικά του από το νοικι, ενω ημουν ξεκαθαρη οτι δεν υπαρχουν αλλα λεφτα για να του φτιαξω το σπιτι να είναι ετοιμο να μπω.
Συμπψηφισαμε το πρωτο νοικι με το βαψιμο, αλλα μετα παρουσιαστηκε ο σπασμενος νεροχυτης.
Γαμα τα
Κατα τα αλλα ο πρωην μου μετακομιζει ξανα με την μητερα του.
Δεν μου αρεσει αλλα δεν μου πεφτει λόγος.
Δεν μου αρεσει γιατι θεωρω οτι το μεγαλύτερο challenge του ήταν το να νιωσει υπευθυνος και να μην αποφευγει τις ευθύνες του. Να ενηλικιωθει πλήρως.
Με την μαμα να τα κανει όλα και να καταπιεζει, ποσο θα του παρει να ξεσπασει επανω μου;
Γιατι αυτος "αναγκαστηκε να παει για οικονομικους λόγους" και εγω μετακομίζω σε μεγαλύτερο σπιτι. Εγω.
Που του παίρνω τοσα λεφτα για διατροφή.
Θα δυγκρινει, θα νευριαζει, και θα εχω δυο μετωπα να αντιμετωπισω.
Ενταξει σεναρια κάνω και ελπίζω να βγω λάθος.
Οσο για τον ιδιοκτητη, θα τα πουμε λίγο πριν λήξει το συμβολαιό μου.
Σημερα ερχεται η μεταφορική και μπαινω με βαρια καρδιά.
Καθόλου όπως το ονειρεύτηκα.
Μα γιατι, γιατι πάω και μπλεκω σε τετοιες καταστασεις;
"Μέχρι να μάθεις να οριοθετεις αποτελεσματικά τον εαυτο σου θα αφήνεις πάντα πολύ σκοινί να σε κρεμασουν' Μου λεγε ο ψυχολόγος μου (η κατι τετοιο τελος παντων), και το βλέπω καθαρα.
Ειδα το προβλημα, αλλα προχωρησα, σαν τυφλή.Γιατι; Γιατι εχω συνηθισει πια να ειμαι σε προβληματικες καταστασεις και δενλειτουργει το σημα κινδυνου, θεωρειται μια "φυσιολογικη κατασταση"
Καλα να πάθω.
Comments