Κάθε χρόνο τα ίδια....

Κάθε φορα που το μπλογκ θα εχει επισκεψιμότητα θα εχω την "ευχαριστη" επίσκεψη των τρολλ.

Εξι χρόνια στο νετ ανακάλυψα οτι ο κόσμος ειναι μικρός.
Μερικες φορες δεν εχεις πολλούς εχθρους, απλά κάποιον με πολλα προφίλ.

Πώς κανεις εχθρους στο νετ;
Πολύ ευκολα.

Στην περιπτωση μου ειναι 70% "θαυμαστες".
Εμπαινε καποιος, θαυμαζε ( μην με ρωτάτε τι, ουτε γω καταλαβα ποτε, ο καθενας κατι αλλο), και μετα τσατιζοταν αν εσυ δεν τον 'ερωτευοσουν" εξισου. Και δεν μιλαω για αντρες, αλλα κυρίως γυναικες.
Δεν διαβαζω μπλογκ.
Δεν με ενδιαφέρουν και τόσο, δεν θέλω αν μπαινω στα προσωπικά του αλλου, εδω λεω τα νεα μου και τις γκρινιες μου για να μην τα βγαζω έξω. δεν με ενδιαφερει να κανω δημόσιες σχεσεις, με λινκ κλπ.
Ειναι σαν να πηγαινω στην καφετερια μου οπου μαζευονται 5-6 πελάτες γιατι τους αρεσει, και λεμε ενα γεια.
Παλια ήταν η σκηνή μου, οπου διηγιομουν τα παντα με αστειο τρόπο, αλλα βαριεμαι τώρα, κατεβηκα απο το spotlight.
Οι "εχθροι" όμως ήταν πάντα πιο εντονοι στα ποστ με περισσότερα σχολια, και τις περιόδους που το μπλογκ αναφεροταν σε αρθρα κλπ
Ειχε περιπτωσεις μπλογκερ που εκλεψαν δικες μου ιστορίες γραπτες, είχα περιπτωσεις μπλογκερ που εκλεψαν ιστορίες της ζωής μου και τις ελεγαν για δικές τους, ειχα περιπτωσεις που η μυθομανία ξεπερνουσε τα ορια της φαντασίας, ειχα περιπτωσεις οπου με εκβίαζαν οτι θα δειξουν την φατσα μου στο νετ, είχα περιπτωσεις stalker, ειχα περιπτωσεις που η επιλογες της ζωής μου ξίνιζαν και αρχιζαν οι "κριτικες" (αφοδευσεις τα λέω εγω), ειχα περιπτώσεις ζήλειας (και δεν το πιστευα, ειδικα οταν ειδα μια μαζική εχθρότητα τότε που βγηκε το βιβλίο),Ειχα εχθρότητες από ανθρωπους που απογοητεύονταν για αυτό που τελικά ήμουν (οχι αυτό που ειχαν πλάσει και ειχαν εναποθεσει τον εαυτό τους) και απόφασισα οτι δεν ξανασυναντώ κανέναν από το νετ...... και ενα 15% ειναι γιατι ειμαι και γω στριμμένο άντερο και δεν αφήνω και τίποτα να πέσει.

Ομως, και ξέρω οτι ειναι πολυ δυσκολο να το καταλαβει αυτό, ειδικα η πιο νέα γενια που μεγαλωσε με ριαλιτι και νοοτροπία κλειδαρότρυπας, αποψη μπορουμε να εχουμε για τα παντα, για να μας βοηθήσει να διαμορφωσουμε τις προσωπικές επιλογές μας.

Δημόσια άποψη έχουμε οταν οι γύρω μας εχουν αποδεχτει και συμφωνουν οτι υπαρχει γνωση, σοφία και εμπειρία μέσα μας, όσον αφορα ενα αντικέιμενο , μια τεχνη.
Οταν εχουμε αποψη για ανθρωπους, τρία πράγματα επιτρεπουν την δημόσια άποψη.
Σπουδες στην ψυχολογία, ή υπερμετρη εξακριβωμένη αγάπη προς το άτομο στο οποιο θα πουμε την αποψή μας, ΚΑΤΟΠΙΝ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΑΙΤΗΣΗΣ.
Γιατί το κάνουμε για κείνον, οταν ειναι ετοιμος να βοηθηθει απο μια εξωτερική οπτική γωνία.

Η κριτική, γινεται από ανθρωπους με γνωση του αντικειμένου αν μιλάμε για τεχνη ή απο ψυχαναλυτες (αν μιλάμε για ανθρωπους), και μετά από αδεια του άλλου.

Ολα τα αλλα ειναι απόψεις που ισοδυναμουν με πορδες μιας και όλοι εχουμε κολωτρυπίδες και τις χρησιμοποιούμε, οι περισσοτεροι με την λαχταρα να ακουστουν οσο γίνεται πιο πολύ.

Ολα τα αλλα ειναι απλα σκατά που πεταμε στον αλλον μεσα στην σοβαροφάνεια μας και το θεατρακι που παιζουμε στον εαυτό μας, και γι αυτό προσβαλόμαστε ΤΟΣΟ πολυ όταν ο αλλος δεν την δεχεται.

Και γιατι να την δεχτει;
Δεν το κανουμε για τον άλλον.
Για μας το κανουμε
Τον αλλον τον πατάμε, ακόμα και αν ειναι θετική η κριτική.
Αυτοματως τον βαζουμε στην θεση αυτουνου που θελει βοηθεια, και μας από πανω του.


Ναι, δεν δεχομαι κριτική.
Και οποιος μου κανει, στολίζεται αναλόγως.

Η ανταλλαγή απόψεων για ένα θέμα ειναι παντα απόδεχτη, ειδικα από ανθρωπους που καταλαβαινουν την διαφορά.
Δεν δεχομαι ομως να κανω τον σακο του μποξ κατεστραμενα πλάσματα με υπερμετρο εγωισμο που ειδαν φως και μπήκαν.

Αν θελετε να νιωσετε καλά για τον εαυτό σας, δωστε λεφτα στο ζητιάνο στο φανάρι.
Πάρτε τα παλια παιχνιδια του παιδιού σας από το χερι και χαρίστε τα σε ενα ίδρυμα.
Χτυπήστε στην γριουλα στο κάτω όροφο ενα βαρύ χειμωνιατικό πρωινό και προσφερθήτε να της κανετε τα ψώνια.

Τροποι να νιωσεις σπουδαιος και σημαντικός υπαρχουν παντου γύρω μας.
Focus on that for a change, καλλιεργήστε κατι μέσα σας, και να δειτε για πότε θα χάσετε το νοσηρό "ενδιαφέρον" σας στο τι κάνω εγώ και αν γκρινιάζω και το τι ειμαι.