Για τα λινκ και το μπλογκ

Θα ήθελα να εξηγήσω κάποια πράγματα όχι γιατι νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ, αλλα δεν θα ήθελα καποιος να στεναχωρεθεί χωρίς λόγο.

Το μπλογκ αυτό ειναι από τα πιο παλιά.
Μου άρεσε η ανωνυμία που μου επέτρεπε να λέω ό,τι ήθελα. Η ταυτότητα δεν είναι στο όνομα, αλλα στην αίσθηση οτι ξερουμε καποιον.
Εγώ ήθελα να ακουγονται αυτά που εχω να πω, αυτά που έχω μέσα μου και να μην εστίαζουν σε ποιον τα λέει, αλλά σ'αυτα που γραφονται.

Καποια στιγμη το μπλογκ απεκτησε δημοσιοτητα και ...διαφοροι έρχονταν και έλεγαν το στραβο τους και το ανάποδό τους.
Οταν βγήκε το βιβλίο έγινε χαλασμός. Και στον προσωπικό μου χώρο, στην αληθινή μου ζωή.
Οι περισσότεροι δεν καταλαβαιναν οτι εμένα δεν μου έκανε αίσθηση.
Δεν θα έβγαζα χρήματα από αυτό, δεν ήταν προιον εργασίας, κάτι που θα χρησίμευε σε κάποιον και είχα ήδη βγάλει ενα βιβλίο για το οποιο ήμουν περήφανη.

Το θέμα είναι όμως οτι αρχισε να μπαινει πολύς κόσμος μέσα εδώ και είχα πολλά προβλήματα με το αν θα έβαζα λινκ ή όχι.
Βλέπετε, τότε ειχε αρχίσει να δημιουργείται ένα φαινομενο τύπου φέις μπουκ όπου όλοι έβαζαν όλους στα λινκ και αν δεν το έκανες σε έβγαζαν και διαφορα άλλα στιλ κλίκας που δεν ειχαν καμία σχεση με το "Παραθυράκι μέσα στο μυαλό μου" που ευγενικά άνοιγα εδώ για όποιον είχε πραγματική ανάγκη να δει πώς είναι ο κόσμος έξω από το δικό του μυαλό.

Οι αντιδράσεις μου έδειχναν τι υπήρχε στο μυαλό άλλων.

Εσβησα όλα τα λινκ.
Κράτησα για λίγο διάστημα αυτά που θεωρούσα χρήσιμα για όλους, όπως το babyblog του Θωδωρή Γουτα, αλλα μετα αναγκαστηκα να κρύψω διάφορα σχολια και ποστς λόγω ανθρώπων που έμπαιναν εδώ (μερικοί και δημοσιογράφοι) και έκαναν με τα ποστς ό,τι ήθελαν με την δικαιολογια τις ελευθεριας.

Δεν θέλω να παρεξηγηθω, δεν ειμαι κανα ψώνιο ή κατι τέτοιο,
δεν διαβαζω το μπλογκ κανενός, δεν θέλω να μπω στην νοοτροπία του νετγουορκινγκ, δεν εκθέτω ποτέ μυνήματα με λινκ στα μπλογκ, γιατι πολύ απλά δεν θέλω να κάτσω να ψάχνω να δω τι θεματολογία εχει ο καθένας, ούτε θεωρώ ευγενικό να αφήνει κάποιος το λινκ του εδώ με το καλησπέρα σας, οπότε ξεκινάω λίγο αδιάφορα έως αρνητικά και δεν ασχολούμαι.

Μου αρεσει να μου απαντάτε, δεν αρέσει σε κανέναν να μιλάει μόνος του. Και οι περισσοτεροι, συγκεντρώνεστε στο ποστ και οχι στο ποιος το λέει και θεωρω κατόρθωμα και επίτευγμα να εχω συνγκεντρωσει εδώ μια χούφτα συνομιλητές που ξέρουν να σέβονται το τι νιώθει ο δίπλα.

Πραγματικά.

Και σας ευχαριστώ.