Τι ωραία που θα ήταν η ζωη στον πλανήτη αν ήταν ...

Μερικές φορές γράφω κάτι εδώ και τα λόγια με χτυπούν καταπρόσωπο. Πχ στο προηγούμενο ποστ έγραψα οτι δεν εχω ρευστό και αμέσως σκέφτηκα γελώντας."Wow, είμαι φτωχή."
Γελώντας γιατί δεν το νιώθω.
Δεν νιώθω οτι στερούμαι κάτι σημαντικό, όχι στην παρούσα φάση τελος πάντων. Δεν έχω φασιανούς στο τραπέζι μου, αλλα τρώμε. Τοστάκια θα έτρωγα έτσι κι αλλιώς γιατι βαριέμαι να μαγειρεύω για τον εαυτό μου.
Ενιγουει, ένας από τους λόγους που κρατάω το μπλογκ έιναι και αυτός. Να βλεπω πώς μπορεί να φαίνομαι απ'έξω. Γιατί από μεσα, είναι καλά.

Ξύπνησα με πονοκέφαλο, παλι.
Βαρέθηκα την όλη φαση με την βροχή και θυμήθηκα οτι πέρσι, ενώ ολη την εβδομάδα ειχε ήλιο, τα σαβ/κα έβρεχε, λες και καποιος ήθελε να μας σπάσει το ηθικό, να μην πάμε μια βόλτα.
Το έψαξα λοιπον και βρήκα οτι μπορείς να ελέγξεις τον καιρό. Να φέρεις βροχή ή να διαλύσεις τα σύννεφα.
Παρατηρούσα-λόγω κεφαλιού πάλι- οτι τα τελευταία χρόνια έχουμε σύννεφα, πολλά. Πώς το παρατήρησα; Οταν ημουν Γαλλια εβλεπα σύννεφα. Οταν ήρθα Ελλάδα, δεν τα έβλεπα και μου ειχαν λείψει. Και τώρα νατα, τα ίδια που καθόμουν με τις ώρες στα λιβάδια να βλέπω σχήματα μέσα τους.

Η μικρή μου έρευνα για τα σύννεφα με έφερε σε διαφορα κλιπακια. Μερικά μιλάνε για σιωνιστές, για το μεγαλείο των Ελλήνων, και τα κίνητρα των "αλλων".
Εγώ σταθηκα στα φάκτ.
Τα αεροπλανα ψεκάζουν χημικά. Βαριο, αλουμίνιο και ένα κάρο σκατά.
Γιατί το κάνουν;
Αλλοι λένε για αλλίωση των ηλεκτορμαγνητικών κυμάτων -η κατι τέτοιο, για πολεμικούς σκοπούς και ρανταρ και διαφορα που δεν πολυ κατάλαβα. Αλλοι οτι ειναι τροπος καταστολής του πλυθησμου, άλλοι οτι ειναι ορμόνες και διαφορα.

Το θέμα είναι οτι δεν ειναι από τα καύσιμα. Η γραμμή καυσίμων είναι μικρή και εξαφανίζεται μετά από λίγο. Αυτες οι γραμμές κόβονται, ξαναρχίζουν (έσβησαν οι μηχανές;), απλώνονται σε βαθμό να διημιουργούν νεφελώματα.

Την στιγμή που σας μιλάω εχει σκεπαστεί ο ουρανός με σύννερα. εχω την πολυτέλεια και να βλέπω και να ακουω εδώ που είμαι. Εβρεξε λίγο 3 φορες. Κάθε λίγο και λιγάκι ακούω αεροπλάνο. Δεν τους κάθισε; Ο αερας το απομάκρυνε;
Δεν έβρεξε αρκετα να ποτιστούμε; Η έβρεξε και φτου και απο την αρχή;

Το μόνο που ξέρω ειναι οτι το κεφάλι μου με πεθαίνει, οτι υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για "πρήξιμο" του εγκεφάλου σε όλα τα μέρη του πλανήτη μετα από τις βολτίτσες τους, ρινικές αιμορραγίες και πάει λέγοντας.
Δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω για να προστατευτώ, αλλα για την ώρα θα ήθελα πολύ να μην υποφέρω τόσο, έστω.
Και αυτό ισχύει και για όλους τους "αλλεργικούς" στην γύρη εκεί έξω.
Κι εγω θα ήμουν αλλεργική σε εισπνεύσιμα κομματια αλουμινίου.




Αν θέλετε ρίξτε μια ματια εδώ.