Αλελούϊα!

Μπαινω στο ιατρείο, ο ανθρωπος κάθεται και με ρωταει τι εχει συμβει.
Είναι ο πρωτος που το κανει αυτό και δεν με κοβει λέγοντας μου "καλα καλα αφήστε με να δω το δοντι."
Ακούει με προσοχή.
Ανοίγει το στόμα μου.
Δεν κοπανάει τα δοντια με δύναμη.

Τον ρωταω αν εχει αναισθητικό χωρίς αδρεναλίνη.
Μου λεει οτι δεν βάζει.
Μου κανει την πρώτη ένεση.
Πάει στον ουρανίσκο μετα απο λίγο και βρίσκει καρφί το νεύρο (γιατι το ενιωσα, ήταν εκει που ποναγα τόσες μέρες).
Το δόντι μουδιαζει πραγματικα και γω θέλω να βάλω τα κλάμματα απο ευγνομωσύνη.

Ξεκινάει το τρόχισμα.
Κάνω ενα ααα μετα απο λίγο να δω αν θα σταματήσει.
Σταματαει, με ρωταει τι συμβαίνει.
Γελάω, του λέω οτι θέλω να ξεπλύνω το στομα μου γιατι μύριζε πολύ ασχημα. (όντως)

Μου κανει 5-6 πραγματακια.
Σε 20 λεπτα ειχα τελειώσει.

Θα με δει αλλες δύο φορες.

Γι αυτό το δοντι.
Γιατι δεν υπαρχει περίπτωση τωρα που τον βρήκα, να τον ξαναλλάξω.


Τι διαφορα απο την χτεσινή που την ρώτησα αν μπορω να βγάλω το πουλόβερ μου γιατι ειχα ιδρώσει και απάντησε "δεν γινεται να ζεστάινεστε, έχω το αιρ κοντισιον".

Αντε να πιστεψει οτι πονας.

Μου τριβελίζει στο μυαλό η φράση της.
"Δεν μου'χει ξανατύχει τετοιο περιστατικο!"Θέλωντας να δείξει οτι "δεν γίνεται αυτό που λέτε".
Σήμερα που ήμουν καλύτερα σκεφτηκα πόσο ενδεικτικό ήταν αυτό που είπε.
Εχει κατι πανεπιστημιακούς τίτλους και πρέπει να ειναι καπου μεταξύ 30 με 40.
Αρα, ζήτημα αν δουλέυει λίγα χρόνια, πρακτικά.

Να τα χεσω τα ντιζαινατα γιατρεία και τους τίτλους αν αυτός με τα εργαλεια ειναι τοσο στενοκέφαλος και ξιπασμένος.


Καμια σχεση με τον σημερινό.
Θα του ανάψω κερι.

Αφού περασει η αναισθησία και δεν λιποθυμισω από τον πόνο το βράδυ.:P

Comments

Lina said…
ειναι πολυ σπουδαιο ο γιατρος να ειναι ταυτοχρονα και ανθρωπος.

παντως δεν παιζει παντα ρολο η εμπειρια για να ναι καποιος σωστος. Υπαρχει σητν πόλη μυο γιατρος, με πολλή εμπειρια που εχει δωσει σφαλιαρα σε ασθενη επειδη δεν ανοιγε το στομα της! κι εγω θυμαμαι ειχα παει σ εναν καινουριο οδοντιατρο και απ την ανησυχια του μηπως δεν ειναι καλος ήταν υπεροχος!

τελικα μαλλον ειναι θεμα υπευθυνοτητας κι ευαισθησιας. περαστικά σου! =)
Lili said…
Lina eixame provlima sto na entopisoyme to neyro gia na piasei h anaisthisia.

Prin 4 xronia sto sfragisma, ekana 5-6 eneseis.
Xtes 5 kai den me epiase.
Simera 2 kai to the point.

Metraei h ebeiria matia moy, metraei

(aytos poy xastoukise einai gia klotsies, sorry)
Lili said…
hahah oi anagramatismoi sou ginontai olo kai xeiroteroi Lina mou
(opote h mikrh moy zografizei pantos, se thymamai)
Lina said…
χαχαχαχα, ναι όντως! οταν γραφω με το χερι παντως δεν κανω αναγραμματισμούς =Ρ

το οτι δεν παιζει ρολο η εμπειρια κυριως το ανεφερα σε θεματα συμπεριφοράς στον ασθενή. Να φανταστείς αυτός ο δικος μου, που τοτε ακομα ήταν νέος, σε όσα παιδιά φοβοντουσαν, πρώτα έκανε εικονικό σφραγισμα στα ..αρκουδάκια τους και μετά τους ρωτούσε αν θελουν να κανουν κι αυτά!
Lili said…
τελειος μου ακούγεται :)

Popular Posts