Μια ιστορία που με τάραξε
Οταν ήμουν μικρή, έβλεπα την μαμά μου να κάνει εμετό όταν έτρωγε σε σπίτια. 'Ετρωγε λάιμαργα, αχόρταγα και μετά, ξερνούσε. Μου πήρε πολλά χρόνια να συνειδητοποιήσω οτι αυτό που κάνει δεν ειναι φυσιολογικό και έχει και όνομα.
Κυρηττε τα καλά της υγιεινής διατροφής, αλλά από το πρωί έπινε καφέ και γινοταν υστερική και νευρική...Δεν μεγείρευε από αποψη ή τεμεπελια δεν ξέρω, και πάντα όταν σου έλεγε οτι ειδε τον ταδε ή την τάδε, σου διευκρίνιζε το πόσο πάχυνε. Η αν ήταν γυναικα, με ποιους το έκανε και πώς-με περιφρόνηση σχεδόν.
Γενικά είχε μια εικόνα του εαυτόυ της και των άλλων τελείως -κατά την άποψή μου- διεστραμμένη.
Ξέρει πολλα, έχει τρελλές γνώσεις, αλλα ο άνθρωπος πίσω από τις γνωσεις, έχει πρόβλημα.
Πες το εγωισμός, πες το τρέλλα, πες το όπως θες.
Η Σιλβί είναι μια κοπέλα πεντε χρόνια μεγαλύτερή μου.
Ο μπαμπάς της, ένας πανέξυπνος άνθρωπος, ανακάλυψε τα ωφέλη του ωμού.
Οτι δηλαδή υπο κατάλληλες συνθήκες, ενεργοποιείται η οσφρησή μας και ξαφνικά το πράσο πχ μυρίζει θεικά και πρέπει να το φάμε γιατι έχει κάτι που το σώμα μας χρειάζεται.
Και επειδη το έζησα, σας διαβεβαιώνω οτι η θεωρία του ήταν σωστή, ήταν από τις πιο συναρπαστικές εμπειρίες της ζωής μου, να οδηγούμαι ως άλλη γάτα να τρώω το χόρτο (ή το αυγό, ή το κρέας ή το φρούτο) που ξαφνικά ανέδυε άρωμα που δεν ήταν γήινο, δεν υπήρχε ίδιο κάθε φορά.
Μόνο που ο μπαμπάς της Σιλβί είχε και άλλες θεωρίες.
Οτι τα παιδιά εχουν δική τους σεξουαλικότητα. Ως εδώ, καλά. Εχω δει μικρά παιδια να "τριβονται" στο θρανίο στο νηπιαγωγείο. Συμβαίνει σε μερικές περιπτώσεις.
Εκει που μου τα χάλαγε ο μπαμπάς της Συλβί, είναι οτι θεωρούσε οτι στην φύση, η γατα δεν κάνει διακριση στον γιο της ή στον διπλανό γάτο και οτι ο ενήλικας έπρεπε να μυήσει το παιδί στην σεξουαλικότητα.Οτι οι νευρώσεις και οι βιασμοί και η βία έρχονται από τα ταμπού του ανθρώπου εν ολίγοις και το πως διαχειρίζεται την σεξουαλικότητα με δυο μέτρα και δύο σταθμά.
Εγώ, τοτε που ειχα πάει στον πύργο τους για 3 εβδομάδες και ετρωγα τα ωμά μου, δεν τα ήξερα αυτά. Ο μπαμπάς της δεν μου την έπεσε, για να λέμε του στραβού το δίκιο.
Εβλεπα μια 20 χρονη Σιλβί, μελαγχολική, έπαιζα με τα μικρότερα αδελφια της (ήταν 6 σύνολο) και μιλούσα με τον κόσμο που πήγαινε εκεί για αποτοξίνωση και θεραπεία.
Αργότερα, μετά από πολλά χρόνια άκουσα οτι θεώρησαν το κίνημα "αιρεση" (αν και δεν κυρρηταν τίποτα το θρησκευτικό) και οτι τον έκλεισαν φυλακή. Τον μπαμπά της Συλβι.
Ο οποιος έκλεψε τον γκόμενο της Συλβι.
Μείνατε;
Εγώ να δείτε.
Πριν πάω στο Παρίσι την περασμένη εβδομάδα, τυχαίως, ξαναβρήκα την Συλβί. Η οποια ειναι τώρα γύρω στα 45, μάνα, σύντροφος και δεν είχε κανενα πρόβλημα να μου ανοιχτει και να μου λύσει όλες μου τις απορίες.
Δεν ταυτιζοταν με τις πράξεις του πατέρα της.
Μου μιλούσε για τον καρκίνο που πήρε την μάνα της και οτι ήταν η μεγαλύτερη εκδίκηση που μπορούσε να πάρει, αφού δεν μπορεσε η μέθοδος του πατέρα της να την σώσει.
Μου μιλούσε για τα παιδικά της χρόνια, που κάθε τρεις και λίγο έφευγαν από τη μία χώρα στην άλλη γιατι ξεσπούσαν σκάνδαλα.
Μου είπε οτι στα 8 της, ο μπαμπάς της είχε μια "παλλακίδα" 8 χρονων, η οποια ζούσε μαζί τους επί τρια χρόνια και τους είχε τρελλάνει με τα καπρίτσια της, Περίεργη διατυπωση για μια γυναίκα 45 χψρονών, αλλά φαντάζομαι ο ανταγωνισμός που ειχαν τα δύο κοριτσάκια πρέπει να της έμεινε, όπως και οτι μια "ξένη" αποφασιζε για κεινη. Το που θα κοιμάται, τι θα τρωει. Οχι η μαμά της. Η ερωμένη του μπαμπά της που ηταν, σαν και κείνη, 8 χρονων. Μου έιπε πως σε τσακωμόυς τους της έλεγε οτι ήταν απλώς η γκόμενα του μπαμπά της. Τελειως σουρεαλιστικοί διαλογοι, μην μου πειτε.
'Οτι η μάνα της μικρής "φιλενάδας ήταν ερωτευμένη με τον πατέρα της. Οτι ο μπαμπάς είχε εξαφανιστεί.
'Οταν την ρώτησα αν ο πατέρας της την ακούμπησε ποτέ την ίδια, μου είπε όχι, αλλα επειδη ήταν πρωην χίπι, ζούσαν σε κοινόβιο και καποια στιγμή ενιωσε πολλά χερια πάνω της και σηκώθηκε από το κρεβάτι της. Δεν το δέχτηκε.
Οτιο πατέρας της είχε ακουμπήσει τον αδερφό της και μαθεύτηκε στο σχολείο του.
Ο αδερφός της ήταν σε φυλακή από τον Σεπτέμβρη με την κατηγορία της παιδοφιλίας. Η Σιλβί ήταν ειλικρινής ως τώρα, δεν είχα λόγους να μην την πιστέψω όταν μου είπε οτι ήταν φτιαχτή κατηγορία από τον πρώην σύζυγο της φιλενάδας του.Οτι δηλαδή ο αδερφός της είχε σεξουαλικές σχέσεις με ενήλικες γυναικες.
Με το ιστορικό της οικογένειάς της όμως, αντε να αποδείξεις το αντίθετο.
Είναι κι αυτός ενας λόγος που δεν έφευγε από τον συντροφό της οταν τα πράγματα έφταναν στο αμήν. Με το ιστορικό της, θα της έδιναν την επιμέλεια του γιου της;
Την κοιτουσα, ήταν χαμογελαστή, με κουρασμένα μπλε μάτια...
Είχε μια τάση φυγής. Και ποιος δεν θα είχε στην θέση της;
Να σου λεει ο πατέρας σου οτι "αν ειχες τα φόντα, ας τον κράταγες τον γκομενό σου"...
Ισως αυτή η τάση φυγής έκανε τον συντροφό της να τρελλαίνεται.
Η άρνησή της να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και απλά να φεύγει απ'το δωμάτιο.
Την καταλάβαινα και νομίζω το ήξερε.
Είχα να την δω από τα δεκαπέντε μου και δεν είχαμε καμία επαφή ως την προηγούμενη εβδομάδα, όμως βρεθήκαμε σαν να μην είχαμε χωριστεί ποτέ.
Δουλεύει στη τηλεόραση, είναι τραγουδίστρια, έχει χρήματα, μια "καλή" ζωή.
Την κοιτούσα ενώ μου διάλεγε μια αγαπημένη ταινία (το κλουβί με τις τρελλές-αυτή με μύησε στην ταινία αυτή) να μου χαρίσει, και ήθελα να την πάρω αγκαλιά.
Τι να σου κάνει όμως μια αγκαλιά;
Της πρότεινα να γράψουμε μαζί ενα σενάριο/βιβλίο βασισμένο στη ζωή της. Εγώ για να ξορκίσω τους προσωπικούς μου φόβους, να καταλάβω το "τέρας" και να το κάνω "ανθρωπο" στα μάτια μου, εκείνη για να τα βγάλει από μέσα της, χωρίς αυτή τη δήθεν ανεμελειά και ελαφρότητα.
Ενθουσιάστηκε, το σκεφτόταν καιρό αλλα δεν το αποφάσιζε.
Αν παραμείνει στην απόφασή της, και το ξεκινήσουμε, θα ακούσετε πολλά από 'δώ.
Κυρηττε τα καλά της υγιεινής διατροφής, αλλά από το πρωί έπινε καφέ και γινοταν υστερική και νευρική...Δεν μεγείρευε από αποψη ή τεμεπελια δεν ξέρω, και πάντα όταν σου έλεγε οτι ειδε τον ταδε ή την τάδε, σου διευκρίνιζε το πόσο πάχυνε. Η αν ήταν γυναικα, με ποιους το έκανε και πώς-με περιφρόνηση σχεδόν.
Γενικά είχε μια εικόνα του εαυτόυ της και των άλλων τελείως -κατά την άποψή μου- διεστραμμένη.
Ξέρει πολλα, έχει τρελλές γνώσεις, αλλα ο άνθρωπος πίσω από τις γνωσεις, έχει πρόβλημα.
Πες το εγωισμός, πες το τρέλλα, πες το όπως θες.
Η Σιλβί είναι μια κοπέλα πεντε χρόνια μεγαλύτερή μου.
Ο μπαμπάς της, ένας πανέξυπνος άνθρωπος, ανακάλυψε τα ωφέλη του ωμού.
Οτι δηλαδή υπο κατάλληλες συνθήκες, ενεργοποιείται η οσφρησή μας και ξαφνικά το πράσο πχ μυρίζει θεικά και πρέπει να το φάμε γιατι έχει κάτι που το σώμα μας χρειάζεται.
Και επειδη το έζησα, σας διαβεβαιώνω οτι η θεωρία του ήταν σωστή, ήταν από τις πιο συναρπαστικές εμπειρίες της ζωής μου, να οδηγούμαι ως άλλη γάτα να τρώω το χόρτο (ή το αυγό, ή το κρέας ή το φρούτο) που ξαφνικά ανέδυε άρωμα που δεν ήταν γήινο, δεν υπήρχε ίδιο κάθε φορά.
Μόνο που ο μπαμπάς της Σιλβί είχε και άλλες θεωρίες.
Οτι τα παιδιά εχουν δική τους σεξουαλικότητα. Ως εδώ, καλά. Εχω δει μικρά παιδια να "τριβονται" στο θρανίο στο νηπιαγωγείο. Συμβαίνει σε μερικές περιπτώσεις.
Εκει που μου τα χάλαγε ο μπαμπάς της Συλβί, είναι οτι θεωρούσε οτι στην φύση, η γατα δεν κάνει διακριση στον γιο της ή στον διπλανό γάτο και οτι ο ενήλικας έπρεπε να μυήσει το παιδί στην σεξουαλικότητα.Οτι οι νευρώσεις και οι βιασμοί και η βία έρχονται από τα ταμπού του ανθρώπου εν ολίγοις και το πως διαχειρίζεται την σεξουαλικότητα με δυο μέτρα και δύο σταθμά.
Εγώ, τοτε που ειχα πάει στον πύργο τους για 3 εβδομάδες και ετρωγα τα ωμά μου, δεν τα ήξερα αυτά. Ο μπαμπάς της δεν μου την έπεσε, για να λέμε του στραβού το δίκιο.
Εβλεπα μια 20 χρονη Σιλβί, μελαγχολική, έπαιζα με τα μικρότερα αδελφια της (ήταν 6 σύνολο) και μιλούσα με τον κόσμο που πήγαινε εκεί για αποτοξίνωση και θεραπεία.
Αργότερα, μετά από πολλά χρόνια άκουσα οτι θεώρησαν το κίνημα "αιρεση" (αν και δεν κυρρηταν τίποτα το θρησκευτικό) και οτι τον έκλεισαν φυλακή. Τον μπαμπά της Συλβι.
Ο οποιος έκλεψε τον γκόμενο της Συλβι.
Μείνατε;
Εγώ να δείτε.
Πριν πάω στο Παρίσι την περασμένη εβδομάδα, τυχαίως, ξαναβρήκα την Συλβί. Η οποια ειναι τώρα γύρω στα 45, μάνα, σύντροφος και δεν είχε κανενα πρόβλημα να μου ανοιχτει και να μου λύσει όλες μου τις απορίες.
Δεν ταυτιζοταν με τις πράξεις του πατέρα της.
Μου μιλούσε για τον καρκίνο που πήρε την μάνα της και οτι ήταν η μεγαλύτερη εκδίκηση που μπορούσε να πάρει, αφού δεν μπορεσε η μέθοδος του πατέρα της να την σώσει.
Μου μιλούσε για τα παιδικά της χρόνια, που κάθε τρεις και λίγο έφευγαν από τη μία χώρα στην άλλη γιατι ξεσπούσαν σκάνδαλα.
Μου είπε οτι στα 8 της, ο μπαμπάς της είχε μια "παλλακίδα" 8 χρονων, η οποια ζούσε μαζί τους επί τρια χρόνια και τους είχε τρελλάνει με τα καπρίτσια της, Περίεργη διατυπωση για μια γυναίκα 45 χψρονών, αλλά φαντάζομαι ο ανταγωνισμός που ειχαν τα δύο κοριτσάκια πρέπει να της έμεινε, όπως και οτι μια "ξένη" αποφασιζε για κεινη. Το που θα κοιμάται, τι θα τρωει. Οχι η μαμά της. Η ερωμένη του μπαμπά της που ηταν, σαν και κείνη, 8 χρονων. Μου έιπε πως σε τσακωμόυς τους της έλεγε οτι ήταν απλώς η γκόμενα του μπαμπά της. Τελειως σουρεαλιστικοί διαλογοι, μην μου πειτε.
'Οτι η μάνα της μικρής "φιλενάδας ήταν ερωτευμένη με τον πατέρα της. Οτι ο μπαμπάς είχε εξαφανιστεί.
'Οταν την ρώτησα αν ο πατέρας της την ακούμπησε ποτέ την ίδια, μου είπε όχι, αλλα επειδη ήταν πρωην χίπι, ζούσαν σε κοινόβιο και καποια στιγμή ενιωσε πολλά χερια πάνω της και σηκώθηκε από το κρεβάτι της. Δεν το δέχτηκε.
Οτιο πατέρας της είχε ακουμπήσει τον αδερφό της και μαθεύτηκε στο σχολείο του.
Ο αδερφός της ήταν σε φυλακή από τον Σεπτέμβρη με την κατηγορία της παιδοφιλίας. Η Σιλβί ήταν ειλικρινής ως τώρα, δεν είχα λόγους να μην την πιστέψω όταν μου είπε οτι ήταν φτιαχτή κατηγορία από τον πρώην σύζυγο της φιλενάδας του.Οτι δηλαδή ο αδερφός της είχε σεξουαλικές σχέσεις με ενήλικες γυναικες.
Με το ιστορικό της οικογένειάς της όμως, αντε να αποδείξεις το αντίθετο.
Είναι κι αυτός ενας λόγος που δεν έφευγε από τον συντροφό της οταν τα πράγματα έφταναν στο αμήν. Με το ιστορικό της, θα της έδιναν την επιμέλεια του γιου της;
Την κοιτουσα, ήταν χαμογελαστή, με κουρασμένα μπλε μάτια...
Είχε μια τάση φυγής. Και ποιος δεν θα είχε στην θέση της;
Να σου λεει ο πατέρας σου οτι "αν ειχες τα φόντα, ας τον κράταγες τον γκομενό σου"...
Ισως αυτή η τάση φυγής έκανε τον συντροφό της να τρελλαίνεται.
Η άρνησή της να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και απλά να φεύγει απ'το δωμάτιο.
Την καταλάβαινα και νομίζω το ήξερε.
Είχα να την δω από τα δεκαπέντε μου και δεν είχαμε καμία επαφή ως την προηγούμενη εβδομάδα, όμως βρεθήκαμε σαν να μην είχαμε χωριστεί ποτέ.
Δουλεύει στη τηλεόραση, είναι τραγουδίστρια, έχει χρήματα, μια "καλή" ζωή.
Την κοιτούσα ενώ μου διάλεγε μια αγαπημένη ταινία (το κλουβί με τις τρελλές-αυτή με μύησε στην ταινία αυτή) να μου χαρίσει, και ήθελα να την πάρω αγκαλιά.
Τι να σου κάνει όμως μια αγκαλιά;
Της πρότεινα να γράψουμε μαζί ενα σενάριο/βιβλίο βασισμένο στη ζωή της. Εγώ για να ξορκίσω τους προσωπικούς μου φόβους, να καταλάβω το "τέρας" και να το κάνω "ανθρωπο" στα μάτια μου, εκείνη για να τα βγάλει από μέσα της, χωρίς αυτή τη δήθεν ανεμελειά και ελαφρότητα.
Ενθουσιάστηκε, το σκεφτόταν καιρό αλλα δεν το αποφάσιζε.
Αν παραμείνει στην απόφασή της, και το ξεκινήσουμε, θα ακούσετε πολλά από 'δώ.
Comments
όταν ήμουν μικρή νόμιζα πως όλοι οι γονείς είναι σαν τους δικούς μου. τώρα νιώθω τόσο μα τόσο τυχερή.