Update

Την επομένη πήγα από το σπίτι με την μικρή. Ο πατερας μου ενιωσε ένοχος που μου το ειπε. Δεν ξερω κατα πόσο πειστηκε οτι αν το ειπα ποτε αυτό ήταν πανω στα νευρα μου και δεν σήμαινε τίποτα. Δεν μπήκα στην διαδικασία να κάνω οπως η μητέρα μου "ειδες πως ειναι;"
Τι να πεις;

Είμαι ακόμα σοκαρισμένη από την συμπεριφορά της αλλά πλεόν δεν εχω καμία αμφιβολία για τα κίνητρά της, το ποιόν της, και γενικά όλα όσα θα γίνουν στο μέλλον.

Τι άλλο;
Μια κοπέλα μου έστειλε σχολιο με τα στοιχεία της και μου ζήτησε συγγνώμη λεγοντας μου χαρακτηριστικα
"μπαινει ο καθένας μας και λεει την μαλακία του στις σκέψεις καποιου άλλου".
(η κάτι τετοιο) και πειτε με ψωνιο, αλλά ενιωσα καλά.
Γιατί αν καποιος αναθεωρήσει καποιο συμπερασμα που έβγαλε, ή σκεφτει ένα λεπτο και μπει στο κόπο να το πει στον αλλον, ε μην μου πειτε οτι αυτός ο άνθρωπος δεν έγινε καλύτερος, δεν εξελίχτηκε, δεν έκανε ενα βήμα μπροστά για τον ίδιο του τον εαυτό...

Από τοτε που με θυμάμαι εχω δύσκολες σχεσεις με τους έξω. Πιστευα οτι εφταιγα εγώ.
Αλλά ειχα πολυ καλή διάθεση και πολύ καλή καρδια΄.
Πλεόν ειμαι αρκετα θυμωμένη, κουρασμένη, δεν κάνω πια ονειρα.
Και οι σχέσεις μου με τους έξω ειναι ακόμα δυσκολοτερες αλλά για άλλους λόγους πια.
Δεν θα ασχολιομουν καν με φιλοσοφικές αναζητήσεις αν δεν ενιωθα οτι μια μέρα πρεπει να δώσω εξηγήσεις στην κόρη μου γιατι δεν χαμογελούσα σχεδόν ποτε, και γιατί ειχα τοσες απαιτήσεις από κείνη.

Πρεπει να βρω τον δρόμο μου.

Comments

Heliotypon said…
Οι οικογενειακές διαμάχες μπορούν να σου υπονομεύσουν τη ψυχική (και όχι μόνο) υγεία. Τις έζησα από παιδί και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που δεν έκανα οικογένεια. Ευτυχώς με την οικογένεια της αδερφής μου (δύο υπέροχες ανηψιές μου) οι σχέσεις είναι μέλι σκέτο. Αγάπη και τρυφερότητα. Χωρίς ποτέ να μπουν θέματα υλικά στη μέση. Συμβουλή μου: Κράτα την ψυχραιμία σου και αδιαφόρησε για θέματα περιουσιακά. Δεν είναι σε θέση να αναπληρώσουν την χαμένη οικογενειακή αγάπη που είναι αναγκαία σε όλους μας. Στο κάτω-κάτω, όλο που έχουμε είναι η οικογένεια. Και το μικρό σου έτσι να το μεγαλώσεις: Να μάθει να αδιαφορεί για τα υλικά...
Weeman said…
Κανε μια χάρη στον εαυτό σου και πήγαινε να δεις το 'Στην χώρα των μαγικών πλασμάτων'.

Μπορεί να ακούγεται ξεκάρφωτο τώρα, αλλά στα πρώτα 15 λεπτά της ταινίας θα καταλάβεις γιατι ακριβώς πρόκειται...
Poca Libre said…
Μακάρι όλες οι μανάδες να σκέφτονταν έτσι...
Καλό δρόμο!

(δε χρειάζεται να το δημοσιεύσεις, ήθελα απλά να στο πω. Γιατί αλήθεια είναι πολύ δύσκολο να μεγαλώνεις δίπλα σε έναν άνθρωπο που είναι αγέλαστος και δεν καταλαβαίνεις το γιατί. Μπράβο σου!)
Lili said…
πως ειναι ο αγγλικος τιτλος;
Weeman said…
Where the wild things are
maritita said…
ένα μόνο σχόλιο: θα συμφωνήσω απόλυτα με την κοπέλα που αναφέρεις. εμένα θα μου επιτρέψεις απλά να σας διαβάζω και να μη σχολιάζω... Δεν είναι από έλλειψη ενδιαφέροντος, αλλά από σεβασμό προς εσάς, ένα πρόσωπο που δεν γνωρίζω και δεν έχω κανέναν λόγο να σχολιάσω τα λεγόμενά του. Πολύ απλά, δεν μου πέφτει λόγος.

καλή συνέχεια :-)

Μαρία Τσ.

Popular Posts