Έχω μπολικα νεα...

Τόσο καιρό δεν έγραφα για το σπίτι γιατι ντρεπομουν.
Ντρεπομουν που ειχα πιαστει τόσο μαλακας.
Και εξηγω.
Μετα από δυο μήνες αναζήτησης, κούρασης, πακέτων μεσα στην μέση, αδυναμια να δουλεψω, μαγειρέψω, φάμε και οτισήποτε άλλο, βρήκε τουτο εδω που ήταν μεγαλο.Δεν θυμαμαι αν ειχα αναφέρει εδω τις πρωτες κουβεντες με τον ιδιοκτήτη η οποιες ήταν απο μερια μου" πες μου τι αυξηση θα κανετε στα δυο χρόνια γιατι δεν θέλω να ξαναμετακομίζω"
Αφου μου είπε "την μονιμη" και ειπαμε να μην ξεπερασει ποτε το 5%, κάθησα να συζητησουμε.
Ήθελε να το βαψουμε μισο μισο. Γελασα.

Τελικα δεν ξέρω πώς, κατέληξα να ξύσω, βάψω το σπίτι, να αντικαταστήσω το σάπιο μάρμαρο του νεροχύτη και τα υδραυλικά με καινουργιο παγκο/νεροχύτη και εργατικά,Να αλλάξω μπαταρία του μπάνιου, να πληρώσω την Δεη του προηγούμενου γιατι θα την έκοβαν και το ανακάλυψα τελευταία στιγμή, να πρέπει δηλαδη όλο το σπίτι να το αναστηλώσω και έπονται τεντες, αλλαγη πινακα ρευματος και χαλασμένη κλειδαριά ασφαλειας.Και για ποιο λόγο;
Θα μέινω 4-5 χρόνια;
Θα τα χαρώ;

Όχι αφού ο ιδιοκτήτης σε μια κρίση παροξυσμου, όταν δεν τα βρίσκαμε στα χρήματα των λογαριασμών-αφού ειχαμε υπογραψει και ειχε πάρει 2 νοίκια και το τρέχον- μου το έκλεισε δηλονωντας μου οτι "δεν του κάνω".
Και να μιλάμε μεσω τρίτου.
Πήρα δικηγόρο.
Μου ειπε να του πληρώσω ακριβώς όσα λέει το συμβόλαιο και να πάει να κουρέυεται.
Οτι δεν είμαι το πηγάδι με τα λεφτά για να του φτιάξω το σπίτι και να με πετάξει έξω μετά.

Εδωσα ως τώρα 2500 ευρώ.
Σε δυο χρόνια θα πρέπει να μετακομίσω.
Φετος δεν πήγαμε διακοπες.
Για το σπίτι που συνέχεια βγάζει έξοδα.

Ορος στο συμβόλαιο την 2η μέρα το αργότερο να βάλω τα λεφτά. Κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό όταν υπογράφαμε όταν επισήμανα οτι μπορει να τύχει λόγω ασθένειας η σαβ/κου να μπουνε και την τρίτη μέρα δεν χάλασε ο κόσμος.
"να τα βάλετε από τις 31, δεν με νοιάζει!!"
Λες και πληρώνομαι στις 31.
Απο χτες έχει πάρει 3 τηλέφωνα την διαχειρίστρια (και με έχει εκθέσει) και 2 σήμερα το πρωι στις δέκα στο κινητό μου.
Ελεος δηλαδή.
Τρε΄χω απο χτες να πλήρωση την Δεη πριν κοπεί-δική του ευθύνη, και πήγα 3 φορές στην τράπεζα γιατι ο γραφικός του χαρακτήρας ήταν τόσο χάλια που δεν βρίσκαμε το ΙΒΑΝ του.

Δήλωνοντας μου οτι δεν του κάνω την τελευτάια φορά που μιλήσαμε -όπως και οτι ειμαι αναξιόπιστή γιατι δεν ήξερα οτι εχει καταργηθεί το χαρτόσημο-, ακυρώνει ότι προφορική συμφωνία κάναμε, ακυρώνει την προοπτική να μέινω, δεν θεωρώ λοιπον το πορτοφόλι μου διαθέσιμο για δικά του έξοδα.
Δεν μπορουμε να συννενοηθούμε και να βρούμε αλλη συννενοηση.
Οποτε I stick στο συμβόλαιο και σ αυτά που λεει μέσα.
Πολύ μου τα έπρηξε.

(Την πάτησε και όποιος κατάλαβε κατάλαβε...και δεν νιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου)





Πηγάινοντας στην Τραπεζα έπεσα πάνω σε καποιον γνωστό μου.
Κάποτε τον θεωρούσα κολλητό μου και αδερφό μου, όμως τα τελευταία χρόνια οι ενδείξεις έδειχναν ότι ήταν πολλά αυτά που δεν ήξερα και ανακάλυπτα.
Προσπάθησα πολύ να κράτησω την σχέση αυτή, αλλά μάταια.
Είχα να τον δώ ένα χρόνο και να μιλήσουμε περίπου τόσο. Κάποια στιγμή ήρθε στα γενέθλια μου, πίστεψα ότι ίσως η παλιά οικειότητα να ήταν ένδειξη ότι τίποτα δεν άλλαξε.
Και εκεί έκανε μια χοντραδα απίστευτη.
Του είπα να μιλήσει ελεύθερα μπροστα στον δικό μου για κάτι σεξουάλικές περιπέτειες μου στο παρελθον.
Δεν θυμομουν τι θα έλεγε και ενιωθα ασφαλής γιατι ήταν ο μόνος άνθρωπος που ξέρει τι έχω κάνει και με ποιον, καλύτερα από μένα( εγω ξεχναω τα αποτυχημένα :P) και ποτέ δεν με έκθετε, ήξερε τι να πει.
Και έκπληκτη τον ακούω να περιγραφει κάτι που εγω προσωπικά δεν θυμάμαι να έγινε ποτε, αλλα ποτε δεν ξερεις, η μνημη μου μου έχει παίξει πολλές φορες παιχνίδια.
Σοκαρίστηκα.
Δεν ήταν κάτι που λέγεται σε γκόμενο.
Και δεν είναι βλάκας.το ξέρει.
Μου πηρε λίγο καιρο να το ξεπεράσω, δεν ήθελα να του ξαναμιλήσω.

Λίγο καιρό αργότερα μιλήσαμε στο τηλέφωνο και τον ρώτησα αν θέλει να κράτησουμε την φιλιά μας όπως παλιά η αν έχουμε περάσει σε αλλο επίπεδο.
Λυπόμουν.
Τόσα χρόνια, στραφι.
Τόσες βραδιές, εκδρομές, μια κοινή ζωή για πολλά χρονια (ολη μερα μαζί και καμιά φορα όλη νύχτα, για μήνες).
Εκλεισα τα ματια στα ψέμματα στην έλλειψη εμπιστοσύνης, στην διπλή ζωή στο γεγονός οτι μαγαπούσε πιο πολυ όταν δεν έιχα γκομενο και δεν είχε γκόμενα, στο γεγονός οτι πάντα με έβλεπε σαν γυναίκα.
Μου έλειπε η αίσθηση ασφάλειας που μου έδινε, οτι υπάρχει κάποιος για μένα εκει έξω, με δυνατοτητα να με σηκώσει αν πέσω.
Γιαυι αυτό έκανε όλα αυτά τα χρόνια.
Με έσωζε.

Τα σμσ μου έμειναν αναπάντητα, οι κλήσεις μου το ίδιο.
Τον πετυχα μια φορά, μου είπε θα ερχόταν, τον ξαναπήρα...τίποτα.
7 κλήσεις και 4 σμσ μεσα σε 3 μέρες αργότερα του έστειλα μνμα ότι τελειώνουμε εδω, διότι η το να με αγνοει και να με γράφει είναι αγένεια και ένδεικτικό.

Τον έβγαλα από το μυαλό μου τελειως.


Και σήμερα έπεσα πάνω του στην τραπεζα της γειτονιάς μου.

Δεν ήξερε πως να με αντιμετωπίσει.
Εγώ ψυχρή.
"απαραδεκτα τα μνματα που έστειλες"
Πήγε να βγει από πάνω.
"ας μου το έγραφες, ας διαμαρτυρόσουν με μνμα, όμως δεν έλαβα καμία απάντηση ούτε πριν ούτε μετά. Πας να βγεις και από πάνω;"
'όχι δεν είπα αυτό αλλά δεν ξέρεις τι συμβαίνει...."

Πώς δεν ξέρω.
Τα γνωστα μπλεξίματα/παραμύθια που σου αγκιλώνουν τα δάχτυλα σε ένα καταίγισμό παράλυσης και αμνησίας.

Δεν με ενοιαζε.
Τελείωσε η σειρά του, προχώρησα στο ταμείο.
"να περιμένω;"
"οτι θες κανεις"
"πρέπει να φύγω..."
"οκ, γεια" είπα πηγαίνοντας προς το γραφείο της υπαλλήλου.


Το απόλυτο κενό.


"Μαμά ποιος ήταν αυτός;"
σκεφτηκα ότι μου ήταν αδιανόητο πριν λίγα χρόνια να φανταστώ το παιδί μου να με ρωταέι κάτι τέτοιο.
"Ένας κύριος."
'Πώς τον λένε;"
'Τάδε"
"Αυτός που έχει το παιδι του στον παιδότοπο;"
'Οχι, αυτός είναι ο νονός σου."
'Δεν τον ξέρω αυτόν. Είστε φίλοι;"
'¨οχι."
'Τότε γιατί του μίλησες;"
'Απλά τον ρώτησα τι κάνει, από ευγένεια. Τον χαιρέτησα."



Περνάει λίγη ώρα.
"μαμα, σου ειπε και αυτός ψέμματα;"
'Ναι αγάπη μου."
'Και ο άγγελος σου είπε ψέμματα όμως του ξαναμιλάς. Είστε ξανά φίλοι;"
'Όχι όπως πριν"


Έμεινε λίγο σκεφτικη και μετά μου είπε
"εγω θα είμαι φίλη του γιατι ειναι κούκλος.'

Gee... Thanks for the support kiddo. :)


yg Ξέρει κανείς να μου πει γιατι και αν είναι φυσιολογικό να γίνεται απίστευτα δύσκολη και αρνητική μπροστα σε κόσμο; Γιατί εχει το "όχι "ψωμοτύρι, και γιατί με προκαλει συνέχεια;
Πχ
-Να κάνω αυτό;
-Οχι.
-Γιατί;
-Γιατι αυτό και αυτό.
-Εγώ, θα το κάνω.

Υγ
Το βραδυ δεκα η ώρα καιενω είχαμε εξαπλώσει χτύπησε η πόρτα δυνατα.
Πρωτα το κουδούνι κα ιμετα χτυποι στην πόρτα. Τιναχτήκαμε από το κρεβατι.
Ηξερα οτι ήταν εκείνος. ποιος άλλος θα έρχοταν απορειδοποίητα.
Ανοιγω την πόρτα, φανερα ψυχρή.
"δεν δούλευε το τηλεφωνό σας, και ήρθα μου το δίνετε σας παρακαλώ;"
εδωσατο κινητό, μου ζήτησε και το σταθερό.
Του έδωσα λάθος.
¨ημουν έξω φρενών.
'Ξέρετε, για το νοίκι"
"Δεν είναι καταλληλη στιγμή κε Ταδε, αυρριο μεθάυριο θα σας πάρει ο δικηγόρος που προσέλαβα, μιλήστε μαζί του"

Στα χερια του έιχε δυο φακελλους ρευματος και ευδαπ που του έιχα βαλει στην γκαρσονιέρα του.
Την επόμενη μέρα η διαχειρίστρια μου έδωσε τους ίδιους φακέλλους και τα κλείδια της γκαρσονιέρας, εκ μέρους του.
Μάλλον ήθελε να πληρώσω τους λογαριασμούς από το νοικι και να δείχνω την γκαρσονιέρα σε υποψήφιους ενοικιαστες.
Χωρίς να με ρωτήσει.

Αρνήθηκα να τα πάρω..


Η συνεχεια σύντομα....