Πριν αρκετό καιρό είχε γίνει μια φαση μεταξυ εμένα του πρωην και της κοπέλας του που ειχε σαν αποτελεσμα να ψυχραθούν οι σχέσεις μας. Με λίγα λόγια ειχα αποφασίει η μικρη να κάτσει 3 ώρες παραπάνω μαζί μου για να διαβασει και ειχα ρωτήσει την κοπέλα να μπορούσε να ερθει αργότερα να την παρει (αφού ο πρώην μου ειναι απασχολημένος με κάτι που δεν μου λένε).
Εκείνη είπε οτι θα ενημέρωνε τον πρωην μου, της διευκρινησα απ'εξω απέξω οτι δεν είναι δική του απόφαση και απλά ενημερωνω εκείνη γιατί πολύ απλά εκείνη ειναι υπευθυνη για την μετάφορά της μικρής και εκείνη την φροντίζει οσο εκείνος απουσιάζει.
Τα βρήκαμε και την αάλλη μερα δεχτηκα ενα τηλεφωνημα όπου ακουσα "γιατί δεν ενημέρωσα εκείνον", "γιατι δεν πήρα εγώ τηλέφωνο και αναγκάστηκαν να με παρουν εκείνοι" (γιατι ταξίδευαν προς Αθήνα εκείνη την ημέρα και δεν ήξερα πότε θα ήταν σπίτι), "οτι το παιδί χρειάζεται ασφάλεια και οι αλλαγες στο πρόγραμμα του κάνουν κακό" και άλλα αναμασημένα που ομολογώ πρωι πρωι με έβαλαν σε πολύ κακή διαθεση.
Θεώρησα απαραδεκτο να γίνεται κάτι τετοιο επειδη ήθελα να την διαβάσω, να ακούω σχόλια ως προς το γιατι κοιμόμουν ακόμα (και απο τους δύο) και γενικά η όλη φάση με ξενέρωσε.
Ο πρωην μου άρχισε να αναφερει πραγματα που ειπα μαζί με την κοπέλα στο παρελθόν.
"είπες οτι την μεγαλώνεις μόνη σου"
"Ψέμματα είναι;"
"Σου δίνω λεφτά"
....
Ειπωθηκαν κι αλλα , οτι οι τρεις τους ειναι οικεγένεια, και άλλα πολλά και καποια στιγμή τα πήρα.
"Για να τελειωνουμε, σε ποιον θα μιλάω; " Γιατί εφόσον ειχα ενημερώσει και τα ακουγα γιατι δεν πήρα και εκείνον...
"Εμένα" μου απάντησε.
"Οκ, εγώ δεν ξαναμιλάω στην Χ τότε"
Τα χα παρει που είχε μεταφέρει συζητήσεις μας, τα χα παρει που ακουγα λόγια της από το στόμα του, αλλα΄δεν ταχα παρει μαζί της. Δεν τον ξέρει.
Λϊγες μέρες μετά ο πρωην μου κι εγώ μιλήσαμε οπου τον ενημέρωσα οτι το παιδί δειν θα το παιρνει πλέον τα σαββατα για να εχω τα περιθώρια και τα κουάλιτι ταιμ πουθέλω με το παιδί. Κι εφόσν εκείνος λείπει.
Ηξερα οτι θα φανεί οτι της παιρνω το παιδί, αλλά δεν είχα διαθεση να μπω σε περεταιρω εξηγήσεις αφού μαλιστα εκείνη ταχε παρει στο τηλεφωνο και αρχισε να μου λέει οτι "μιλάω για το άτομό της" κλπ
Πάνω σε ένταση και καβγάπολλά παραφράζονται όπως το "δεν θα ξαναμιλήσω μαζί της".
Εννοώντας οτι αν ειναι να γίνονται τέτοια, χεστο ρε φίλε, δεν αξίζει το κόπο.
Οχι "της το κρατάωκαι την θεωρώ υπεύθυνη".
Ο πρωην μου είπε οτι δεν του άρεσε που ειχαμε φιλικές σχεσεις.
(σώπα)
Του είπα οτι αν το παιδί το παίρνει ειναι κυρίως χάρη σ αυτήν.
Λϊγο καιρό μετά μου ζήτησε να βρεθούμε να μιλήσουμε. Ως γονείς.
Εγώ τωρα για να ειμαι ειλικρινής δεν θέλω. Δεν εχει να μου πει τίποτα. Την παιρνει 1-2 μέρες την εεβδομάδα, την παιρνει λίγες μέρες στις διακοπες΄και θα αρχίσει να μου κάνει υποδείξειες;
Τα ξέρω τα λάθη μου.
Και καλώς η κακώς δεν υπαρχει καμία "σχεση" αναμεταξύ μας για να χωρεσει έστω και ο παραμικρός διάλογος.
"Είμαι ανοιχτός, θα ερθω θετικός"
'Να παμε στον ψυχολόγο μου μπροστά." Του απάντησα. "να μας επαναφερει ανα ξεφύγουμε"
Φυσικά αυτό ήταν αρκετό για να κοπεί κάθε διαθεση για ανοιχτό διάλογο.
Χτες μιλήσαμε για να παρει το παιδί. Υπήρχε καποιο πρόβλημα με την ώρα και τον ρωτησα αν ήθελε η δικία του να την παρει.
Κι εκεί μου είπε οτι εχει αποστασιοποιηθεί γιατί την ειπα ψευτρα και οτι δεν της ξαναμιλάω.
Οταν διαμαρτυρήθκα (ναι ξέρω κακώς τσιμπάω) μου είπε οτι δεν είπα την λέξα ακριβώς αλλα αφού ειπα οτι δεν της εχω εμπιστοσύνη και ότι τα μετέφερε αλλιώς...
Προσπαθούσα να θυμηθώ τι ειπώθηκε. Την λέξη αυτή δεν την ειχα πει ποτέ.
Ουτε το πιστέυω.
Οτι χωθηκε λίγο παραπάνω από τι έπρεπε, ναι.
Τιποτα το σοβαρό όμως.
Και εκεί ο πρώην μου μου είπε οτι της το μετέφερε εκείνος (η κάτι τετοιο).
"Αν την έλεγες σκύλα, θα της το μετέφερα"
(Δεν θα την έλεγα και αν την\ έλεγαθα είχα λόγους και νεύρα, μεταξύ μας, και δίγουρα δεν θα το έλεγα στον πρωην μου)
"....οκ, και αυτό γιατί;"
"ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΜΕ ΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ"
Μπίνγκο.
Εκεί φανηκε η ουσία μεσα από όλες τις σάλτσες.
Να μάθει η δικιά του πόσο κωλόπαιδο είμαι. Να δικαιωθέι εκείνος. Να κόψει όποια συμπαθεια κα να παρει την στήριξη που χρειάζεται...
"Εγώ ειμαι αυτή;" του απάντησα
"Ναι, προστατεύω τον ανθρωπο μου" Οταν ακούω τετοιες βαρύγδουπες εκφράσεις ψάχνω πάντα για τα βιολιά στο βάθος.
"Από μένα;"
Να σου θυμίσω οτι μπορούσα ου ολίγες φορες να σου κάνω πολλά; Και δεν εκανα ποτέ τίποτα;"
"Κι εγώ"
Ω ναι γιατι κι εγώ εχω αναφορές αστυνομίας στην πλάτη μου.
Σταματήσαμε εκεί την κουβέντα.
Οπως μου είπε εκείνος εκείνη νιωθει αδικημένη που δεν 'Πήρα τίποτα πίσω".
Μα φού δεν τα είπα, και αυτά που είπα δεν εννοούσα κάτι όπως τα ερμηνευσε, και έχοντας και κείνον στο ενδιαμεσο...είναι χαμένος κόπος.
Γιατι να μπω σε μια διαδικασία όπου αργά η γρήγορα θα ξαναγίνει παρεξήγηση;
Κράτησα απόλη την κουβέντα το πόσο "ανοιχτός και θετικός" είναι απεναντι μου και είπα να τα γράψω εδώ γιατί τα ξεχνάω κιολας ο μαλάκας.
Εκείνη είπε οτι θα ενημέρωνε τον πρωην μου, της διευκρινησα απ'εξω απέξω οτι δεν είναι δική του απόφαση και απλά ενημερωνω εκείνη γιατί πολύ απλά εκείνη ειναι υπευθυνη για την μετάφορά της μικρής και εκείνη την φροντίζει οσο εκείνος απουσιάζει.
Τα βρήκαμε και την αάλλη μερα δεχτηκα ενα τηλεφωνημα όπου ακουσα "γιατί δεν ενημέρωσα εκείνον", "γιατι δεν πήρα εγώ τηλέφωνο και αναγκάστηκαν να με παρουν εκείνοι" (γιατι ταξίδευαν προς Αθήνα εκείνη την ημέρα και δεν ήξερα πότε θα ήταν σπίτι), "οτι το παιδί χρειάζεται ασφάλεια και οι αλλαγες στο πρόγραμμα του κάνουν κακό" και άλλα αναμασημένα που ομολογώ πρωι πρωι με έβαλαν σε πολύ κακή διαθεση.
Θεώρησα απαραδεκτο να γίνεται κάτι τετοιο επειδη ήθελα να την διαβάσω, να ακούω σχόλια ως προς το γιατι κοιμόμουν ακόμα (και απο τους δύο) και γενικά η όλη φάση με ξενέρωσε.
Ο πρωην μου άρχισε να αναφερει πραγματα που ειπα μαζί με την κοπέλα στο παρελθόν.
"είπες οτι την μεγαλώνεις μόνη σου"
"Ψέμματα είναι;"
"Σου δίνω λεφτά"
....
Ειπωθηκαν κι αλλα , οτι οι τρεις τους ειναι οικεγένεια, και άλλα πολλά και καποια στιγμή τα πήρα.
"Για να τελειωνουμε, σε ποιον θα μιλάω; " Γιατί εφόσον ειχα ενημερώσει και τα ακουγα γιατι δεν πήρα και εκείνον...
"Εμένα" μου απάντησε.
"Οκ, εγώ δεν ξαναμιλάω στην Χ τότε"
Τα χα παρει που είχε μεταφέρει συζητήσεις μας, τα χα παρει που ακουγα λόγια της από το στόμα του, αλλα΄δεν ταχα παρει μαζί της. Δεν τον ξέρει.
Λϊγες μέρες μετά ο πρωην μου κι εγώ μιλήσαμε οπου τον ενημέρωσα οτι το παιδί δειν θα το παιρνει πλέον τα σαββατα για να εχω τα περιθώρια και τα κουάλιτι ταιμ πουθέλω με το παιδί. Κι εφόσν εκείνος λείπει.
Ηξερα οτι θα φανεί οτι της παιρνω το παιδί, αλλά δεν είχα διαθεση να μπω σε περεταιρω εξηγήσεις αφού μαλιστα εκείνη ταχε παρει στο τηλεφωνο και αρχισε να μου λέει οτι "μιλάω για το άτομό της" κλπ
Πάνω σε ένταση και καβγάπολλά παραφράζονται όπως το "δεν θα ξαναμιλήσω μαζί της".
Εννοώντας οτι αν ειναι να γίνονται τέτοια, χεστο ρε φίλε, δεν αξίζει το κόπο.
Οχι "της το κρατάωκαι την θεωρώ υπεύθυνη".
Ο πρωην μου είπε οτι δεν του άρεσε που ειχαμε φιλικές σχεσεις.
(σώπα)
Του είπα οτι αν το παιδί το παίρνει ειναι κυρίως χάρη σ αυτήν.
Λϊγο καιρό μετά μου ζήτησε να βρεθούμε να μιλήσουμε. Ως γονείς.
Εγώ τωρα για να ειμαι ειλικρινής δεν θέλω. Δεν εχει να μου πει τίποτα. Την παιρνει 1-2 μέρες την εεβδομάδα, την παιρνει λίγες μέρες στις διακοπες΄και θα αρχίσει να μου κάνει υποδείξειες;
Τα ξέρω τα λάθη μου.
Και καλώς η κακώς δεν υπαρχει καμία "σχεση" αναμεταξύ μας για να χωρεσει έστω και ο παραμικρός διάλογος.
"Είμαι ανοιχτός, θα ερθω θετικός"
'Να παμε στον ψυχολόγο μου μπροστά." Του απάντησα. "να μας επαναφερει ανα ξεφύγουμε"
Φυσικά αυτό ήταν αρκετό για να κοπεί κάθε διαθεση για ανοιχτό διάλογο.
Χτες μιλήσαμε για να παρει το παιδί. Υπήρχε καποιο πρόβλημα με την ώρα και τον ρωτησα αν ήθελε η δικία του να την παρει.
Κι εκεί μου είπε οτι εχει αποστασιοποιηθεί γιατί την ειπα ψευτρα και οτι δεν της ξαναμιλάω.
Οταν διαμαρτυρήθκα (ναι ξέρω κακώς τσιμπάω) μου είπε οτι δεν είπα την λέξα ακριβώς αλλα αφού ειπα οτι δεν της εχω εμπιστοσύνη και ότι τα μετέφερε αλλιώς...
Προσπαθούσα να θυμηθώ τι ειπώθηκε. Την λέξη αυτή δεν την ειχα πει ποτέ.
Ουτε το πιστέυω.
Οτι χωθηκε λίγο παραπάνω από τι έπρεπε, ναι.
Τιποτα το σοβαρό όμως.
Και εκεί ο πρώην μου μου είπε οτι της το μετέφερε εκείνος (η κάτι τετοιο).
"Αν την έλεγες σκύλα, θα της το μετέφερα"
(Δεν θα την έλεγα και αν την\ έλεγαθα είχα λόγους και νεύρα, μεταξύ μας, και δίγουρα δεν θα το έλεγα στον πρωην μου)
"....οκ, και αυτό γιατί;"
"ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΜΕ ΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ"
Μπίνγκο.
Εκεί φανηκε η ουσία μεσα από όλες τις σάλτσες.
Να μάθει η δικιά του πόσο κωλόπαιδο είμαι. Να δικαιωθέι εκείνος. Να κόψει όποια συμπαθεια κα να παρει την στήριξη που χρειάζεται...
"Εγώ ειμαι αυτή;" του απάντησα
"Ναι, προστατεύω τον ανθρωπο μου" Οταν ακούω τετοιες βαρύγδουπες εκφράσεις ψάχνω πάντα για τα βιολιά στο βάθος.
"Από μένα;"
Να σου θυμίσω οτι μπορούσα ου ολίγες φορες να σου κάνω πολλά; Και δεν εκανα ποτέ τίποτα;"
"Κι εγώ"
Ω ναι γιατι κι εγώ εχω αναφορές αστυνομίας στην πλάτη μου.
Σταματήσαμε εκεί την κουβέντα.
Οπως μου είπε εκείνος εκείνη νιωθει αδικημένη που δεν 'Πήρα τίποτα πίσω".
Μα φού δεν τα είπα, και αυτά που είπα δεν εννοούσα κάτι όπως τα ερμηνευσε, και έχοντας και κείνον στο ενδιαμεσο...είναι χαμένος κόπος.
Γιατι να μπω σε μια διαδικασία όπου αργά η γρήγορα θα ξαναγίνει παρεξήγηση;
Κράτησα απόλη την κουβέντα το πόσο "ανοιχτός και θετικός" είναι απεναντι μου και είπα να τα γράψω εδώ γιατί τα ξεχνάω κιολας ο μαλάκας.
Comments