Φαντασιώσεις και πραγματικότητα (λίγες σκεψεις, δεν ξέρω αν θα βγάλετε άκρη)
Η πρώτη μου επαφή με την πορνογραφία ήταν στα 18 μου, σε σπίτι φίλης, μέρα μεσημέρι, με μια ανάκατη παρέα που, όπως το σκέφτομαι τώρα, μάλλον κατέληξε απογοητευτική για τα αγόρια, αφού δεν έγινε τίποτα.
Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί να έγινε κάτι μετά με την φίλη μου, η οποία από πολύ μικρή ηλικία έπινε τεκίλες για να έχει «άλλοθι» αν πήγαινε με δύο, και μάλιστα κάποια εποχή ο πρώην γκόμενός της την είδε σε πορνό.
Ξεφεύγω όμως.
Η δεύτερη επαφή μου ήταν γύρω στα 20. Η φαντασία μου όργιαζε και είχα περιέργεια για το πρωκτικό σεξ, είτε στρειτ είτε ομοφυλόφυλο.
Ο κολλητός μου μου νοίκιασε 9 ταινίες και με πήγε σπίτι του. Ηταν μια καλή επιλογή, είχε απ΄’όλα. Μπαισέξουαλ, στρειτ, γκέι, γκει με πάθος και βια, γκει μποντιμπιλντεραδες να λένε «σ’αγαπω» …ο Κολλητός είχε πάει στην άλλη άκρη του καναπέ και είχε μαζευτεί. Μην μου μπουν τίποτα ιδέες.
Μετά απ’αυτό δεν είχα ιδιαίτερη περιέργεια. Πήρα καμιά 20ρια ταινίες μετά από 10 χρόνια, για να δω κάτι εξτρίμ πραγματάκια, και πάλι γιατί είχα περιέργεια, αλλα δεν τις τελείωσα, βαρέθηκα και αηδίασα σε μερικές περιπτώσεις.
Στο ιντερνετ εχω μπει να δω βιντεακια 3-4 φορές στα 7 χρόνια που σερφάρω. Ούτε στο youtube…βαριέμαι.
Αν και βρήκα μια φορά ένα απίστευτα ερωτικό διαμαντάκι ασιατικής προέλευσης το οποίο με έκανε να το δω κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό. ‘Ήταν υπέροχο. Πληκτρολογήστε hand massage και θα το βρείτε.
Σε γενικές γραμμές όμως, δεν βλέπω πορνό.
Πριν λίγο καιρό ανακάλυψα ένα σαιτ όπου αναγνώστες γράφουν ερωτικές ιστορίες. Φαντασιώσεις κυρίως. Σοκαρίστηκα με το πόσοι έχουν ψύχωση με 6χρονα, 10χρονα κοριτσάκια. Με αρρωσταίνει αυτή η ιδέα. Άλλο το ταμπού που σε ερεθίζει γιατί είναι απαγορευμένο, και άλλο η παραπλάνηση ενός τελείως αθώου πλάσματος.
Μπήκα λοιπόν και άρχισα να διαβάζω.
Ιστορίες με ζευγάρια, με μπόντατζ, με ινσεστ. Το τελευταίο έβγαζε πολύ γέλιο. Μερικές ιστορίες-σε μένα- είχαν νόημα. Είμαι μοναχοπαίδι, δεν έχω νιώσει ποτέ αυτό το δέσιμο που έχουν τα αδέλφια, δεν έχω βρεθεί ποτέ με κάποιον τόσο κοντά. Το νόμιζα, αλλά ο άλλος τελικά ήταν σε άλλη ήπειρο μόνο που δεν το έβλεπα. Έτσι αυτό το δέσιμο με συγκινεί. Και καταλαβαίνω γιατί η φαντασίωση κάποιων ανθρώπων να «φλασάρουν», να παίξουν ή να δουν την αδερφή τους την ώρα που πάει στο μπάνιο τους είναι ερεθιστική ( και ο ψυχολόγος μου μου λέει ότι είναι αρκετά συνηθισμένη αντίδραση ειδικά στα αρσενικά παιδιά) αλλά και πάλι, δεν έχω αδέλφια, γι αυτό και μιλάω εκ του ασφαλούς.
Μετά όμως όταν ανακατεύουν μανάδες, πατεράδες, παππούδες σε ένα μεγάλο όργιο, με πιάνει γέλιο.
Ξεκίνησα να χαζεύω λοιπόν και είδα από κάτω σχόλια, όπως και στα μπλογκ. Και οι περισσότεροι ανώνυμοι έβριζαν. Όχι γιατί ο άλλος έγραφε ότι πηδούσε την αδερφή του ή τον σκύλο του η οτιδήποτε αλλά γιατί το κείμενο είχε ορθογραφικά λάθη. Ότι του χάλαγε τον ειρμό.
Δηλαδή… να καταλάβω.
Είναι σαιτ πορνό, ναι;
Οι περισσότεροι που διαβάζουν τα κείμενα το κάνουν για να τραβήξουν μαλακία, όχι για να ανταλλάξουν απόψεις περί φιλολογίας.
Δεν πληρώνουν, δεν βρίσκονται σε σαιτ με εκθέσεις.
Τον παίζουν… βλέπουν ένα λαθάκι και σπάζονται και τους πέφτει;
Και μετά πληκτρολογούν ξεχέζοντας αυτόν που έγραψε, ότι τους την έσπασε;
Κατάλαβα καλά, ναι;
Κάποια στιγμή θέλησα να δοκιμάσω να γράψω κι εγώ μια ιστορία. Να δω αν μπορώ να γίνω κατανοητή στα Αγγλικά, αν θα καταφέρω να μεταφέρω το συναίσθημα που κλιμακώνεται, αν οι λέξεις όπως τις έχω μάθει έχουν την ίδια έννοια και στους άλλους.
Dick= καβλί καρατσεκαρισμένο. Kneeded= ζύμωσε και όχι γονάτισε (ρεζίλι έγινα)
Βρήκα ένα ταμπού σαν κεντρική ιδέα, έβαλα λίγη φαντασίωση, λίγη εμπειρία και την έστειλα.
Την απέρριψαν λόγω ορθογραφικών λαθών. Φαίνεται ότι το να γράψεις «πούτσος» αντί για «πούτσας» για παράδειγμα-δεν ξέρω καν το αντίστοιχο στα Αγγλικά-είναι ύψιστης σημασίας και κριτήριο (τι να πω πια;)
Την σουλούπωσα και την ξαναέστειλα.
Εκδόθηκε.
Ένιωσα περήφανη;
Όχι. Ούτε όταν βγηκε το 2ο βιβλίο μου δεν ένιωσα κάτι, θα ένιωθα για 2 σελίδες περιγραφής σεξ;
Όμως ένιωσα περήφανη που μπόρεσα να εκφραστώ και να μεταδώσω κάτι σωστά, που μπόρεσα να «γράψω» και όχι απλά να γράψω.
Κι ας έκανα ζαβολιά με την θεματολογία.
I mean let’s face it, είμαι μέσα στο στοιχείο μου.
Παίζω το σεξ στα δάχτυλα. Είμαι η Χαβιέρα, η Πάμελα και η Χάιντι μαζί, μέσα στο μυαλό μου και η Ντοκτορ Ρουθ στο παρουσιαστικό μου.
Πέρα της πλάκας όμως θεωρώ οτι θα ήταν καλό κάθε γονιος να κάνει μια βόλτα σε διαφορα σάιτ και να δει ποσοι υπάρχουν και τι φαντασιώνονται οι διαφοροι γύρω μας.
Το εχω ξαναγράψει οτι η άποψη μου ειναι οτι υπάρχουν πολλοί, υπήρχαν μέσα στην ιστορία (δες χανουμακια πχ) και θα υπάρχουν πάντα. Και επειδή ειναι το απόλυτο ταμπου θέμα, δεν μπορούμε να ξέρουμε ποσοι πραγματικά υπάρχουν.
Αν ενας άνθρωπος εχει τετοιες ορμές αλλα η ηθική του τον σταματάει, πάλι καλά. Αλλα στην φυση του ανθρώπου ειναι να αποδεχεται τον εαυτό του, να πειθεται οτι ειναι κάτι το φυσιολογικό, να βρισκει ομοιδεατες του για να ενισχυσει αυτό το πιστεύω.
Τα παιδιά ειναι ευάλωτα λόγω της βιασύνης τους να μεγαλώσουν, να τους αποδεχτεί και να τους υπολογίσει καποιος "μεγάλος" , να τους δωσει αξία.
Το ξέρω διοτι στα 15 ήμουν με 35χρονο. Και τοτε το βρήκα νορμαλ, τωρα αναρωτιέμαι τι προβλημα να ειχε ο τύπος.
Ευτυχώς ειχα αρκετό μυαλό και δεν προχωρησα τις ερωτικές σχεσεις μου μαζί του και μου έμεινε σαν θετική εμπειρία.
Ομως δεν ειναι όλες τοσο τυχερες να πεσουν σε καποιον που θα σεβαστεί, που δεν θα προσπαθήσει να επηρεασει.
Και μετα ειναι και οι αλλοι που προτιμούν προεφηβικές ηλικιες.
Που θεωρούν οτι "τα παιδιά ειναι αθώα, δεν ειναι σαν τις σκύλες που εχουν χασει την αθωότητα τους, εμείς τα αγαπάμε".
Ξεχνουν οτι ενα μικρό παιδί δεν ειναι ικανό να "αγαπήσει" έτσι γιατί δεν εχει ακόμα ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του μυαλού του, δεν εχει λάβει όλα του τα ερεθίσματα για να μπορεσει να εχει γουστα ξεκαθαρισμένα ή άμυνες. Αυτό ισχύει και για τους εφηβους αλλα κυρίως για τα μικρά παιδιά.
Τι εξηγώ το αυτονόητο;
Το εξηγώ γιατί στην ζωή μου ήρθα σε επαφή με παιδόφιλους.
Υπερβολικα πολλούς για μια και μοναδική ζωή.
Είχα τον νεαρό 12-14 που με έκλεισε σε μια τουαλέτα οταν ημουν 6 χρονων και μου κατέβασε το βρακάκι μου μέχρι που έβαλα τις φωνές.
Είχα τον μακρυνό θειο στα 11 που με εβριζε χυδαία επειδή είχε πιει.
Είχα τον γείτονα του ίδιου θειου που στα 9 μου εβαλε δάχτυλο πάνω από το βρακάκι οταν τον αγκάλιασα και με σήκωσε.
Είχα τον ταξιτζη στα 13 που έγλυφε τα χειλη του ενώ ετρωγα παγωτό.
Είχα τον αλλο ταξιτζη που στα 15 όπως έβγαινα από το ταξι μου έπιασε τον κώλο-δήθεν γιατι κολλάει η πίσω πόρτα.
Δεν γίνεται όλοι αυτοί να ήρθαν σε μένα μόνο. Υπαρχουν και είναι πολλοι.
Εχω μια φιλη της οποίας ο μπαμπάς ήταν παιδόφιλος. Λέει οτι την ίδια δεν την πειραξε αλλα ο αδερφός της ήταν ο "αγαπημένος" του.
Μια οικογένεια καλλιεργημένη, με πολύ καλή κοινωνική θέση.
Δεν ξέρω αν τελικά η κατάρα μου ειναι να βλέπω την σαπίλα όπου πάω-αν υπάρχει-
αλλα κάνω εναν συνειρμό τωρα λίγο άσχετο.
Είναι άξιο απορίας να τρελλάθηκα όταν μου την έπεσαν στην δουλειά και να φρικάρω μόλις άρχισαν τα αντιποινα με αποτελεσμα να καταλήξω να φύγω με πολύ κακές συνθήκες;
Περα από τους παιδόφιλους, εχω νιωσει το απόλυτο τίποτα, με διαφορες συμπεριφορές. Η πιο σοβαρή ήταν οταν υπήρξε σεξουαλική επαφή παρα την θελησή μου. Οχι κάτι το βίαιο, απλά βρέθηκε καποιος να εκμεταλλευεται μια κατάσταση ερήμην μου και ενιωσα σαν χρησιμοποιημένο χαρτομάνδηλο. Οι περισσότεροι αποφάνθηκαν οτι ειναι βιασμός. Ισως και να ειναι, κι ας μην υπήρξε ξύλο και βία. Με έκανε ευαίσθητη όσον αφορά την σεξουαλική συμπεριφορά μερικών αντρών. Ενιωσα θυματοποιημένη χωρίς να ειμαι θύμα. Ο τύπος δεν καταλαβε ποτέ το τι έκανε ή το πως ένιωσα, δεν ασχολήθηκε ποτέ με μένα, ως άνθρωπο. Του άρεσα, έκανε ο,τι ήθελε χωρίς να σταματήσει λεπτό να αναρωτηθεί τι θέλει ο άλλος άνθρωπος που βρισκόταν εκεί.
Μια άλλη εξίσου σοβαρή ηταν οταν στα 17 με στριμωξαν 7-9 άτομα στην ερημιά, για να με περάσουν "δικαστήριο" που αυθαδίασα στον αρχηγό τους. Εχω γράψει γι αυτήν την ιστορία και εδώ.
Ξεφυγα, ήμουν τυχερή, καθ΄'ο,τι στην περίπτωση αυτή ειχα τις αισθήσεις μου και όπως είπα, δεν είμαι θύμα ως φύση. Το χειρίστηκα καλά και δεν έγινε τίποτα. Χρόνια μετά συνάντησα τον "αρχηγό" και του θυμισα το περιστατικό. Του έπεσε το σαγόνι, δεν θυμόταν τίποτα και μου ζήταγε συγγνώμη.
Η αίσθηση οτι το πουλί κυβερνάει και κάνει ό,τι θέλει και επειδή δεν έχω ένα μπορώ ανα πάσα στιγμή να γίνω θύμα όμως, μου έμεινε.
Ενιωσα λοιπόν στην δουλειά οτι ήμουν εκεί οχι ως ανθρωπος αλλα ως σεξουαλικό αντικείμενο, πάλι.
Αποδεχομαι και χαιρομαι την σεξουαλικότητα μου με άνθρωπο της επιλογής μου, και ειμαι και πολύ ανοιχτόμυαλη.Στις ισότιμες σχεσεις ολα βαινουν καλώς.
Γιατί τα αναφέρω λοιπον αυτά τα περιστατικά;
Η απρόσκλητη σεξουαλικότητα από "πατρικές" φιγούρες, σε ενα περιβάλλον όπου μόνο η ικανοτητα μου και η εξυπνάδα μου κρίνονται και εκτιμούνται, καθώς και η προσφορά μου (η τουλαχιστον έτσι θα πρεπε να ειναι), με αποδιοργανώνει, με κλονίζει και καταλαβαινω τελικά μετα από το τελευταίο κρούσμα, πόσο πολύ με τσατίζει όλο αυτό. Πόσο πολύ εχω μπουχτίσει με την συμπεριφορά αυτή, πόσο πανικοβάλλομαι και αγχωνομαι γιατί αν τυχαινει να ειναι καποιος που συμπαθώ δεν μπορώ να χειριστώ την άμεση εχθρότητα που νιώθω.
Γιατί το να μου την πέσει καποιος χωρις να κανει τον κόπο να σκεφτεί αν εχω καποιον, αν με φερνει σε δύσκολη θέση, αν εχει δύναμη επάνω μου, για μένα ειναι καταχρηση εξουσιας και εχθρικο take over.
Βρήκε άτομο να την πέσει ο βλάκας.
:P
Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί να έγινε κάτι μετά με την φίλη μου, η οποία από πολύ μικρή ηλικία έπινε τεκίλες για να έχει «άλλοθι» αν πήγαινε με δύο, και μάλιστα κάποια εποχή ο πρώην γκόμενός της την είδε σε πορνό.
Ξεφεύγω όμως.
Η δεύτερη επαφή μου ήταν γύρω στα 20. Η φαντασία μου όργιαζε και είχα περιέργεια για το πρωκτικό σεξ, είτε στρειτ είτε ομοφυλόφυλο.
Ο κολλητός μου μου νοίκιασε 9 ταινίες και με πήγε σπίτι του. Ηταν μια καλή επιλογή, είχε απ΄’όλα. Μπαισέξουαλ, στρειτ, γκέι, γκει με πάθος και βια, γκει μποντιμπιλντεραδες να λένε «σ’αγαπω» …ο Κολλητός είχε πάει στην άλλη άκρη του καναπέ και είχε μαζευτεί. Μην μου μπουν τίποτα ιδέες.
Μετά απ’αυτό δεν είχα ιδιαίτερη περιέργεια. Πήρα καμιά 20ρια ταινίες μετά από 10 χρόνια, για να δω κάτι εξτρίμ πραγματάκια, και πάλι γιατί είχα περιέργεια, αλλα δεν τις τελείωσα, βαρέθηκα και αηδίασα σε μερικές περιπτώσεις.
Στο ιντερνετ εχω μπει να δω βιντεακια 3-4 φορές στα 7 χρόνια που σερφάρω. Ούτε στο youtube…βαριέμαι.
Αν και βρήκα μια φορά ένα απίστευτα ερωτικό διαμαντάκι ασιατικής προέλευσης το οποίο με έκανε να το δω κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό. ‘Ήταν υπέροχο. Πληκτρολογήστε hand massage και θα το βρείτε.
Σε γενικές γραμμές όμως, δεν βλέπω πορνό.
Πριν λίγο καιρό ανακάλυψα ένα σαιτ όπου αναγνώστες γράφουν ερωτικές ιστορίες. Φαντασιώσεις κυρίως. Σοκαρίστηκα με το πόσοι έχουν ψύχωση με 6χρονα, 10χρονα κοριτσάκια. Με αρρωσταίνει αυτή η ιδέα. Άλλο το ταμπού που σε ερεθίζει γιατί είναι απαγορευμένο, και άλλο η παραπλάνηση ενός τελείως αθώου πλάσματος.
Μπήκα λοιπόν και άρχισα να διαβάζω.
Ιστορίες με ζευγάρια, με μπόντατζ, με ινσεστ. Το τελευταίο έβγαζε πολύ γέλιο. Μερικές ιστορίες-σε μένα- είχαν νόημα. Είμαι μοναχοπαίδι, δεν έχω νιώσει ποτέ αυτό το δέσιμο που έχουν τα αδέλφια, δεν έχω βρεθεί ποτέ με κάποιον τόσο κοντά. Το νόμιζα, αλλά ο άλλος τελικά ήταν σε άλλη ήπειρο μόνο που δεν το έβλεπα. Έτσι αυτό το δέσιμο με συγκινεί. Και καταλαβαίνω γιατί η φαντασίωση κάποιων ανθρώπων να «φλασάρουν», να παίξουν ή να δουν την αδερφή τους την ώρα που πάει στο μπάνιο τους είναι ερεθιστική ( και ο ψυχολόγος μου μου λέει ότι είναι αρκετά συνηθισμένη αντίδραση ειδικά στα αρσενικά παιδιά) αλλά και πάλι, δεν έχω αδέλφια, γι αυτό και μιλάω εκ του ασφαλούς.
Μετά όμως όταν ανακατεύουν μανάδες, πατεράδες, παππούδες σε ένα μεγάλο όργιο, με πιάνει γέλιο.
Ξεκίνησα να χαζεύω λοιπόν και είδα από κάτω σχόλια, όπως και στα μπλογκ. Και οι περισσότεροι ανώνυμοι έβριζαν. Όχι γιατί ο άλλος έγραφε ότι πηδούσε την αδερφή του ή τον σκύλο του η οτιδήποτε αλλά γιατί το κείμενο είχε ορθογραφικά λάθη. Ότι του χάλαγε τον ειρμό.
Δηλαδή… να καταλάβω.
Είναι σαιτ πορνό, ναι;
Οι περισσότεροι που διαβάζουν τα κείμενα το κάνουν για να τραβήξουν μαλακία, όχι για να ανταλλάξουν απόψεις περί φιλολογίας.
Δεν πληρώνουν, δεν βρίσκονται σε σαιτ με εκθέσεις.
Τον παίζουν… βλέπουν ένα λαθάκι και σπάζονται και τους πέφτει;
Και μετά πληκτρολογούν ξεχέζοντας αυτόν που έγραψε, ότι τους την έσπασε;
Κατάλαβα καλά, ναι;
Κάποια στιγμή θέλησα να δοκιμάσω να γράψω κι εγώ μια ιστορία. Να δω αν μπορώ να γίνω κατανοητή στα Αγγλικά, αν θα καταφέρω να μεταφέρω το συναίσθημα που κλιμακώνεται, αν οι λέξεις όπως τις έχω μάθει έχουν την ίδια έννοια και στους άλλους.
Dick= καβλί καρατσεκαρισμένο. Kneeded= ζύμωσε και όχι γονάτισε (ρεζίλι έγινα)
Βρήκα ένα ταμπού σαν κεντρική ιδέα, έβαλα λίγη φαντασίωση, λίγη εμπειρία και την έστειλα.
Την απέρριψαν λόγω ορθογραφικών λαθών. Φαίνεται ότι το να γράψεις «πούτσος» αντί για «πούτσας» για παράδειγμα-δεν ξέρω καν το αντίστοιχο στα Αγγλικά-είναι ύψιστης σημασίας και κριτήριο (τι να πω πια;)
Την σουλούπωσα και την ξαναέστειλα.
Εκδόθηκε.
Ένιωσα περήφανη;
Όχι. Ούτε όταν βγηκε το 2ο βιβλίο μου δεν ένιωσα κάτι, θα ένιωθα για 2 σελίδες περιγραφής σεξ;
Όμως ένιωσα περήφανη που μπόρεσα να εκφραστώ και να μεταδώσω κάτι σωστά, που μπόρεσα να «γράψω» και όχι απλά να γράψω.
Κι ας έκανα ζαβολιά με την θεματολογία.
I mean let’s face it, είμαι μέσα στο στοιχείο μου.
Παίζω το σεξ στα δάχτυλα. Είμαι η Χαβιέρα, η Πάμελα και η Χάιντι μαζί, μέσα στο μυαλό μου και η Ντοκτορ Ρουθ στο παρουσιαστικό μου.
Πέρα της πλάκας όμως θεωρώ οτι θα ήταν καλό κάθε γονιος να κάνει μια βόλτα σε διαφορα σάιτ και να δει ποσοι υπάρχουν και τι φαντασιώνονται οι διαφοροι γύρω μας.
Το εχω ξαναγράψει οτι η άποψη μου ειναι οτι υπάρχουν πολλοί, υπήρχαν μέσα στην ιστορία (δες χανουμακια πχ) και θα υπάρχουν πάντα. Και επειδή ειναι το απόλυτο ταμπου θέμα, δεν μπορούμε να ξέρουμε ποσοι πραγματικά υπάρχουν.
Αν ενας άνθρωπος εχει τετοιες ορμές αλλα η ηθική του τον σταματάει, πάλι καλά. Αλλα στην φυση του ανθρώπου ειναι να αποδεχεται τον εαυτό του, να πειθεται οτι ειναι κάτι το φυσιολογικό, να βρισκει ομοιδεατες του για να ενισχυσει αυτό το πιστεύω.
Τα παιδιά ειναι ευάλωτα λόγω της βιασύνης τους να μεγαλώσουν, να τους αποδεχτεί και να τους υπολογίσει καποιος "μεγάλος" , να τους δωσει αξία.
Το ξέρω διοτι στα 15 ήμουν με 35χρονο. Και τοτε το βρήκα νορμαλ, τωρα αναρωτιέμαι τι προβλημα να ειχε ο τύπος.
Ευτυχώς ειχα αρκετό μυαλό και δεν προχωρησα τις ερωτικές σχεσεις μου μαζί του και μου έμεινε σαν θετική εμπειρία.
Ομως δεν ειναι όλες τοσο τυχερες να πεσουν σε καποιον που θα σεβαστεί, που δεν θα προσπαθήσει να επηρεασει.
Και μετα ειναι και οι αλλοι που προτιμούν προεφηβικές ηλικιες.
Που θεωρούν οτι "τα παιδιά ειναι αθώα, δεν ειναι σαν τις σκύλες που εχουν χασει την αθωότητα τους, εμείς τα αγαπάμε".
Ξεχνουν οτι ενα μικρό παιδί δεν ειναι ικανό να "αγαπήσει" έτσι γιατί δεν εχει ακόμα ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του μυαλού του, δεν εχει λάβει όλα του τα ερεθίσματα για να μπορεσει να εχει γουστα ξεκαθαρισμένα ή άμυνες. Αυτό ισχύει και για τους εφηβους αλλα κυρίως για τα μικρά παιδιά.
Τι εξηγώ το αυτονόητο;
Το εξηγώ γιατί στην ζωή μου ήρθα σε επαφή με παιδόφιλους.
Υπερβολικα πολλούς για μια και μοναδική ζωή.
Είχα τον νεαρό 12-14 που με έκλεισε σε μια τουαλέτα οταν ημουν 6 χρονων και μου κατέβασε το βρακάκι μου μέχρι που έβαλα τις φωνές.
Είχα τον μακρυνό θειο στα 11 που με εβριζε χυδαία επειδή είχε πιει.
Είχα τον γείτονα του ίδιου θειου που στα 9 μου εβαλε δάχτυλο πάνω από το βρακάκι οταν τον αγκάλιασα και με σήκωσε.
Είχα τον ταξιτζη στα 13 που έγλυφε τα χειλη του ενώ ετρωγα παγωτό.
Είχα τον αλλο ταξιτζη που στα 15 όπως έβγαινα από το ταξι μου έπιασε τον κώλο-δήθεν γιατι κολλάει η πίσω πόρτα.
Δεν γίνεται όλοι αυτοί να ήρθαν σε μένα μόνο. Υπαρχουν και είναι πολλοι.
Εχω μια φιλη της οποίας ο μπαμπάς ήταν παιδόφιλος. Λέει οτι την ίδια δεν την πειραξε αλλα ο αδερφός της ήταν ο "αγαπημένος" του.
Μια οικογένεια καλλιεργημένη, με πολύ καλή κοινωνική θέση.
Δεν ξέρω αν τελικά η κατάρα μου ειναι να βλέπω την σαπίλα όπου πάω-αν υπάρχει-
αλλα κάνω εναν συνειρμό τωρα λίγο άσχετο.
Είναι άξιο απορίας να τρελλάθηκα όταν μου την έπεσαν στην δουλειά και να φρικάρω μόλις άρχισαν τα αντιποινα με αποτελεσμα να καταλήξω να φύγω με πολύ κακές συνθήκες;
Περα από τους παιδόφιλους, εχω νιωσει το απόλυτο τίποτα, με διαφορες συμπεριφορές. Η πιο σοβαρή ήταν οταν υπήρξε σεξουαλική επαφή παρα την θελησή μου. Οχι κάτι το βίαιο, απλά βρέθηκε καποιος να εκμεταλλευεται μια κατάσταση ερήμην μου και ενιωσα σαν χρησιμοποιημένο χαρτομάνδηλο. Οι περισσότεροι αποφάνθηκαν οτι ειναι βιασμός. Ισως και να ειναι, κι ας μην υπήρξε ξύλο και βία. Με έκανε ευαίσθητη όσον αφορά την σεξουαλική συμπεριφορά μερικών αντρών. Ενιωσα θυματοποιημένη χωρίς να ειμαι θύμα. Ο τύπος δεν καταλαβε ποτέ το τι έκανε ή το πως ένιωσα, δεν ασχολήθηκε ποτέ με μένα, ως άνθρωπο. Του άρεσα, έκανε ο,τι ήθελε χωρίς να σταματήσει λεπτό να αναρωτηθεί τι θέλει ο άλλος άνθρωπος που βρισκόταν εκεί.
Μια άλλη εξίσου σοβαρή ηταν οταν στα 17 με στριμωξαν 7-9 άτομα στην ερημιά, για να με περάσουν "δικαστήριο" που αυθαδίασα στον αρχηγό τους. Εχω γράψει γι αυτήν την ιστορία και εδώ.
Ξεφυγα, ήμουν τυχερή, καθ΄'ο,τι στην περίπτωση αυτή ειχα τις αισθήσεις μου και όπως είπα, δεν είμαι θύμα ως φύση. Το χειρίστηκα καλά και δεν έγινε τίποτα. Χρόνια μετά συνάντησα τον "αρχηγό" και του θυμισα το περιστατικό. Του έπεσε το σαγόνι, δεν θυμόταν τίποτα και μου ζήταγε συγγνώμη.
Η αίσθηση οτι το πουλί κυβερνάει και κάνει ό,τι θέλει και επειδή δεν έχω ένα μπορώ ανα πάσα στιγμή να γίνω θύμα όμως, μου έμεινε.
Ενιωσα λοιπόν στην δουλειά οτι ήμουν εκεί οχι ως ανθρωπος αλλα ως σεξουαλικό αντικείμενο, πάλι.
Αποδεχομαι και χαιρομαι την σεξουαλικότητα μου με άνθρωπο της επιλογής μου, και ειμαι και πολύ ανοιχτόμυαλη.Στις ισότιμες σχεσεις ολα βαινουν καλώς.
Γιατί τα αναφέρω λοιπον αυτά τα περιστατικά;
Η απρόσκλητη σεξουαλικότητα από "πατρικές" φιγούρες, σε ενα περιβάλλον όπου μόνο η ικανοτητα μου και η εξυπνάδα μου κρίνονται και εκτιμούνται, καθώς και η προσφορά μου (η τουλαχιστον έτσι θα πρεπε να ειναι), με αποδιοργανώνει, με κλονίζει και καταλαβαινω τελικά μετα από το τελευταίο κρούσμα, πόσο πολύ με τσατίζει όλο αυτό. Πόσο πολύ εχω μπουχτίσει με την συμπεριφορά αυτή, πόσο πανικοβάλλομαι και αγχωνομαι γιατί αν τυχαινει να ειναι καποιος που συμπαθώ δεν μπορώ να χειριστώ την άμεση εχθρότητα που νιώθω.
Γιατί το να μου την πέσει καποιος χωρις να κανει τον κόπο να σκεφτεί αν εχω καποιον, αν με φερνει σε δύσκολη θέση, αν εχει δύναμη επάνω μου, για μένα ειναι καταχρηση εξουσιας και εχθρικο take over.
Βρήκε άτομο να την πέσει ο βλάκας.
:P
Comments