Η οικονομική κατασταση...

πριν μια εβδομάδα, έσπασα.
Πήγα σε μια εταιρεία και για 12394519350η φορά, δεν πληρώθηκα.
Για 100 ευρώ θα με κυνηγήσει; σκεφτονται και με το ετσι θελω, μια δικαιολογία του κώλου, σου βάζουν χέρι στην τσέπη σου.
Είχα να πάρω κανονική δουλειά από την κύρια εταιρεία εδώ και ενάμισι μήνα.
'Ηταν να κανω μια μετάφραση βιβλίου αλλά τελικά δεν ευδοκίμησε.
Γενικώς, ήμουν χάλια.

Οταν καθε μήνα πρεπει να σκάσεις 300 ευρώ για Τεβε συν φπα και βγαζεις με το ζόρι ενα 350αρι, ε όσο να'ναι, τσουζει.

Ο καθηγητης της νοηματική που είχα περισυ άνοιξε μια νέα σχολη την Κιβωτο στους αμπελοκηπους και μου προτεινε να φοιτώ όποτε θέλω και μπορώ.Ενθουσιάστηκα.
Και μετα μου πήρε τηλεκάρτα. Με πλήγωσε λίγο.
Δεν με βλέπω έτσι.

Αλλά κατάλαβα οτι ο αλλος μπορει να με βλέπει έτσι. Δεν το παρεξήγησα αλλα με πόνεσε λίγο στην αξιοπρέπειά μου.
Εγώ βλέπω μια γυναικα ικανή να κάνει πολλά, που δεν φοβάται τη δουλειά, αλλα που δεν εχει που να αφήσει το κοριτσάκι της.
Τόσο απλά.

Που δεν ζητάει προσαυξήσεις από τον πρώην-ασχετως αν ειναι στο συμφωνητικό- αφού εκείνος αρνειται και που να τρεχεις σε δικαστήρια.
Που αυτη τη στιγμή καιγεται για δουλειά ως τις 2 το πολύ (θα φύγω από το Τεβε και τους υπότιτλους, η ιστορία με την FAbulous etaireias μου στοιχισε, ενιωσα σιχαμάρα, μπουχτισα).

Η μητέρα μου πειστηκε οτι ο πατερας μου πεθαίνει. Τώρα θέλει να τον στειλει νοσοκομείο.
Κι αυτός ειναι τύρρανος.
Το αποτέλεσμα ειναι πιθανον ψάχνει για σύμμαχο αφού το ξινό ύφος εξαφανίστηκε , και η έπαρση και δέχτηκε να παω στο εξοχικό. Ανασανα με ανακουφιση.
Παλιο σπίτι, ακόμα χτιζεται αλλα εχει αυτόνομη θερμανση, κηπο και δεν εχω ενοικιο. Δεν εχει τηλέφωνο και ιντερνετ και θελει 15 λεπτα για να βρεθεις στον πολιτισμο.
Θα πρέπει να μάθω οδήγηση.
Και αυτό θελει λεφτα.
Και η μετακόμιση θέλει λεφτά.

Εχει ο Θεός.
Αυτό σκεφτομαι και προσπαθώ να σκεφτώ πιο μακροπρόθεσμα το τι μπορώ να κάνω επιτελους να βγω από την λούμπα.


Αν ακουσετε για δουλειά, οτιδήποτε εστω και προσωρινό, εδώ ειμαι.
Και αν καποιος έχει φορτηγακι να μετακομίσω σε κανα μήνα...
Ο,τι υπαρχει, ο,τι ειναι εφικτό...


Να ορθοποδήσω λίγο γιατί πολύ μπαταρα τα τελευταια 8 χρόνια.
Καιρός να συνέλθω λίγο, ναι;

Comments

Pink_Fish said…
Κοριτσάρα, αν μάθω κάτι, οτιδήποτε, θα σε ειδοποιήσω. Κάνε κουράγιο, για το παιδί σου. Με συγκινείς ιδιαιτέρως, γιατί έχω κι εγώ παιδί. Και μερικές φορές δεν έχω κι εγώ που να το αφήσω. Μακάρι να έχεις όλη τη τύχη με το μέρος σου, το εύχομαι από τη καρδιά μου
Unknown said…
Λίλη,

Έχω σχεδόν ολοκληρώσει ένα μικρό βιβλίο (περίπου 30-35 σελίδες θα είναι συνολικά), το οποίο σκοπεύω να εκδόσω σε δίγλωσσο format (Ελληνικά/Αγγλικά).Θα ήθελα να μου κάνεις μια προσφορά για την αγγλική μετάφραση και -αν μπορείς- τη διόρθωση του κειμένου (editing) και στις δύο γλώσσες.
Lili said…
σε ευχαριστω παρα πολύ γιαυτο που σκέφτηκες, το εκτιμω βαθύτατα, αλλα θα απορρίψω την προσφορά σου.

Αν γινοταν υπό αλλες συνθήκες και λίγο καλύτερη εποχή δεν θα αναρωτιόμουν αν γινεται επειδη εγραψα οτι δυσκολέυομαι αυτό το διαστημα :)

Αν δεν βρεις κάποιον άλλον και καποια στιγμη με δεις να γραφω οτι το χρήμα ρεει αφθονο παλι και το θες ακόμα, θα το κάνω, αλλά μόνο τοτε. Πρέπει να διαφυλάξω το λιγοστο συναίσθημα που με κρατάει ψηλα, δεν ξέρω αν το εκφράζω σωστά.
Οτι εχω αξια, οτι δουλευω με την αξία μου. Οτι αμείβομαι με την αξία μου...ε ενταξει αυτό χαθηκε προ πολλού.

Χίλια ευχαριστώ και πάλι.
Mε συγκινησατε όλοι.:)
Unknown said…
Λίλη,

Καταλαβαίνω πως το βλέπεις αλλά δεν έχεις δίκιο. Εγώ το μόνο που ζήτησα ήταν να μου δώσεις μια προσφορά. Δε σημαίνει οτι θα την επιλέξω γιατί μου αρέσει το blog. Ο λόγος για τον οποίο σκέφτηκα εσένα δεν αφορά σε καμια περίπτωση τα οικονομικά σου αλλά μόνο τα προσόντα σου. Ποιές είναι οι πιθανότητες να βρώ native speaker που να έχει ασχοληθεί με μεταφράσεις και εκδόσεις βιβλίων στο παρελθόν? Όχι πολλές υποθέτω.Θ α σε παρακαλούσα λοιπόν να το ξανασκεφτείς και να μου στείλεις μια προσφορά.
Unknown said…
Σε ότι αφορά το πως νιώθεις, επέτρεψε μου να σου πώ ένα πράγμα. Σε καμία περίπτωση, οτι γράφεις, όσο δυσσάρεστο και αν είναι, δεν προκαλεί οίκτο. Μόνο τεράστιο σεβασμό/θαυμασμό για τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τη ζωή.

Popular Posts