Τατ2 stories (αναμνησεις 2)

Einai πρωι και για εναν περιεργο λογο το πρωίνο ραντεβου αργησε και το απογευματινο ηρθε 1-2 ωρες πιο νωρις.
Στο μικρο στουντιο γινοταν ολιγον της ποπης αλλα προσπαθουσα να κρατησω την ψυχραιμια μου.
Το πρωινο ραντεβου, μια 18χρονη πιτσιρικα με την μανα της ηθελε να κανει τατου αλλα το ενα της ξινιζε το αλλο της βρωμαγε. Εμενα μου ξινιζε το γεγονος οτι ηθελε να κανει τατου αλλα κοιταζοντας την κουρασμενη απεγνωσμενη μανα ηξερα οτι τα επιχειρηματα μου πεφτανε σε κουφα αυτια.
Το αλλο ραντεβου ηταν ενας τυπος που ενιωθε σαν το σπιτι του.Εβγαλε να φαει και κρακερακια-μην παθει τιποτα το παιδι-και δεν σηκωσε δαχτυλακι οταν με ειδε να γονατιζω(8 μηνων εγκυος) να μαζευω τα ψιχουλα του.
Αντιθετως πηρε τα πανακριβα περιοδικα μου και τσακιζε οποια σελιδα του αρεσε.

Η πιτσιρικα στο μεταξυ ζητουσε να βαλω κατι απιστευτα πραγματα στο σχεδιο με αποτελεσμα να σχεδιαζω επι 1,5 ωρα.
Εκεινη την ωρα χτυπησε το κουδουνι, ηταν ενας τυπακος που στο τηλεφωνο με ειχε ρωτησει αν μπορουσα να του χτυπησω "τελιτσες"γιατι ειχε προβλημα τριχοπτωσης.
Αναρωτηθηκα τι θα εκανε με τις τελιτσες οταν θα καραφλιαζε τελειως αλλα μην εχοντας χρονο να καταλαβω του ειχα πει να περασει απο το στουντιο.

Ανοιγω την πορτα.
Μπαινει ενα εμφανισιμο παιδι με ΠΟΛΥ ΠΛΟΥΣΙΟ μαλλι και γενια 3 ημερων.
Τον παω στο εργαστηριο.
"που ειναι το προβλημα?"τον ρωταω απορημενη.
"εδω, διπλα στο πηγουνι."
Σκυβω, κοιταω...δεν βλεπω τιποτα.
"να εδω μου λειπουνε 3 τριχες και νιωθω οτι ολος ο κοσμος με κοιταει."
Προσπαθησα να του εξηγησω οτι αν κανει τατου θια φαινεται εντονα, οτι δεν φαινεται τιποτα αλλα αρχισε να τρεμει και να μου λεει ποσο του εχει καταστρεψει την ζωη αυτο το πραγμα.
Meanwhile πιτσιρικα ηταν ετοιμη να μπει στο εγαστηριο και τελευταια στιγμη μου λεει, δεν θα μπορω να παω σινεμα μετα?
"Καλυτερα να πας σπιτι να κλεισει"
"Τοτε δεν θελω να το κανω" σηκωνεται, ριχνει τα εργαλεια στο πατωμα
ακι μου λεει
"θα ερθω μετα"
Της απανταω με σφιγγμενο χαμογελο
"λυπαμαι, μετα εχω αλλο ραντεβου"
"καλα τοτε δωσε μου το σχεδιο να το κανω αλλου'
"ουτε αυτο γινεται"
"Μα γιατι?....(αναστεναγμος αγανακτησης) καλα καλα, θα σε πληρωσω αν αυτο ειναι το ζητουμενο."
"δεν νομιζω. Δεν θελω να σε τρυπησω, ουτε να δουλεψω επανω σου.
Εισαι αγενης και αντιπαθητικη και πολυ φοβαμαι οτι θα σε ποναγα επιτηδες. Δεν εχω πλεον διαθεση να δουλεψω πανω σου μετα απο 3 ωρες και την παντελη ελλειψη σεβασμου του χρονου μου."

Την συνοδεψα μεχρι εξω με την μανα της να με κοιταει με λατρεια στα ματια και γυρισα στο γουρ..ε στον τυπο που ειχε βγαλει τις σαγιοναρες και ετοιμαζοταν να μπει μεσα στο εργαστηριο.
Ο τυπακος με τις τριχες ακομα εκει, να μου πει τον πονο του.

Μπαινω με τον πελατη μεσα και μολις ξεκιναω να τον ξυριζω, νιωθω ενα ρουφηγμα στο στομαχι μου, σιγουρο σημαδι οτι του εφευγε η ενεργεια.
Φωναζω τον τυπακο απο μεσα να με βοηθησει.Just in time, ο τυπος λιποθυμα πανω στην καρεκλα.
Τον συνεφερνω.
Φυσικα δεν δεχτηκα να συνεχισουμε μετα απ αυτο.

Ο τυπακος περιμενε υπομονετικα να του κανω τις τελιτσες του.
του επιασα τα χερια, τον κοιταξα στα ματια και του ειπα
"τα λεφτα που θα δωσεις σε μενα, θα προτιμουσα να τα δωσεις σε εναν ψυχολογο, διοτι το προβλημα σου ειναι ψυχολογικης φυσεως"
"οκ, εχεις εναν?"
Φυσικα και ειχα.


Η ωρα ηταν πια 7.
Ο ηλιος αρχιζε να κατεβαινει και το μωρο στην κοιλια να διαμαρτυρεται για την ταλαιπωρια.
αυριο ειχα ραντεβου με τον διευθυντη της ναυτιλιακης, και παλιος πελατης, ευτυχως...γρηγορα, ξεκουραστα, αφηνοτανε στα χερια μου...και μετα την καινουργια που με ρωτησε 500 φορες αν ποναει, αν ειμαι καθαρη και που μου τονισε κλεινοντας οτι δεν θελει να χασει το αιμα της...

Μαλλον θα το ακυρωσω, να κατσω και ενα απογευμα σπιτι μου.

Comments

Popular Posts