Ειμαι για δεσιμο

...και δεν εννοω χειροπεδες.
Αυτο το κανουν οι 20 σομεθινγκ και νομιζουν οτι σπασανε τα ταμπου.
(τριχες)

Απλα, σημερα, μετα το συναισθηματικο μπρουχαχα εχω μαζεψει σαν σαλιγκαρι.
Δεν γουσταρω να μ ακουμπησουν, δεν γουσταρω αγαπες και λουλουδια, πραγμα καλο και βολικο, αν σκεφτεις οτι δεν εχω γκομενο:P



Χτε την ωρα που εγραφα, ακουστκε ενας γδουπος και μετα ειδα την μικρη να ερχεται χαμογελαστη. Ειχε πεσει απο το κρεβατι.
Εκλεισα τον υπολογιστη και ξαπλωσα.
Εχωσε το ποδαρακι της ανμεσα στα ποδια μου,πηρε το κεφαλι μου με το ενα χερι, και το αλλο, γυρω απο τον λαιμο μου.
Χωθηκαμε η μια στην αλλη και την ακουσα να μου λεει
"Σ΄αγαπω μαμα"


Αναστεναξα.
Εχω αγαπη να δωσω
και εχω την καλυτερη διοδο και τον καλυτερο ανθρωπο για να την δωσω.
καμια φορα, εχοντας το σκεπτικο οτι τα παιδια μας ειναι "δανεικα", και μπροστα στις ευθυνες, εχω την ταση να το ξεχναω.
Χτες ομως αφεθηκα.
Την φιλησα, την εσφιξα και κοιμηθηκαμε ετσι.




Θα με πληγωσει.
Ασυζητητι, thats what kids do.
Και θα με κλασει.
Αλλα χαλαλι της.

Comments

Popular Posts