Monday, May 02, 2005 Chi-ki-lee-dee -glong!(ακαταλληλο)

Καπου εκει στα 17 μου, ειχα διαβασει στο Κλικ μια ερευνα για τα "ερωτικα βοηθηματα".
Τα ματια μου ειχαν ανοιξει διαπλατα στα "θαυματα" που ειχε κατασκευασει ο ανθρωπινος νους.
Φαγωσιμα εσωρουχα, πλαστικες κουκλες, δονητες απλοι, δονητες διπλοι, δονητες ασπροι, μαυροι, με γκλιτερ, δονητες για αντρες, μπαλιτσες για τον πωπο, μαστιγια,χειροπεδες και ενα σωρο αλλα που μου φερανε γελιο, αλλα και απορια.
Ενα πραγμα ομως ειχε διεγειρει την περιεργεια μου.
Κινεζικες μπαλες.

Της εβαζες μεσα, λεει,...σαν ταμπον και αυτες χαρη στο υλικο που ειχανε, δημιουργουσανε μια δονηση καθως περπατουσες.
Ουαου!
Σαν ιδεα και μονο ακουγοταν φανταστικο.

Περασανε τα χρονια και βρεθηκα αρκετες φορες σε σεξ σοπ να αγορασω" γαμηλια" δωρα σε φιλες, και δεν ενδιαφερθηκα ποτε να αγορασω τις μπαλες.
Ωσπου μια μερα αποφασισα να ζησω επικινδυνα.
Ηταν και φτηνες, σκεφτηκα" δε γαμιεται" και τις πηρα.


Θα παραλειψω λεπτομερειες ως προς την κρυα αισθηση και σε τι συνθηκες αποφασισα να τις βαλω.
Θα φτασω στο ζητουμενο.
Για λογους που δεν θελω να αποκαλυψω, βρεθηκα για λιγο εκτος σπιτιου και λογω συγκυριων, τις ειχα ξεχασει προς στιγμη.
(αυτο λεει πολλα για "την αισθηση απεραντης ηδονης που θα σας χαρισει". Τριχες.
Μια πιεση ενιωθα-οταν το θυμομουνα-και μια αμαγκη για κατουρημα)


Το τραγικο ομως ειναι οτι κουδουνιζανε οι γαμημενες.

-"Τα ρεστα σας!"
-"ευχαριστω" -τσικιντιγκλονγκ.-
Απορημενο υφος πωλητριας.
Απο που να ρχοταν ο ηχος ΑΡΑΓΕ???
(ελα μου ντε)


Περπατουσα στο δρομο, με οσο πιο μικρα βηματα γινοταν, σαν τις κωλογκεισες.
(γιαπωνεζες, κινεζες εκεινη την ωρα ολη η Ασια ακουσε τα σχολιανα της)

Τσικιντιγκλονγκ!
Τσικιντιγκλονγκ!


"ρε συ τι κανεις, καιρο εχω να σε δω."
"Καλα εισαι;"- τσικιντιγκλονγκ
''Η οικογενεια; ολα καλα;"
''Ε...ναι." -τσικιντιγκλονγκ
"να παμε για κανα καφε να τα πουμε, χαθηκαμε."
τσικιντιγκλονγκ
"τι ειναι αυτο που ακουγεται?"
"γεια σου, βιαζο- τσικιντιγκλονγκ-μαι."
Τσικιντιγκονγκ
Τσικιντικλονγκ
τσικιντικλονγκ...



Μετα απο λιγο αρχισε να με πιανει πονοκεφαλος και θυμηθηκα οτι ο κυριος λογος
που δεν φοραω ταμπον ειναι οτι εχω αλλεργικο προβλημα με το υλικο που μου δημιουργει τρομερους πονοκεφαλους.
Η φαντασια μου αρχιζε να οργιαζει.
θα με βρισκανε πουθενα και ο ιατροδικαστης θα εβρισκε τα γαμημενα μπαλακια.
Φανταζομαι το απορημενο γελιο και τα γελια που θαριχνε με τον βοηθο του.

Ειδα την Εσπρεσσο με μεγαλα γραμματα να γραφει
"Μετα τα φονικα σιδερα,οι φονικες μπαλες.
Η απειλη απο την Κινα. Σε κινδυνο οι νοικοκυρες(οι κακογαμημενες)"


Γαμησε τα.


Μπηκα στο σπιτι και κλειδωθηκα στην τουαλετα.
Εκει, φρικη, δεν εβρισκα το κορδονακι.
Μα μ**** ειναι αυτο που εχω, η το φαραγγι της Σαμαριας επιτελους?

Καπου εκει με επιασε το γελιο.
Ηταν πολυ αστειο.
Ευτυχως χαρη στο γελιο, γλυστρισαν εξω, πρωτα η μια και μετα η αλλη, σαν 2 μικρουλικα μινι αυγουλακια.
Σαν κοτα τα κοιταξα μεσα στην παλαμη μου, τα αποχαιρετησα, και τα πεταξα στα σκουπιδια.
Τσικιντιγκλονγκ!




Προχτες το παιδι μου ηρθε απο το σπιτι του πατερα της φορτωμενη με διαφορα, ως συνηθως.
Σηκωθηκα να την αγκαλιασω.
Τσικιντιγκλονγκ.

Προς λεπτο παγωσα.
"κοιτα μαμα τι μου εδωσε ο μπαμπας!"
Στο χερι της κρατουσε 1 ΝΟΡΜΑλ κινεζικες μπαλες, απο αυτες που πουλανε για χαλαρωση.
Κοιταξα τον πρωην μου.
Τα ματια του γυαλιζανε σκανταλιαρικα.....



Λεω να αγορασω τα φαγωσιμα εσωρουχα την αλλη εβδομαδα, και να γραψω τις εντυπωσεις μου...

Comments

Popular Posts