Περηφάνεια, τρόμος, θαυμασμός



Πήγαμε στο πάρτι του συμμαθητή της, όπως κάθε χρόνο και αυτη τη φορά ήταν στο adventure park στη Μαλακάσα.
Καθίσαμε οι γονεις να πιουμε καφέ, εγω εφερα και το λαπ τοπ να δουλέψω, και καποια στιγμή, πάνω από τα κεφάλια μας ειδαμε παιδια να αιωρούνται. Ψηλά.
Με γαντζους.
Δεν έδωσα σημασία αλλα αναρωτηθηκα πού ειναι τα δικά μας που δεν φαινόντουσαν πουθενά.
Και σηκώθηκα, και είδα. Και τα'παιξα.
Και κρατήθηκα. και δαγκώθηκα, και θαύμασα.


Επτα χρονων σκατουλάκι, ασφαλιζόταν και απασφαλιζόταν μόνη της, μετά από μια σχετική εκαπιδευση που τους έκαναν. Μια δυο φορές βραχυκύκλωσε επειδη καπου σκάλωσε και φοβήθηκε και έβαλε τα κλάμματα, μια δυο φορές τις φώναξα γιατι εβγαλε και τους δύο γαντζους μαζί, αλλα θαύμασα την συγκεντρωσή της, το θάρρος της και κυρίως την επιμονή της, το γεγονός οτι εκανε όλες τις πίστες, εκτός από την τελευταία που ήταν για πολύ μεγαλύτερους.
Ολα τα παιδια με πρόσχημα τα "τσισα" ή οτι κουραστηκαν, το ένα μετα το άλλο τα παράτησαν. Εκείνη όμως συνέχιζε, ακόμα και όταν σερβιραν φαγητό, (και ήταν πίτσα, δεν σας λέω τίποτα). Και μετά πήγε και στο τραμπολίνο.

Και ξαναείδα το παιδακι που πεισματικά κολυμπούσε μέχρι το τέλος της πισίνας να πιάσει μόνη της το μπαλόνι της
Ο,τι καλύτερο για την αυτοπεποιθησή της που ειχε βουλιάξει με τα προβλήματα στο σχολείο.


Και ένιωσα περήφανη και για μένα. Ετρεμα από φόβο, αλλα κρατήθηκα ψύχραιμη και δεν της έκοψα την φόρα. Μαθαίνω να την αφήνω να δοκιμάζει τις δυνάμεις της, ακόμα και όταν φοβάμαι να το κάνω. Μαθαίνουμε και οι δύο, μαζί, να την εμπιστευόμαστε.

Μπράβο σου, μωράκι μου.
Μπράβο σου.

Comments

sunnefoula said…
Να τη χαίρεσαι, όχι μόνο για το θάρρος αλλά και για την επιμονή της!!!
Είχα πάει και τη βαφτιστήρα μου εκεί (8 ετών και της άρεσε πολύ), μπας και σταματήσει να σκαρφαλώνει σε ό,τι δέντρο βρει στις πλατείες και στη γειτονιά (και βρεθεί φαρδιά πλατειά κάτω!). Δε σταμάτησε να σκαρφαλώνει, αλλά σίγουρα θέλει πάλι βόλτα στη μαλακάσα!
(Θέλω κι εγώ!!!)
Lili said…
den kanonizoume kamia ekdromoula kata kei ton aygousto pou den tha xei kinish, oi goneis/nonoi ton blogz?

mou arekei san idea.
Lina said…
μπράβο και στις δυο σας λοιπόν!
sunnefoula said…
Γιατί όχι? καλοκαίρι, δάσος, περιπέτεια, τα πιτσιρίκια θα ξετρελαθούν!
μπράβο τους!και σε σένα που τα θαυμάζεις ένα μεγαλύτερο μπράβο.η δικιά μου η μητέρα θα με σκότωνε έτσι κι έκανα κάτι τέτοιο...και ποτέ δεν έκανα.παρόλα αυτά ποτέ δεν έμεινε ευχαριστημένη μαζί μου.

Popular Posts