Η αγελαδα

Η πορτα ανοιγει και ενα πολυ στεναχωρημενο και τσατισμενο παιδακι μπαινει μεσα φουριοζο.
¨Μαμα , δεν ειμαι καλα.
Η Α. δεν με θελει πια για φιλη της, ουτε η Ν."

Κανω σημα στον πατερα μου να φυγει αμεσως χωρις να μου πει τιποτα (αν και πολλες φορες ευχομαι να το εκανε συνεχεια, της "κλεβει" το καλωσορισμα που της ετοιμαζω καθε φορα και πολλες φορες μιλαει μαζι της, χωρις να εχει κατι ουσιαστικο να μου πει...τελος παντων), κλεινω την πορτα και την παιρνω αγκαλια.

"Δεν θελω αλλο την αγελαδα"
Προσπαθω να καταλαβω.
"Θελω να παω αλλου, οχι στην αγελαδα."

"Δεν καταλαβαινω αγαπη μου"
"Να φυγω εκει που μιλανε Γαλλικα, δεν θελω την αγελαδα"

οσοι δεν το πιασατε ακομα, εννοουσε την (αγ-)Ελλαδα.