11 septemvriou 2006 peri vivliou
-Πως παει το βιβλιο;
-εεε...δεν ξερω.
-καλα δεν ρωτησες;
-ποιον;
-τον εκδοτη
-γιατι;
-για να μαθεις πως παει.
-ε αμα παει, θα μου πει.
Με κοιτανε σαν ουφο.
"καλα δεν σε νοιαζει;"
Τους κοιταω σαν ουφο
"γιατι τους νοιαζει;"
Και μετα σκεφτομαι οτι το κανουν απο ευγενεια, ενδιαφερον, πως λεμε σε καποιον "τι κανεις? ολα καλα;", και δεν περιμενουμε να μας πει ολη του την ιατρικη ιστορια στα σκαλια του μετρο, ε ετσι.
Μονο που οπως ξερουν οι ατυχοι που με ρωτανε αν ειμαι καλα οτι θα απαντησω στην ερωτηση τους στην κυριολεξια( ετσι για να μαθουν να ειναι τυπικοι μαζι μου), ετσι και σ αυτην την ερωτηση, καπου τους βραχυκυκλωνω φαινεται.
Αυτα για τους καλοπροαιρετους.
Οι κακοπροαιρετοι που μασανε τα καπελλα του ακομα κι αν σου δωσει καποιος την σειρα του στο ταχυδρομειο( θυμηθηκα ιστορια) γεματοι πρασινη εσωτερικη μυξα, ειναι αλλου παπα ευαγγελιο.
Οποτε πηρα τηλεφωνο τον Μαραθια να μου φερει μερικα αντιτυπα ( χαριζω σε φιλους και ανθρωπους που ξερω οτι θα το διαβασουν-μεταξυ αλλων- με εναν ορο. Αν σου αρεσει, τα χριστουγεννα θα αγορασεις δυο για φιλους σου, να βγαλεις και την υποχρεωση. οταν πουληθουνε 150 αντιτυπα, θα σταματησω. Σκεφτηκα οτι στα 150,φτανει, απο στομα σε στομα, αν ειναι να πουληθει.)
Απο κει και επειτα, δεν τρεχω, οι μισοι δικοι μου ανθρωποι-including my parents- δεν ξερουν οτι εχω βγαλει βιβλιο.
Εδωσα ενα στον ψυχολογο μου χτες.
he was impressed.
Γιατι χανεις την αυτοπεποιθηση σου; με ρωτησε.
" δεν ειναι σπουδαιο αυτο;" και το σηκωσε ψηλα.
" ναι ενιωσα καλα για μια δυο μερες."
" γιατι ετσι;"
"γιατι δεν ειναι κατι παραγωγικο" του απαντησα.
"πως δεν ειναι;"
" ειναι κατι δημιουργικο. δεν μου φερνει λεφτα, μπορει να μην μου φερει και καθολου. και γω εχω αναγκη να νιωθω οτι βγαζω χρηματα και δεν εξαρτωμαι απο κανεναν.Αν το βιβλιο μου ανοιξει καποιες πορτες για να ζω παραγωγικα, ναι , ειναι σπουδαιο.
Αν ειναι κατι το δημιουργικο σκετο, ναι νιωθω ικανοποιηση αλλα δεν θα το σκεφτω πανω απο μια δυο μερες. Παμε για αλλα."
Πηρα τον Μαραθια τηλεφωνο.
Απο το πρωτο βιβλιαρακι ειχα μαθει οτι τα βιβλια δεν πουλιουνται πριν περασει κανα διμηνο, ειναι μια διαδικασια διαφημησης και γνωρισματος.
Σε 3 εβδομαδες πουληθηκανε πανω απο 10 αντιτυπα.
Πολυ θα ηθελα να μαθω αν το πηραν αγνωστοι και γιατι το διαλεξανε, οργιαζει η περιεργεια μου.
Αν ηταν στο μπλογκ, θα μαθαινα, τα κομεντ και τα μαιλ, σου δινουν μια εικονα που αγγιξες καποιον, που γελασε, τι τον εκνευρισε και γιατι.
Αποκαλυπτεται ο κοσμος.
Περισσοτερο απο τον ανθρωπο που λεει, αποκαλυπτεται αυτος που αντιδραει.
και με γοητευει-και με ειχε τρομαξει στο παρελθον- αυτο.
Το βιβλιο, ειναι ενα μπουκαλι που πεταω στον ωκεανο που θα κανει την δικη του πορεια.
Δεν ξερω που θα φτασει, ποιοι θα το βρουνε, τι θα το κανουνε.
Και το σκεφτηκα πολυ πριν το πεταξω, ακριβως γιαυτον τον λογο.
Τωρα, ας βαλει ο θεος το χερι του, να βγει κατι θετικο και παραγωγικο.
Comments