Λοβ ιζ α πέϊν ιν δι ας.
Χτες το βραδυ, λιγο η μπυρα, λιγο η παρεα που ηρθε, λιγο ολα, μου φτιαξαναε την διαθεση και διασκεδασα για πρωτη φορα εδω και καιρο...Χτες η βραδια μπορουσε να τελειωσει με συναισθημα, παραδοση, ερωτα...τελειωσε με συναισθημα, συγχιση, κλαμματα και απογοητευση.
Αλλη μια ευκαιρια χαμενη.
Αλλο ενα γεγονος οπου βλεπω οτι το πραγμα δεν τσουλαει, τουλαχιστον αναλογα με τις δικες μου επιθυμιες αναγκες και ελπιδες...
Αντι να ξυπνησω το πρωι με ενα χαμογελο ως τα αυτια, χαρουμενη,....ξυπνησα μαζεμενη, αρνητικη...φοβισμενη.
Ρε γαμωτο γιατι ειναι τοσο δυσκολο;
(Την ξερω την απαντηση, σκαστε, απλα δεν θελω να το παραδεχτω.)
Αλλη μια ευκαιρια χαμενη.
Αλλο ενα γεγονος οπου βλεπω οτι το πραγμα δεν τσουλαει, τουλαχιστον αναλογα με τις δικες μου επιθυμιες αναγκες και ελπιδες...
Αντι να ξυπνησω το πρωι με ενα χαμογελο ως τα αυτια, χαρουμενη,....ξυπνησα μαζεμενη, αρνητικη...φοβισμενη.
Ρε γαμωτο γιατι ειναι τοσο δυσκολο;
(Την ξερω την απαντηση, σκαστε, απλα δεν θελω να το παραδεχτω.)
Comments
Οσο για το εpιχειρημα σου ισως να αρμοζε σε καποιον αλλον, εγω νιωθω ζωντανη με την χαρα και την ανεμελια, δεν ανηκω σ αυτους που εχουν ναρκωθει τοσο μεσα τους που χρειαζονται πονο για να νιωσουν κατι...οτι και να ειναι αυτο, εστω και πονο.
Βεβαια, εχω δρομο ακομα μπροστα μου, που ξερεις; :P
τα φιλια μου στο ετερο ημιση και στα μικρα :)
οσο για το γνωμικο,οχι δεν πιστευω οτι πρεπει να πονας για να αποδειξεις οτι εισαι ζωντανος,αλλοιμονο αν η ζωη ηταν μονο πονος..ηθελα να πω απλα ,οτι ακομα και οταν ποναμε η ζωη ειναι εκει,παρουσα,και ομορφη παραλληλα..για τις χαρες,δεν το συζηταμε,ε;
..φιλια στην πριγκηπισσα σου..
Δ.
Ουτε φοβισμένη , ουτε και αρνητική...
Carpe diem...
Καλό μηνα
Αρης