Ο θεός να μας λυπηθεί

Να σας πω τι μου την δίνει;

Στις ειδήσεις, βλεπουμε πάντα θανάτους και τραγωδίες. Είναι δεδομένο. Πολλες φορές μάλιστα περνανε με κροουλ από κάτω (3 άνθρωποι σκοτωθηκαν σε συμπλοκή, πχ) ενώ ο παρουσιαστής μιλάει για την Αλεξανδράτου ή άλλο άσχετο θέμα.
Και τώρα με αυτό που έγινε στην Τραπεζα, και χωρίς να παρεξηγηθώ οτι μειώνω την τραγωδία του συμβάντος, ήταν τρομερο, δεν το συζητάω- το τραβάνε τραβάνε τραβάνε.
Σας πειθει εσας αυτή η σοκαρισμένη αγανάκτηση των δελτίων;
Εμένα οχι.
Τον απλό πολίτη που βλέπει τον εαυτό του στους 3 υπαλλήλους, τον πιστεύω.
Το δελτίο ειδήσεων και τις εκπομπές που τρυγούν πάνω στο θέμα όχι.
Και όχι γιατι πιστεύω οτι το κάνουν για τηλεθέαση.
Δεν πουλάει πια ο θάνατος τοσο πολύ.
Πιστεύω οτι γίνεται για έλεγχο των μελλοντικών εξάρσεων, δαιμονοποιήση των πολιτών που θα θέλουν να διαμαρτυρηθούν στο μέλλον, και όλα τα γουρούνια σε ενα σακι.

Χτες πήγα στο καρφούρ στο Γερακα να δω αν ειχαν καλαμωτές. 'Ενας φίλος μου περίμενε έξω με το αμάξι. Σε δεκα λεπτά μας περικύκλωσαν 3 μπατσοι και του ζήτησαν τα χαρτιά.
Ο μπάτσος από την μεριά μου ειχε το χερι του πανω στο όπλο.
Σοκαρίστηκα.

"Γιατί μας έχετε περικυκλώσει;" ρώτησα
"Την δουλειά μας κάνουμε" απάντησε κοφτά.

Ναι, οκ, απαγορεύεται να περιμενουμε έξω από ενα σουπερ μαρκετ;
Τι το ύποπτο είχαμε και γιατί δεν μας έδιναν καποιες εξηγήσεις στην τελική.
Και αυτο το χερι στο όπλο...


Πιστευετε ακόμα οτι ειστε ελευθεροι;
Σ αυτην την χωρα δεν πιστευαμε ποτέ στη δικαιοσύνη, όλο κυκλώματα και σε τι δικαστή θα πεσεις ήταν.
Σταματήσαμε να πιστεύουμε και στην δημοκρατία- το ποιον ξέρεις έχει σημασία.
Μήπως να χωνέψουμε οτι είμαστε κτήμα/περιουσία καποιου/κάποιων και πλέον το παραμύθι της ελευθεριας και των ατομικών δικαιωμάτων δεν χρειάζεται καν να υπάρχει ως πρόσχημα;
Ο νταλκας έχει περαστεί στην μύτη.
Κι όποιος διαμαρτύρεται μπαινει στο σακί με τους αναρχικούς, τους βομβιστές, τους δολοφόνους. Κι αν δεν εχει γίνει ακόμα...προς τα 'κει βαδίζουμε.