Motions

Πολλά αλλάζουν.
δεν έχω υπομονή πια, θέω να ξεπετάξω από πανω μου οτι με καταπιεζει οτι μου ειναι περιττό, ότι με στεναχωρει.
Βαρεθηκα να νιωθω οτι δεν επικοινωνω με κανέναν, βαρεθηκα να νιωθω οτι συνήθισα την εσωτεριή μοναξια, βαρεθηκα να νιωθω οτι είμαι σε ενα μαγαζι με γυαλικά και όλοι γύρω μου ειναι μπουνταλάδες με πακέτα που τα σπάνε, αδιαφορωντας για τις ζημιές, χωρις συναισθηση του ογκου τους, της εικόνας τους, των πράξεων τους.

Η πολύ απλά αλλάζω.
Ξυπνησα ενα πρωι και απλά δεν ήθελα πια ζάχαρη στο καφέ μου.
Δεν ειναι περίεργο;
Πώς γίνεται να πίνεις καφέ μια ζωή πετιμέζι ή μετριο και ξαφνικά να μην αντέχεις να το πιεις ετσι πια;
What happened?


My brain is changing?

Comments

Lila.Okazaki said…
Οι χαρακτήρες των ανθρώπων αλλάζουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους επειδή δεν σταματούν ποτέ να μαθαίνουν και να ωριμάζουν,και ας διατηρούν καποια χαρακτηριστικά τους ίδια.Ίσως να φταίαι η ρουτίνα ή η μοναξιά που να σε οδηγεί στην αλλαγη,ώστε να αλλάξουν και οι επιλογές σου,να πληθύνουν,να ανοίξουν άλλες πόρτες για να μπορέσεις να την αποφύγεις.Έχω ακούσει πως η μοναξιά κάνει καλό.Ίσως να είναι αλήθεια,επειδή μεσα από αυτήν μαθαίνουμε να εξαρτώμαστε από τον εαυτό μας και όχι κάποιον άλλον,αλλά αν κρατήσει για πολύ θα καταλήξουμε να πληγώνουμε τον εαυτό μας ακόμη περισσότερο.Γι'αυτο η αλλαγή πιθανόν θα οδηγήσει σε κάτι καλύτερο για σένα.
Heliotypon said…
Οι χαρακτήρες νομίζω δύσκολα αλλάζουν μετά την εφηβεία. Αλλάζουν οι ιδέες οι συμπεριφορές και οι προτιμήσεις, αλλά ο βασικός χαρακτήρας μάλλον σε ακολουθεί δια βίου!
Lili said…
Και αυτη η σιγουρια πηγαζει φανταζονμαι απο το γεγονος οτι εισαι 90 χρονων, έχεις περασει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου παρατηρώντας και τους άλλους 90ρηδες (πλέον) γύρω σου, για να μιλήσεις με τόση σιγουρια.

Τότε, δεχομαι την αναιρεση σου -για αλλη μια φορά-όσων λεω.
Εχεις δίκιο, με ξέρεις πολύ καλύτερα απ' οτι με ξέρω εγω.
Εχω ψευδαισθήσεις, δεν ειναι οτι αλλάζω:
Με πήρε το κάκο πνέυμα, φερτε εναν εξορκιστή.

Popular Posts