Thursday, August 11, 2005 Μothers and daughters

Μαμαδες και κορες....
Σημερα το πρωι ξυπνησα οτι ωρα ηθελα εγω...κατι που το περιμενα εδω και ένα μηνα.
Ομως με επιασε θλίψη που δεν ξύπνησα απο υγρα φιλιά και τον γνωριμο αγκώνα στο στομαχι μου για να περάσει απο την αλλη να παει να παιξει.
Δεν ακουσα
"παω για πιπι"
παω να παισ(ξ)ω
και ολες τις αναφορες.
Εφτιαξα το τσαι μου, καθησα στον υπολογιστη με την ησυχία μου, εχω όλη μερα να κάνω τις δουλειες που δεν μ αφήνει να ΄κάνω υπο κανονικές συνθήκες με τα μαμα και τα διαλλείματα για αγκαλιές και γεμισμα συναισθηματικής μπαταριας.

Δεν δουλεψα, δεν καθαρισα το σπιτι.
Κοπροσκύλιασα.
Κι αυτό το χρειαζόμουν.
Το βράδι θα βγω...
Πάλι θα πεταχτω στον υπνο μου που δεν την ενιωσα διπλα μου και παλι θα μου παρει λίγα δευτερολεπτα να θυμηθω ότι δεν κοιμάται σήμερα σπίτι, αλλά για λιγα λεπτα θα κοιταζω έντρομη γυρω μου να την δω.




Μου λείπεις σκατούλι.