Monday, June 20, 2005 Bλαχοχωριατες και αρχοντες

Το συγκεκριμενο αποτελει ξεδιπλωμα του τραχανα μου και -ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ-, το να φαω κριτικη γιατι ετσι νιωθω, ειναι ασκοπο.Αν καποιος θελει να προσθεσει κατι που ισως να μου αλλαξει την αποψη η να προσθεσει την δικη του εμπειρια, καλοδεχουμενο.
Εξω οι κομπλεξες, και αυτη την φορα το εννοω, δεν υπαρχει δημοκρατια στο μυαλο μου.Αρκετοι ειναι εκει μεσα.
οσο για τον ορο βλαχο, χωριατης, τον χρησιμοποιω με την ευρεια εννοια του ορου οπως οταν θελουμε να πουμε καποιον γαιδουρι ενω τα γαιδουρια ειναι και γαμω τα ζωα.
Δεν εχω τιποτα με τους χωριατες,βλαχους κλπ οπως δεν εχω και με τους γυφτους κλπ, αλλα καπως πρεπει να ονομασω αυτο που θα ξεδιπλωσω εντος ολιγου.
Θενκ γιου.


Κοιταζα τις προαλλες εναν πατερα με μια κορη στο παρκο.
Η μικρη φοραγε ρουχα στην τελευταια λεξη της μοδας, ο μπαμπας καλοντυμενος(μην μου ζητατε μαρκες, δεν ασχολουμαι καθολου με μοδα/ρουχα αξεσουαρ, πρεπει να ειμαι η μονη που δεν αγοραζει γυναικεια περιοδικα)..
Ο σκυλος τους σφιχτηκε και αρχισε να χεζει.
αμεριμνοι το κοιταξανε και οταν εκανε την δουλεια του, απλα φυγανε
Δεν βγαλανε σακουλα να το μαζεψουν
"Βλαχοχωριατες" ειπα μεσα μου.

Περπατουσα και ξαφνικα ακουγα μια πολυ δυνατη φωνη να φωναζει...γυρισα και ειδα μια κυρια γυρω στα 50, βαμμενη, χρυσαφικα κλπ να μιλαει στο κινητο της.
"Βλαχια"

Ο τυπος παρκαρει μπροστα απο τα καγκελα της Κηφισιας, στο σημειο που ειναι να περνανε οι πεζοι.
"συγνωμη κυριε, πως θα περασουν τα καροτσια των μαμαδων και οι αναπηροι?"
"κοιτα την δουλεια σου, τσοκαρο"
Οκ..δεν σας λεω τι εκανα μετα.Ειναι ασχετο.
Βλαχος.


Εστιατοριο.
ο τυπος φωναζει, γελαει λες και βρισκεται στην προσωπικη του αυλη.Προσωπικα δεν μπορω να φαω πλεον, εχει σφιχτει το στομαχι μου απο την ενταση και ευχομαι να πεσει ο πολυελαιος πανω του μπας και βγαλει τον σκασμο.


Καφετερια.
Ο σερβιτορος ερχεται με μια ξινη μουρη.
Οταν του ζηταω τον καταλογο, στραβωνει.
Φυσικα.
δεν εχουν ουτε τα μισα απο αυτα που γραφουν.
Οκ.
Μηπως να σας δωσω κατευθειαν 5 ευρω,ετσι?


Νομιζω αρχιζει και διαγραφεται το πορτραιτο του χασαπη, κτηματιας, χωριο(με την κακη εννοια) που μεγαλωνει τα μπουμπουκια του ετσι ωστε να μην τους λειπει τιποτα-γιατι εχουμε και ενα ψωνιο- και αδυνατει να περασει καποια καλλιεργεια και consideration για τον διπλανο, βγαζοντας μια καινουργια γενια λουστραρισμενων βλαχων που δυστυχως μπορει να βρεθουν στην θεση του διευθυντη μας, γειτονες μας, συμπεθεροι μας κλπ...)



Οι αρχοντες.

Ο ταξιτζης, ο ανθρωπος στην λαικη που θα σου μιλησει με το σεις και με το σας, θα σου δωσει τα ακριβη ρεστα, και θα σου χαμογελασει.

Η κυρια που υπομονετικα περιμενει την σειρα της και ειναι χαμηλων τονων στις σχεσεις τις κορης της, νιωθοντας οτι πρεπει να δινουμε χωρο αναπνοης στα νιατα.

Ο αντρας που οταν σε πιασει η γκρινια η στεναχωρια θα σε αγκαλιασει και θα παιξει λιγο τον ρολο του μπαμπα χωρις να νιωθει οτι απειλειται ο αντρισμος του και "γιατι να σου κανω ολα τα χατηρια?"


Η γυναικα που θα δει μια ωραια γυναικα σε μια συγκεντρωση και δεν θα την πλησιασει με ψευτικο χαμογελο για να την "μετρησει".

Οι ανθρωποι που δεν φτυνουν, δεν πετανε τα σκουπιδια τους στις παραλιες, δεν εκμεταλλευονται τον διπλα και του αναγνωριζουν την ισαξια θεση που κατεχουν κατω απο τον ηλιο.
Οι ανθρωποι που ειναι large μεσα.
Που δεν πετανε τα πτυχεια η τα λεφτα τους στην μουρη των αλλων για να αποδειξουν κατι κυριως, στον εαυτο τους.



dεν ξερω αν απλωσα καλα τον τραχανα κιαν εγινα κατανοητη...θα δειξει.