Sunday, June 26, 2005 Τουτι φρουτι
Παω στο μαιευτηριο να δω μια γνωστη μου που γεννησε.
εκει τα παιρνω χοντρα με την διπλανη της που ναι μεν υποφερει σωματικα, αλλα κυριως επειδη δεν θα ειναι πια η χαιδεμενη.
δεν εχει ακουμπησει το παιδι της, δεν το ταιζει,...ηρθε η παιδιατρος και το ξυπνησε και ακουστηκε ενα κλαμμα οπως δεν εχω ξανακουσει.
Σπαραγμα, πονος, απελπισια.
"εχει τρομο" της λεει.
Πρεπει να το θηλασεις συνεχεια σημερα αλλιως το βραδυ θα του δωσεις συμπληρωμα.
με το που φευγει η γιατρος αρχιζει
"εκλαψε ετσι επειδη το αναστατωσε"
Οχι, κακομαθημενη, κλαιει γιατι ξερει οτι δεν το θες.Ξερει η κακομοιρα τι την περιμενει.ανταγωνισμος και απορριψη.
Την πλησιασα και αρχισα να της μιλαω...οτι ναι μεν ειναι δυσκολα, οτι κανεις δεν περιμενει να δεθεις αμεσως με το μωρο η να νιωσεις μανα απο την μια στιγμη στην αλλη(true,ουτε και γω τοχα νιωσει), αλλα οτι καλο ειναι να μπει στον "αυτοματο πιλοτο" για να ειναι τα πραγματα στρωμενα μολις συνερθει με το καλο...
Την βοηθησα να θηλασει...
******************************************************************
το 87, τοτε που υποτιθεται "δεν συμβαινανε αυτα", σταματησε ενα αμαξι διπλα μου στην Πανορμου, 3 η ωρα το μεσημερι, και δυο νεαροι μου ειπανε
"να σε παμε?"
"οχι ευχαριστω"
κοφτα, χωρις χαμογελο, προχωρησα πραπερα γιατι κοβαν το δρομο για ταξι.
ο τυπος εβαλε χειροφρενο, βγηκε απο το αμαξι και προσπαθησε να με βαλει μεσα.
αντισταθηκα,αρχισα να φωναζω.
Χαστουκι.
Ενιωσα την γευση τπου αιματος.
αρχισα να κλωτσαω και να ζηταω βοηθεια απο τους περαστικους.
Ολοι νομιζανε οτι ηταν καβγαδακι ζευγαριου.
Ουρλιαξα
"δεν τον ξερω!!"
και τοτε τρεξανε να με βοηθησουνε.
Τρεμαμενη πηγα στο αγορι μου, που μαλλον νιοθωντας ανημπορος μπροστα στο γεγονος, αρχισε να με κατηγορει οτι τους εδωσα θαρρος με το να πω το "οχι ευχαριστω"
Βρεθηκα στο μπαλκονι με το πρησμενο χειλος μου και κανεναν να με παρηγορησει.
καταλαβαινα το προβλημα του, αλλα θεωρουσα οτι εγω ημουν το θυμα στην προκειμενη περιπτωση και επρεπε να ασχοληθει μαζι μου.Οχι εγω με τον πληγωμενο του εγωισμο και την ανημπορια του να επεξεργαστει το τι εγινε.
Μια βδομαδα μετα χωρισα.
κριμα και ηταν ο κυριος 30 εκατοστα :p
εκει τα παιρνω χοντρα με την διπλανη της που ναι μεν υποφερει σωματικα, αλλα κυριως επειδη δεν θα ειναι πια η χαιδεμενη.
δεν εχει ακουμπησει το παιδι της, δεν το ταιζει,...ηρθε η παιδιατρος και το ξυπνησε και ακουστηκε ενα κλαμμα οπως δεν εχω ξανακουσει.
Σπαραγμα, πονος, απελπισια.
"εχει τρομο" της λεει.
Πρεπει να το θηλασεις συνεχεια σημερα αλλιως το βραδυ θα του δωσεις συμπληρωμα.
με το που φευγει η γιατρος αρχιζει
"εκλαψε ετσι επειδη το αναστατωσε"
Οχι, κακομαθημενη, κλαιει γιατι ξερει οτι δεν το θες.Ξερει η κακομοιρα τι την περιμενει.ανταγωνισμος και απορριψη.
Την πλησιασα και αρχισα να της μιλαω...οτι ναι μεν ειναι δυσκολα, οτι κανεις δεν περιμενει να δεθεις αμεσως με το μωρο η να νιωσεις μανα απο την μια στιγμη στην αλλη(true,ουτε και γω τοχα νιωσει), αλλα οτι καλο ειναι να μπει στον "αυτοματο πιλοτο" για να ειναι τα πραγματα στρωμενα μολις συνερθει με το καλο...
Την βοηθησα να θηλασει...
******************************************************************
το 87, τοτε που υποτιθεται "δεν συμβαινανε αυτα", σταματησε ενα αμαξι διπλα μου στην Πανορμου, 3 η ωρα το μεσημερι, και δυο νεαροι μου ειπανε
"να σε παμε?"
"οχι ευχαριστω"
κοφτα, χωρις χαμογελο, προχωρησα πραπερα γιατι κοβαν το δρομο για ταξι.
ο τυπος εβαλε χειροφρενο, βγηκε απο το αμαξι και προσπαθησε να με βαλει μεσα.
αντισταθηκα,αρχισα να φωναζω.
Χαστουκι.
Ενιωσα την γευση τπου αιματος.
αρχισα να κλωτσαω και να ζηταω βοηθεια απο τους περαστικους.
Ολοι νομιζανε οτι ηταν καβγαδακι ζευγαριου.
Ουρλιαξα
"δεν τον ξερω!!"
και τοτε τρεξανε να με βοηθησουνε.
Τρεμαμενη πηγα στο αγορι μου, που μαλλον νιοθωντας ανημπορος μπροστα στο γεγονος, αρχισε να με κατηγορει οτι τους εδωσα θαρρος με το να πω το "οχι ευχαριστω"
Βρεθηκα στο μπαλκονι με το πρησμενο χειλος μου και κανεναν να με παρηγορησει.
καταλαβαινα το προβλημα του, αλλα θεωρουσα οτι εγω ημουν το θυμα στην προκειμενη περιπτωση και επρεπε να ασχοληθει μαζι μου.Οχι εγω με τον πληγωμενο του εγωισμο και την ανημπορια του να επεξεργαστει το τι εγινε.
Μια βδομαδα μετα χωρισα.
κριμα και ηταν ο κυριος 30 εκατοστα :p
Comments