Aπολογιζμος...shall we?Monday, November 21, 2005

Εχουμε και λεμε λοιπον....

Χανω το κινητο μου και το παιρνω πρεφα μετα απο 1 λεπτο περιπου.
Χτενισα την Λαρισης αλλα τιποτα.
Παω σπιτι.
Το ποδι μου ποναει, Η μποτα ειναι λασκα.
Μα ω ναι, στο τρεξιμο που εκανα, η μποτα 10 ημερων, χαλασε. Το εσωτερικο καλουπακι που κρατα την φτερνα εγινε θρυψαλα.Μποτες που ηταν εκτος προυπολογισμου μπαι δε γουει.
Ψαχνω για την αποδειξη...και φυσικα δεν υπαρχει.

Με πιανει το αυχενικο μου.
Δεν ξερω αν ειναι απο το κρυο η τα νευρα μου.

Παω στο μαγαζι.
Ζηταω νερο.
Πινω τρεις γουλιες και μουρχεται θανατος.
Δεν ειχε ξεπλυθει η Χλωρινη.

Παιρνω τον πρωην να του πω για το κινητο(οτι δεν θα με βρισκει).
Προσφερεται να μου δωσει το παλιο δικο του.(και η Συνηθης το ιδιο...σνιφ, με συγκινησατε)
Θα μου το φερει ομως στο μαγαζι.

Παραγγελνω το μπειλις με παγακια.
Μετα απο λιγο εχουν λιωσει εκτος απο ενα βλεπω την κορυφη του.
Πινω.
Το παγακι, με το που ακουμπαω το ποτηρι, βγαζει ποδια.
Ω μα ναι, ηταν μια ωραιοτατη κατσαριδουλα, που απ ολο το μαγαζι διαλεξε το δικο μου ποτηρι για να προσγειωθει.