Οι πορσελανινες κουκλες
Περπατουσε στο δρομο με την μητερα του οταν το ματι του επεσε σε μια βιτρινα παλαιοπωλειου, αναμεσα στα παλια βιβλια, κομπολογια,ρολογια ειδε την πιο ομορφη κουκλα απο πορσελανη. Τα ρουχα της ηταν τριμμενα, απο φτηνο υφασμα αλλα φτιαγμενα ετσι ωστε να φαινεται αρχοντικη, με φραμπαλαδες.
Ο πιτσιρικας τρελλαθηκε, επρεπε να την αποκτησει.
Ματαια προσπαθησε η μητερα του να τον πεισει οτι δεν ηταν το καταλληλο παιχνιδι για κεινον.
Την ηθελε, θα την αποκτουσε παση θυσια.
Μαζεψε λεφτα, κλαφτηκε, και μια ωραια μερα την κρατουσε στα χερια του.
Ηταν οτι πιο ομορφο ειχε δει ποτε του και ηταν δικη του. Ηταν τοσο ομορφη που την επαιρνε παντου μαζι του, σιγουρος για κεινη.
Τα αλλα παιδια τον κοροιδευανε αλλα εβλεπε στα ματια τους απο τον τροπο που την κοιταζανε οτι θα θελανε κι αυτοι το ιδιο,και χαμογελουσε, περηφανος.
Ηταν τελεια.
Τελεια?
Οχι, ειχε εναν μικρο λεκε στο φορεμα, και τα μαλλια της δεν ηταν τοσο λαμπερα οσο στην βιτρινα.
Αλλα δεν πειραζει, αυτα ηταν λεπτομερειες.
Με τον καιρο εβρισκε και εβλεπε ολο και πιο πολλα. Σε βαθμο να ξεχναει το συνολο και να κολλαει στο ελλατωμα.
Μια τετοια μερα περιεργαζοτανε το κατασπρο αψογο προσωπο και κατω απο τον ηλιο, ειδε γραμμες, πιο λεπτες και απο τριχα να διαπερνουν ολη την επιφανεια του προσωπου της.
Η ομορφια χαθηκε μεμιας.
Τον επιασε μανια.
Ποια τελειοτητα? Ανηκε σε αλλο παιδι πριν απο αυτον, το ηξερε σε νοητικο επιπεδο και προσπαθουσε παντα να απωθησει αυτο το γεγονος απο τις σκεψεις του.
Και τωρα υπηρχε μπροστα του η υπογραφη του, σημαδια του.
Θυμωσε μαζι της, την εβλεπε βρωμικη, χρησιμοποιημενη την μισουσε που δεν ηταν καινουργια, την μισουσε που εσπασε, που ηταν ευθραυστη που την ειχε αλλος οταν ηταν πραγματικα ομορφη.
δεν ηταν δικη του, δεν ηταν εξαιρετικη.
Την αρπαξε και την πεταξε στο πατωμα κανωντας το πορσελανινο προσωπο χιλια κομματια.
Η μητερα του μαζεψε τα κομματια και τα πεταξε στα σκουπιδια.
Ενας αστεγος την βρηκε και την πουλησε στον ιδιο παλιατζη για ενα σαντουιτς, μια πορτοκαλαδα και 4 τσιγαρα.
Σε μια εβδομαδα, η κουκλα επιδιορθωμενη, με καινουργια στρωση λακας στο προσωπο, με πλυμενο το φορεμα της ηταν ξανα στην βιτρινα.
Μεχρι να περασει το επομενο κακομαθημενο παιδι, μεχρι τα σπασιματα της να ειναι πλεον φανερα και να αναπολει τις εποχες που εστω και για λιγο, κρατηθηκε με αγαπη, θαυμασμο και λατρεια σε μια αγκαλια.
Μεχρι την ημερα που καποιο βασικο κομματι της χαθει,η σπασει σε τοσα κομματια που να μην μπορει να κολληθει, μεχρι να βρεθει καποιος συλλεκτης και να την βαλει στην θεση που της αξιζει, η μεχρι να πεταχτει και καποιο φτωχο παιδι να δει σ αυτην, ολη την ομορφια του κοσμου,τυφλο στα σκισιματα και τα ραγισματα της.
Γραφτηκε το 1998
Ο πιτσιρικας τρελλαθηκε, επρεπε να την αποκτησει.
Ματαια προσπαθησε η μητερα του να τον πεισει οτι δεν ηταν το καταλληλο παιχνιδι για κεινον.
Την ηθελε, θα την αποκτουσε παση θυσια.
Μαζεψε λεφτα, κλαφτηκε, και μια ωραια μερα την κρατουσε στα χερια του.
Ηταν οτι πιο ομορφο ειχε δει ποτε του και ηταν δικη του. Ηταν τοσο ομορφη που την επαιρνε παντου μαζι του, σιγουρος για κεινη.
Τα αλλα παιδια τον κοροιδευανε αλλα εβλεπε στα ματια τους απο τον τροπο που την κοιταζανε οτι θα θελανε κι αυτοι το ιδιο,και χαμογελουσε, περηφανος.
Ηταν τελεια.
Τελεια?
Οχι, ειχε εναν μικρο λεκε στο φορεμα, και τα μαλλια της δεν ηταν τοσο λαμπερα οσο στην βιτρινα.
Αλλα δεν πειραζει, αυτα ηταν λεπτομερειες.
Με τον καιρο εβρισκε και εβλεπε ολο και πιο πολλα. Σε βαθμο να ξεχναει το συνολο και να κολλαει στο ελλατωμα.
Μια τετοια μερα περιεργαζοτανε το κατασπρο αψογο προσωπο και κατω απο τον ηλιο, ειδε γραμμες, πιο λεπτες και απο τριχα να διαπερνουν ολη την επιφανεια του προσωπου της.
Η ομορφια χαθηκε μεμιας.
Τον επιασε μανια.
Ποια τελειοτητα? Ανηκε σε αλλο παιδι πριν απο αυτον, το ηξερε σε νοητικο επιπεδο και προσπαθουσε παντα να απωθησει αυτο το γεγονος απο τις σκεψεις του.
Και τωρα υπηρχε μπροστα του η υπογραφη του, σημαδια του.
Θυμωσε μαζι της, την εβλεπε βρωμικη, χρησιμοποιημενη την μισουσε που δεν ηταν καινουργια, την μισουσε που εσπασε, που ηταν ευθραυστη που την ειχε αλλος οταν ηταν πραγματικα ομορφη.
δεν ηταν δικη του, δεν ηταν εξαιρετικη.
Την αρπαξε και την πεταξε στο πατωμα κανωντας το πορσελανινο προσωπο χιλια κομματια.
Η μητερα του μαζεψε τα κομματια και τα πεταξε στα σκουπιδια.
Ενας αστεγος την βρηκε και την πουλησε στον ιδιο παλιατζη για ενα σαντουιτς, μια πορτοκαλαδα και 4 τσιγαρα.
Σε μια εβδομαδα, η κουκλα επιδιορθωμενη, με καινουργια στρωση λακας στο προσωπο, με πλυμενο το φορεμα της ηταν ξανα στην βιτρινα.
Μεχρι να περασει το επομενο κακομαθημενο παιδι, μεχρι τα σπασιματα της να ειναι πλεον φανερα και να αναπολει τις εποχες που εστω και για λιγο, κρατηθηκε με αγαπη, θαυμασμο και λατρεια σε μια αγκαλια.
Μεχρι την ημερα που καποιο βασικο κομματι της χαθει,η σπασει σε τοσα κομματια που να μην μπορει να κολληθει, μεχρι να βρεθει καποιος συλλεκτης και να την βαλει στην θεση που της αξιζει, η μεχρι να πεταχτει και καποιο φτωχο παιδι να δει σ αυτην, ολη την ομορφια του κοσμου,τυφλο στα σκισιματα και τα ραγισματα της.
Γραφτηκε το 1998
Comments