Ελευθερη η οχι...

δεν χαιρομαι που ειμαι ελευθερη γιατι:

*Oταν αρρωσταινω με πιανει γκρινια και δεν εχω καποιον να με ανεχτει και να νιωσω ετσι καλυτερα(εχω την κολλητη αλλα οποτε ερχεται χαιρω ακρας υγειας εκτος απο Τοτε που χωρισα και ταβλιαστηκα στο κρεβατι ξερνωντας, να ναι καλα)
*Δεν εχω που να χωσω τα κρυα ποδια μου το βραδυ
*Οταν κλαιω με κατι στην τηλεοραση δεν εχω καποιον να τον κοιταξω και να με καταλαβει, η να με κοροιδεψει.
* Οταν εχω ορεξουλες, μου κοβονται γιατι δεν θελω τον πρωτο τυχοντα, ουτε την βρισκω με μπαταριες.
*Δεν εχω καποιον να βασιστω για την μικρη η για εισοδημα αν αρρωστησω.
*Δεν συναναστρεφομαι ευκολα με ζευγαρια και βραδιες μπιριμπας.
*δεν εχω αμαξι, δυσκολα μπορω να ψωνισω και δεν εχω καποιον να κατεβασει τα πραγματα απο το παταρι η να αλλαξει μια λαμπα.
*Μου λειπει το χαδι στο μαγουλο μου και η θεα 2 ματιων μεσα στα ματια μου.
*μου λειπει η αισθηση οτι με καποιον, αγαπιομαστε.
*σπαταλαω ενεργεια να επιβιωσουμε ενω θα ηθελα να χτισουμε.
*θα ηθελα -ισως- κι αλλο παιδι.
*κανω παρεα με μικροτερους και πολλες φορες νιωθω λιγο εκτος.
*δεν μπορω να "αφεθω" στα χερια του αλλου και να κανω ενα διαλλειμμα.
*δεν θελω να ειμαι απ αυτες που αφοσιωνονται στο παιδι τους και δεν κανουν τιποτ' αλλο.
* δεν νιωθω μεγαλη ασφαλεια.



Χαιρομαι που ειμαι ελευθερη γιατι
*Μπορω να βγω καποια βραδια και να θυμηθω οτι ειμαι ακομα ζωντανη
*Δεν εχω να σπαω το κεφαλι μου για το μαγειρεμα, ουτε πιεζομαι για πλυντηριο και σιδερωμα και αλλα βαρη ενος τριτου προσωπου.(πολυ σημαντικο για μενα)
*Ο μεγαλος ερωτας μπορει να ειναι ακομα εκει εξω και να ερθει.
*δεν δινω λογαριασμο με ποιον μιλαω, γιατι και αλλες αηδιες.
*δεν πρεπει να χαιδευω τον εγωισμο και την ανασφαλεια του αλλου επειδη ειμαι αυτη που ειμαι.
*δεν χρειαζεται να δικαιολογω τις αποφασεις μου και τις σκεψεις μου σε κανεναν.
* δεν παω καμπινγκ ενω δεν θελω, επισκεψεις που δεν γουσταρω , και δεν ανεχομαι μαλακες ανεγκεφαλους φιλους για χαρη της αρμονιας.
*δεν βαριεμαι, η αν βαριεμαι ξεκουνιεμαι, δεν χρειαζεται να περιμενω την συμμετοχη του αλλου η να νιωσω ασχημα αν κανω κατι χωρις εκεινον.
*αποφασιζω τι ειναι καλυτερο για το παιδι χωρις ατελειωτες ασκοπες κουβεντες.
*γνωριζω πολυ κοσμο, και διευρυνω την αντιληψη μου
*αυξηθηκε η αυτοπεποιθηση μου
*δεν χρειαζεται να ειμαι φυλακας, η θυμα , η αφεντικο κανενος.
*αν θελω πεταω τα ρουχα μου στο πατωμα, και τα ξανασηκωνω σε 2 βδομαδες(που λεει ο λογος)
*δεν τσακονομαι για το κοντρολ
*δεν νιωθω τυψεις καθε φορα που θα μου μιλησει ο οποιοσδηποτε ,ουτε φοβο μην γινει καβγας
*δεν φοβαμαι να δειξω οτι ειμαι καλη σε κατι,απο φοβο μην δημιουργηθει φασαρια.
*φλερταρω με πολλους αν θελω.
*κανω παρεα με νεοτερους ανθρωπους και αναζωωογονουμαι.
*Γνωριζω απιστευτες γυναικες που σεβομαι και θαυμαζω απεριοριστα.
*πηρα την ευθυνη του εαυτου μου στα χερια μου και ωριμασα.




Σε γενικες γραμμες, μου αρεσει το single woman.
δεν μου αρεσει τo single parent.
και δεν νομιζω οτι θα ηθελα το single woman για παντα.
Ειναι ωραιο συναισθημα το να αγπας και να δινεις και να δινεσαι.
Ειναι απιστευτη η αισθηση του να ανηκεις καπου. σε καποιον.
μετα τον ποθο και τον ερωτα, αυτη η τρυφεροτητα και στοργη που πλυμμιριζει την ζωη σου.
Ομως, αν δεν ερθει αυτη η αγαπη, χιλιες φορες ελευθερη παρα σκλαβα της κουζινας και των συμβατικων σχεσεων που βολευουν..
(με ξερω, δεν φευγω ευκολα)