Tuesday, January 17, 2006 Life from the screen
Ποναω.
Κι οταν λεω ποναω,ποναω, οχι αστεια.
Ξεκινησε απο χτες βραδυ,αποτομα, πισω απο τα ματια.Ματι.
"ωραια, θα κοιμηθω σαν πουλακι" σκεφτηκα
"σαν γ*** κοτα. Με το ενα ματι ανοιχτο και ζαρωμενο"
Ξυπνησα πριν μια ωρα. Ξερναω οποτε σκεφτομαι οτι μπορει να ειμαι ματιασμενη.
Δεν παω στο μαθημα, δεν αντεχω, σερνομαι.
Πιτσιρικο, Ονειρα, και οποιος αλλος, ξεματιαστε μεεεεεε.
Κατα τα αλλα ειδα πριν δυο μερες το high fidelity. για πρωτη φορα.
Και οχι απο την αρχη.
Και επαθα πλακα.
Ταυτιστηκα με τοσα πολλα πραγματα.
Η σκηνη που ο cusack φαντασιωνεται οτι κανει κομματακια τον tim robins, επιασα τον εαυτο μου να γελαει γιατι το εχω νιωσει αυτο το πραγμα ακριβως ετσι.
Το γεγονος οτι κυνηγουσε το τελειο αλλα αγαπουσε το γηινο.
Η μουσικη.
Γελσα με την ατακα
" i always followed my guts, till I realised my guts....have shit for brain"
Η αποδοση της ζετα τζοουνς ως αρλουμποδιανοουμενο κατι,μου θυμισε την εικονα που εχω για τους ελληναρες.
και η απορια του Κιουζακ " ηταν παντα ετσι? πως την θεοποιησα σ αυτο το βαθμο?"
Τοχω νιωσει.
Καποτε θα γραψω γι αυτον εδω.
Οπως και το rejection και το ψαξιμο του γενικως.
Μου αρεσαν οι διαλογοι, οι εξηγησεις.
Η σκηνη που εκανε ερωτα με την πρωην κοπελλα του η οποια ηθελε να νιωσει κατι αλλο μετα την κηδεια του πατερα της δεν ηταν ρομαντικη αλλα ηταν παρηγορητικη και γλυκεια.
Εν ολιγοις, μου αρεσε η ταινια.
τι λεω?
την λατρεψα.
Ειδα επισης ενα αφιερωμα(?) στους μαυρους κωμικους...cedrick the entertainer, bernie mac, κλπ.
Τελικα η εντυπωση που ειχα στην Κρητη το 90 δεν αλλαζει.
Σε πολλα οι μαυροι και οι ελληνες μοιαζουν.
Σε αλλα, thank God, oxi.
Αλλωστε συμπαθω τους μαυρους.
Ελεγε χτες(ου το ειδα σε βιντεο) ο Bernie Mac...
"people do not mind their own business"
"-dont do that....-shut the fuck up and get out of my face"
εφτιαχνε διαλογους
"I m a grown man, you can t tell me what to do you motherfucker."
Eκανε αναλυση και του "motherfucker" kai ποσο συχνα ακουγεται σε μια προταση.
Δεν μου κανε εντυπωση, ηταν το ιδιο με το "μαλακας" στα ελληνικα.
Ομως το σημειο που με αγγιξε ηταν αυτο.
"Im 42. Im tired."
Εκεινος μιλησε μετα για σεξ και πως πια δεν του αρεσει οπως παλια.
"45 mns? what are you trying to proove mothefucka?.....3 mns, thats all I need.
Thats all I got. Im 42, Im tired"
Σκεφτηκα φευγαλεα ποσο τρεχω και δυσαναλογα δουλευω για τα χρηματα που βγαζω, το οτι ακομα ειμαι ανασφαλιστη, δεν εχω βαλει κατι στην ακρη για τις διακοπες της, για μια στραβη,ποσες φορες μου λειπει και δεν την χαιρομαι οσο θελω, και οταν την εχω ειμαι πολυ πτωμα για να ασχοληθω με γρινιτσες και μυξοκλαμματα, ποσο γρηγορα περνανε τα χρονια και πως θα τα βολεψω οταν γινει εφηβη και δεν θα θελει να ερθει με την μαμα στην δουλεια, και ποσο ακομα θα δουλευω μ αυτους τους ρυθμους...
Im 35 and Im tired.
Κι οταν λεω ποναω,ποναω, οχι αστεια.
Ξεκινησε απο χτες βραδυ,αποτομα, πισω απο τα ματια.Ματι.
"ωραια, θα κοιμηθω σαν πουλακι" σκεφτηκα
"σαν γ*** κοτα. Με το ενα ματι ανοιχτο και ζαρωμενο"
Ξυπνησα πριν μια ωρα. Ξερναω οποτε σκεφτομαι οτι μπορει να ειμαι ματιασμενη.
Δεν παω στο μαθημα, δεν αντεχω, σερνομαι.
Πιτσιρικο, Ονειρα, και οποιος αλλος, ξεματιαστε μεεεεεε.
Κατα τα αλλα ειδα πριν δυο μερες το high fidelity. για πρωτη φορα.
Και οχι απο την αρχη.
Και επαθα πλακα.
Ταυτιστηκα με τοσα πολλα πραγματα.
Η σκηνη που ο cusack φαντασιωνεται οτι κανει κομματακια τον tim robins, επιασα τον εαυτο μου να γελαει γιατι το εχω νιωσει αυτο το πραγμα ακριβως ετσι.
Το γεγονος οτι κυνηγουσε το τελειο αλλα αγαπουσε το γηινο.
Η μουσικη.
Γελσα με την ατακα
" i always followed my guts, till I realised my guts....have shit for brain"
Η αποδοση της ζετα τζοουνς ως αρλουμποδιανοουμενο κατι,μου θυμισε την εικονα που εχω για τους ελληναρες.
και η απορια του Κιουζακ " ηταν παντα ετσι? πως την θεοποιησα σ αυτο το βαθμο?"
Τοχω νιωσει.
Καποτε θα γραψω γι αυτον εδω.
Οπως και το rejection και το ψαξιμο του γενικως.
Μου αρεσαν οι διαλογοι, οι εξηγησεις.
Η σκηνη που εκανε ερωτα με την πρωην κοπελλα του η οποια ηθελε να νιωσει κατι αλλο μετα την κηδεια του πατερα της δεν ηταν ρομαντικη αλλα ηταν παρηγορητικη και γλυκεια.
Εν ολιγοις, μου αρεσε η ταινια.
τι λεω?
την λατρεψα.
Ειδα επισης ενα αφιερωμα(?) στους μαυρους κωμικους...cedrick the entertainer, bernie mac, κλπ.
Τελικα η εντυπωση που ειχα στην Κρητη το 90 δεν αλλαζει.
Σε πολλα οι μαυροι και οι ελληνες μοιαζουν.
Σε αλλα, thank God, oxi.
Αλλωστε συμπαθω τους μαυρους.
Ελεγε χτες(ου το ειδα σε βιντεο) ο Bernie Mac...
"people do not mind their own business"
"-dont do that....-shut the fuck up and get out of my face"
εφτιαχνε διαλογους
"I m a grown man, you can t tell me what to do you motherfucker."
Eκανε αναλυση και του "motherfucker" kai ποσο συχνα ακουγεται σε μια προταση.
Δεν μου κανε εντυπωση, ηταν το ιδιο με το "μαλακας" στα ελληνικα.
Ομως το σημειο που με αγγιξε ηταν αυτο.
"Im 42. Im tired."
Εκεινος μιλησε μετα για σεξ και πως πια δεν του αρεσει οπως παλια.
"45 mns? what are you trying to proove mothefucka?.....3 mns, thats all I need.
Thats all I got. Im 42, Im tired"
Σκεφτηκα φευγαλεα ποσο τρεχω και δυσαναλογα δουλευω για τα χρηματα που βγαζω, το οτι ακομα ειμαι ανασφαλιστη, δεν εχω βαλει κατι στην ακρη για τις διακοπες της, για μια στραβη,ποσες φορες μου λειπει και δεν την χαιρομαι οσο θελω, και οταν την εχω ειμαι πολυ πτωμα για να ασχοληθω με γρινιτσες και μυξοκλαμματα, ποσο γρηγορα περνανε τα χρονια και πως θα τα βολεψω οταν γινει εφηβη και δεν θα θελει να ερθει με την μαμα στην δουλεια, και ποσο ακομα θα δουλευω μ αυτους τους ρυθμους...
Im 35 and Im tired.
Comments