The story of (l)aw

οταν εμεινα εγκυος, ο αντρας μου και γω αρχισαμε ν αψαχνουμε για ενα σπιτι. με τα πολλα βρηκαμε ενα τεραστιο 120 τετραγωνικων στην πολη καλη τιμη των 400 ευρω.
Δεν ηταν πολυ φωτεινο και το πετρελαιο ηταν δια 4 διαμερισματα αλλα παρολαυτα, το πηραμε.(εκει γεννηθηκε και η κορη μου btw)
με το που εγκατασταθηκαμε, η σπιτονοικοκυρα μας δηλωσε, οτι εφοσον δεν μενει κανεις στα αλλα 3 διαμερισματα, θα επρεπε να χρεωθουμε εμεις ολο το πετρελαιο.
Δεν μας αρεσε καθολου αυτη η κινηση διοτι εγινε κατοπιν συμφωνιας, με το ετσι θελω, και τα λεφτα ηταν πλεον πολλα.
Ενημερωθηκαμε και μαθαμε οτι επρεπε να ξηλωσει τα "σωματα" της η να πληρωνει καποιο μεριδιο.
Το πρωτο διαστημα δεν αφησα τον αντρα μου να αντιδρασει αλλα οταν μετα την εγκυμοσυνη μου παιρνανε τηλεφωνο και τσατιζοτουσαν που κοιμομουν και δεν μπορουσα να μιλησω, αρχισε η αντιστροφη μετρηση...

να μην τα πολυλογω, πηγαμε δικαστκως.

Το σπιτι ηταν μονιμως κρυο ετσι κιαλλιως.Και κυριολεκτικα.


Η πεθερα μου μας προτεινε τον δικηγορο της και αυτος το ανελαβε.
Οντως σε λιγο διαστημα, μας επιστραφηκανε ΟΛΑ τα εξτρα λεφτα που μας ειχαν παρει, γυρω στα χιλια ευρω.
Με ρωτησανε αν τα ηθελα στο χερι η στου δικηγορου το χερι.
Εκανα το λαθος να πω το δευτερο.

Πριν 15 μερες ο αντρας μου ειχε φυγει επαγγελματικο ταξιδι που θα κραταγε μηνες, ημουν με ενα μωρο και πελαγωμενη.
Οταν με πηρε ο δικηγορος, μου ανακοινωσε οτι απο τα 1000 και, θα επαιρνα τα 300.
Μου ρθε κολπος.
"Τα εξοδα μου", λεει, "και το εξωδικο που στειλαμε."


Θυμωσα και του ειπα οτι θεωρουσα αυτο που εκανε εξωφρενικο.
Ρωτησα απο δω και κει και οντως τα λεφτα της αμοιβης του ηταν υπερογκα αλλα αφου δεν ειχαμε προσυμφωνησει...abuse of trust...
Τον ξαναπηρα τηλεφωνο. Τσακωθηκαμε...η μαλλον, του φωναξα οτι θα τον καταγγειλω στον δικηγορικο συλλογο .

Την αλλη μερα μου ηρθε ΕΞΩΔΙΚΟ(!!!) (φαντασου το τωρα...απο τον ΙΔΙΟ ΜΟΥ τον δικηγορο)που ελεγε οτι τον ειπα κλεφτη( κατι που ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ειχα πει)...με μαρτυρα την γραμματεα του. To βρηκα τοσο γυφτουλε, μουρθε εμετος.
Ειχα και γω μαρτυρα την πεθερα μου αλλα τι να το κανεις;

Πριν 2 μερς μου ειχε ανακοινωσει και ο αντρας μου οτι τελικα ουπς! δεν ηθελε να ειναι πλεον παντρεμενος-απο το τηλεφωνο-, οποτε ενιωθα λιγο θυματοποιημενη(οσοι με εχετε διαβασει, ξερετε τι 24ωρες κρισαρες παθαινω)και λιιιιιιγο θυμωμενη.

Πεισμωσα.


Ας με παει δικαστικως ο παπαρας.

Πηρα τον δικηγορικο συλλογο να βρω εναν καλο δικηγορο.Ολοι μολις μαθαινανε οτι ηταν δικηγορος και το θεμα, τα μασαγανε,ξεκαθαρη απαντηση δεν πηρα.(κορακας βγαζει ματι κορακου? και ναι... ερμηνευω)


Tελικα με γλυτωσε ο πατερας μου πηγαινοντας στο γραφειο του χωρις την συγκαταθεση μου να του ζητησει συγνωμη εκ μερους μου.


Αρρωστησα απο τα νευρα μου.
Και δεν μπορουσα να παρω και τον αντρα μου να τα πουμε να μου περασει...



Μετα απο λιγο καιρο( καποιους μηνες) ο ασωτος συζυξ επεστρεψε -και κυριολεκτικα-, και ειχα πιο σοβαρα προβληματα να αντιμετωπισω, οπως την πληγωμενη μου αξιοπρεπεια και την προσπαθεια να καταπιω το τελευταιο τετραμηνο για χαρη του γαμου μας και του παιδιου.
Δεν κατεβαινε ομως το γαμημενο.
Οπως δεν κατεβηκε ΠΟΤΕ και η συμπεριφορα του δικηγορου αυτου.

Comments

Popular Posts