Monday, November 28, 2005 Their eyes were watching God
Μολις τελειωσα το Dvd που πηρα απο το φιλιπινεζικο μαγαζι, μια ταινια με την Χειλ Μπερι.
Μου αρεσε, ισως γιατι ψιλοταυτιστηκα εφοσον εχω ζησει και γω προσφατα την δικη μου βερσιον της Σαρανταρας και του πρωταρη :P
Η γυναικα ειναι κουκλα, ασυζητητι.
Η ιστορια διαπραγματευεται την ζωη μιας γυναικας και τους 3 γαμους της στον νοτο λιγο πιο παλια...
Φοβερες εικονες και αισθησιασμος...
Τελικα, ειχα δεν ειχα, τα τελευταια δεκα χρονια αποφευγω τους μικροτερους αντρες αλλα το πεπρωμενο φυγειν αδυνατο (κιαν δεν το γραψα σωστα δεν πειραζει δεν ειναι εκει το θεμα μας, νταξ?), ολο στην πενατετια επαιζα.
Πλεον ξεπερασα το φραγμα, τους φραγμους και ανοιξε ενας καινουργιος κοσμος μπροστα μου.
Αν ο νεος αντρας εχει περπατησει λιγο και δεν ειναι αβγαλτο και πεινασμενο, ξερει πως να...πως να το πω...?
Δεν χλαπακιαζει χαμπουργκερ,
αλλα δεν του λειπει η ορεξη....
ε, τοτε ειναι νομιζω, πλεον, τελειος συνδυασμος.
Δεν εχω χασει καποιους ενδιασμους που ειχα παντα...κατα το ποσο πολυ μπορει μια τετοια κατασταση να ειναι κατα της γυναικας, της αξιοπρεπειας της και ποσους συμβιβασμους αναγκαζεται πλεον να κανει, ισως...
Αλλα μετα απο 3-4 εβδομαδες με γκει φιλους,που πανω σε σοβαρες συζητησεις μου ειπανε το ποσο πολυ "μετραω"(και οχι αυτες οι υπερβολες τυπου "εισαι θεα" -ξερναω-), μετα απο της δηλωσεις των 13 χρονων αυστηρων μαθητριων μου οτι 'ειστε ομορφη, κυρια"
ισως τελικα το εξω μου να ταιριαζει με το μεσα μου και να δειχνω οσο νεα νιωθω..
και ισως τελικα, να πρεπει να κλεισω τα ματια και να βουτηξω στο "μεσα μου" και να αφησω τον εξω κοσμο να χτυπιεται...
Οπως εκανα πριν 15 χρονια ουσιαστικα...:P
Μου αρεσε, ισως γιατι ψιλοταυτιστηκα εφοσον εχω ζησει και γω προσφατα την δικη μου βερσιον της Σαρανταρας και του πρωταρη :P
Η γυναικα ειναι κουκλα, ασυζητητι.
Η ιστορια διαπραγματευεται την ζωη μιας γυναικας και τους 3 γαμους της στον νοτο λιγο πιο παλια...
Φοβερες εικονες και αισθησιασμος...
Τελικα, ειχα δεν ειχα, τα τελευταια δεκα χρονια αποφευγω τους μικροτερους αντρες αλλα το πεπρωμενο φυγειν αδυνατο (κιαν δεν το γραψα σωστα δεν πειραζει δεν ειναι εκει το θεμα μας, νταξ?), ολο στην πενατετια επαιζα.
Πλεον ξεπερασα το φραγμα, τους φραγμους και ανοιξε ενας καινουργιος κοσμος μπροστα μου.
Αν ο νεος αντρας εχει περπατησει λιγο και δεν ειναι αβγαλτο και πεινασμενο, ξερει πως να...πως να το πω...?
Δεν χλαπακιαζει χαμπουργκερ,
αλλα δεν του λειπει η ορεξη....
ε, τοτε ειναι νομιζω, πλεον, τελειος συνδυασμος.
Δεν εχω χασει καποιους ενδιασμους που ειχα παντα...κατα το ποσο πολυ μπορει μια τετοια κατασταση να ειναι κατα της γυναικας, της αξιοπρεπειας της και ποσους συμβιβασμους αναγκαζεται πλεον να κανει, ισως...
Αλλα μετα απο 3-4 εβδομαδες με γκει φιλους,που πανω σε σοβαρες συζητησεις μου ειπανε το ποσο πολυ "μετραω"(και οχι αυτες οι υπερβολες τυπου "εισαι θεα" -ξερναω-), μετα απο της δηλωσεις των 13 χρονων αυστηρων μαθητριων μου οτι 'ειστε ομορφη, κυρια"
ισως τελικα το εξω μου να ταιριαζει με το μεσα μου και να δειχνω οσο νεα νιωθω..
και ισως τελικα, να πρεπει να κλεισω τα ματια και να βουτηξω στο "μεσα μου" και να αφησω τον εξω κοσμο να χτυπιεται...
Οπως εκανα πριν 15 χρονια ουσιαστικα...:P
Comments