Wednesday, February 15, 2006 Ενωνεις τον κοσμο?

Δεν θυμαμαι αν το χω ξαναγραψει.Οταν ειμασταν παιδια, ο "κακος" της υποθεσης ηταν ευκολα αναγνωρισιμος. Ειχε σμιχτα φρυδια, ηταν ασχημος και ειχε χοντρη φωνη. Και ηθελε παντα κατι που δεν ηταν δικο του, η ηθελε να εμποδισει κατι που δεν τον αφορουσε. χαμογελουσε ψευτικα.
Τοσο ψευτικα ομως που και ενα πιτσιρικι τον καταλαβαινε.


Εδω εξω τα πραγματα ειναι λιγο πιο περιπλοκα.
Ο κακος δεν φαινεται καθολου.Μπερδευουμε τον φωνακλα, τον τσατιλα και τον μιζερο με κακο. Μπορρει και να ειναι.
και φυσικα εμεις, ο εαυτος μας ειναι παντα ο καλος. Ο πρωταγωνιστης του θεατρου μας που παντα το κινητρο του ειναι η δικαιολογια ακομα και οταν ξεφευγουμε λιγο απο τον ρολο μας.


Μια 15 χρονη λεει οτι βιαστηκε.
Αν ειπες οτι ταθελε ο κωλος της, η "σιγα μην την βιασε" σορυ, δεν εισαι απο τους καλους. Διαιωνιζεις το προβλημα του φοβου των θυματων. Εισαι part της αιτιας που τα θυματα φοβουνται οτι δεν θα βρουν κατανοηση αλλα "κατηγορω".
Σιγα μην εφταιγε αν εβαλε και μινι φουστα.
Αν πιστευεις οτι μια γυναικα προκαλει τον βιασμο της και παει γυρευοντας για μια τετοια ανειπωτη πραξη βιας, τοτε, δεν με εκπλησσει που πιστευεις οτι οποιος ανοιγεται, εδω η εξω, παει γυρευοντας για μπελαδες.

Οπως εγραψα και στο baby blog, υπαρχει διαφορα μεταξυ του κουτσομπολευω τον αλλον σπιτι μου με τους δικους μου και το να παω να του πω στα μουτρα του ποσο μαλακα τον θεωρω η ποσο λαθος.
Ειναι μια βασικη αρχη πολιτσμου και εσωτερικης ευγενειας και γνωσης που αν δεν την κατεχεις ειναι σαν να προσπαθω να εξηγησω το μπλε χρωμα σε εναν τυφλο...η και το κιτρινιο, δεν θα τα χαλασουμε εκει τωρα.

Ο κακος του παραμυθιου παντα ασχολιοταν με το τι εκανε ο αλλος, ζηλευει, και θεωρει τον εαυτο του κατι παραπανω απο την πορδη που ειναι στην πραγματικοτητα.
Ο καλος απο την αλλη ειναι ειρηνηστης, κοιταει την δουλεια του.Μιλαει για γατες, για μωρα, για επικαιροτητα, για γκομενικα, για εσωψυχα, για κροσε βελονακι η για συλλογη γραμματοσημων
Βεβαια στην πραγματικη ζωη μπορει ο καλος να εχει ελλατωματα που τον κανουν αντιπαθητικο, βαρετο και μαλακα/λαπας...κλπ
ο κακος μπορει να ειναι κουκλος/ κουκλα , γοητευτικος, γλυκομιλητος, και ενδιαφερον.

Αλλα κυριως, δειχνει νικητης.
Και αυτο γοητευει.
Σε αναμετρηση λυκου αρνιου ποιος κερδιζει?
Ποιο απο τα δυο ζωα θες να εισαι?

Οι καλοι ειναι αξιοζηλευτοι μονο αν εχουν σουπερ δυναμεις.
κατι που στην πραγματικη ζωη δεν γινεται.

Μεγαλωνοντας ομως, οταν ησουνα ακομα παιδι, οταν ακομα μεσα σου ηθελες να αλλαξεις τον κοσμο και να κατατροπωσεις τους κακους, φανταζοσουν ποτε οτι θα ησουν ενας απ αυτους?

Κιαν δεν το καταλαβαινεις ακομα-οτι αυτο εισαι-δεν εχεις καμια ελπιδα.

Comments